Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πιθανή λύση του Σκοπιανού ή κάποιοι θα τορπιλίσουν τη διαδικασία με αποτέλεσμα να μη βρεθεί λύση για ένα πρόβλημα που απασχολεί τη χώρα εδώ και 25 χρόνια;

Από τις αδιέξοδες προτάσεις και τις εξαλοσύνες ορισμένων πολιτικών παραγόντων στις αρχές της δεκαετίας του ’90, εκείνο  που μας έμεινε είναι η χρήση του ονόματος Μακεδονία για τα Σκόπια από 140 χώρες.

Από τις αποφάσεις που θα πάρουν οι Τσίπρας και Μητσοτάκης θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό η πορεία αυτού του θέματος, εκτός κι αν τα Σκόπια, παρά τη θετική διάθεση που δείχνουν το τελευταίο διάστημα, τορπιλίσουν στο τέλος τη διαδικασία μέσω ενός δημοψηφίσματος που θα απορρίψει μια λύση που μπορεί να διαφανεί στο επόμενο διάστημα.

Ο χρόνος πιέζει, μια και τα Σκόπια – αλλά και Αμερικανοί και Ευρωπαίοι – επιθυμούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ στη σύνοδο που θα λάβει χώρα τον Ιούνιο, αλλά και να ανοίξουν οι διαδικασίες για την ένταξή τους στην Ε.Ε.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε τυχόν αλλαγή στάσης των Σκοπίων την τελευταία στιγμή, ας δούμε ποια είναι τα πιθανά εμπόδια που μπορεί να προκύψουν από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, τα οποία είτε θα δυσκολέψουν μια λύση είτε δεν θα βρεθεί μία για ακόμα μια φορά, για… ακόμα 25 χρόνια.

– Η κυβέρνηση επιθυμεί λύση για το όνομα με σύνθετη ονομασία που μπορεί να περιέχει τον όρο Μακεδονία, αλλά χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό. Το πακέτο θα περιλαμβάνει την απάλειψη αλυτρωτικών διατάξεων από το Σύνταγμά τους καθώς και αφαίρεση συμβολισμών που χρησιμοποιούνται από τη γείτονα χώρα.

– Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να δηλώνει ότι μένει πιστή στην εθνική γραμμή όπως αυτή καθορίστηκε από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών το 2008, επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, αλλά βάζει ένα ζήτημα: Θα δεχθεί να συμμετάσχει σε σύσκεψη αρχηγών για τη διαμόρφωση εθνικού μετώπου σε ό,τι αφορά την πρόταση μόνο αν υπάρξει ενιαία κυβερνητική πρόταση που θα περιλαμβάνει και τη συμφωνία των ΑΝΕΛΛ. Οι γνωρίζοντες λένε πως ο Μητσοτάκης δεν πρόκειται να φύγει από αυτή τη θέση, φοβούμενος από τη μία διαφοροποιήσεις από βουλευτές της Ν.Δ. που εκλέγονται στη Μακεδονία και από την άλλη θέλει να αποκλείσει το ενδεχόμενο να του «φυτρώσει» εκ δεξιών του ένα κόμμα με αφορμή πάλι το Σκοπιανό. Η ιστορία ενίοτε επαναλαμβάνεται, όχι πάντα ως φάρσα.

– Εξαρτάται λοιπόν η ενιαία πολιτική γραμμή της χώρας από το κόμμα του Καμμένου;

– Θα συνεχίσει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛΛ να εμφανίζεται ενίοτε με δύο θέσεις; Τη μία να δηλώνει ότι έχει εμπιστοσύνη στους χειρισμούς του Νίκου Κοτζιά – ο οποίος επιθυμεί σύνθετη ονομασία – και την άλλη ότι δεν δέχεται να υπάρχει ο όρος Μακεδονία, ούτε ως Άνω, Κάτω, Πέρα, Δίπλα, Βάλε, Βγάλε κ.λπ.; Θα υποχωρήσει στο τέλος, όπως έκανε στις ψηφοφορίες για τα μνημόνια;

– Τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης θα συμφωνήσουν στην κυβερνητική πρόταση, αν διαφωνεί ο Καμμένος;

Σε κάθε περίπτωση, το βάρος στους χειρισμούς σε ό,τι αφορά το εσωτερικό μέτωπο πέφτει στον Αλέξη Τσίπρα. 

Είναι βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα περιμένουμε εντάσεις, εκπλήξεις και ανατροπές.