«Στη Γαλλία ξεπεράστηκε το 2017 το συμβολικό όριο των 100.000 αιτούντων ασύλου», σύμφωνα με ανακοίνωση του Γαλλικού Γραφείου προστασίας Προσφύγων (Ofpra), με τον γενικό διευθυντή του Γραφείου Πασκάλ Μπρις να αναφέρει ότι πρόκειται για “ιστορικό επίπεδο”, γράφει η Liberation.

Από τη πλευρά του ο Πιέρ Ανρί, γενικός διευθυντής της οργάνωσης France terre d’asile, επιφορτισμένη για τη συνοδεία των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, σχολιάζοντας την ανακοίνωση βρίσκει την αύξηση 17% «προβλεπόμενη στο πλαίσιο των μεταναστευτικών ροών που πραγματοποιούνται στο σύνολο της Ευρώπης, δεδομένης και της συνέχισης των ένοπλων συγκρούσεων ανά τον κόσμο».

Ο Ανρί υπογραμμίζει ότι το ποσοστό αποδοχής αιτήσεων αιτούντων ασύλου στη Γαλλία, που κυμαίνεται στο 32%, παραμένει μικρότερο από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, που είναι γύρω στο 50%,παρόλο που αναγνωρίζει μία πραγματική αύξηση 43.000 ατόμων σε σχέση με 36.000 το 2016. Με μέσο όρο αναμονής τρεις μήνες για την εξέταση των αιτήσεων το Ofpra, βρίσκεται κοντά στο στόχο των δύο μηνών που έχει ορίσει η κυβέρνηση Μακρόν, ενώ πριν τρία-τέσσερα χρόνια ο μέσος όρος ήταν 18 μήνες για μία απάντηση σε αίτηση.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Πιέρ Ανρί, τόσο στο Παρίσι, όσο και σε όλες τις μεγάλες επαρχιακές πόλεις, η απουσία κέντρων πρώτης υποδοχής, έχει ως αποτέλεσμα να ζουν στο δρόμο οι μετανάστες και πρόσφυγες. «Θα πρέπει να αντιστραφούν οι προτεραιότητες και να κατασκευασθούν σε εθνικό επίπεδο, πρώτα τα κέντρα πρώτης υποδοχής όπου τα άτομα θα γίνονται δεκτοί με κάθε αξιοπρέπεια και στη συνέχεια να γίνεται η ταυτοποίηση και καταγραφή των αιτήσεων τους.

Ο Γενικός διευθυντής της France terre d’asile, καταγγέλλει «την αναποτελεσματικότητα τα τελευταία 15 χρόνια της Συμφωνίας του Δουβλίνου», δηλαδή της επιστροφής των αιτούντων στη πρώτη χώρα εισόδου τους, η οποία ενώ κοστίζει ακριβά είναι ελάχιστα αποτελεσματική, κατά την άποψή του.Τέλος επισημαίνει ότι είναι ανεπαρκή τα μέτρα για την ενσωμάτωση των μεταναστών/ προσφύγων στη Γαλλία (μειωμένες ώρες εκμάθησης της γλώσσας) και στην αγορά εργασίας, συγκρίνοντας με τα αντίστοιχα στη Γερμανία.

Πηγή: Liberation