Χανόμαστε σε μικρολογίες και επιμέρους ερμηνείες, ιδεολογήματα, ραχητικές εμμονές και πασκίζουμε να σώσουμε μόνο το κεφάλι μας μέσα στον τυφώνα.

Χανόμαστε σε μικρολογίες και επιμέρους ερμηνείες, ιδεολογήματα, ραχητικές εμμονές και πασκίζουμε να σώσουμε μόνο το κεφάλι μας μέσα στον τυφώνα.

Αλλά το πρόβλημα είναι ευρύτερο: παγκοσμίως κυριαρχεί πλέον το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, πέρα από κυβερνήσεις, λαούς, δικαιώματα, με τρόπο κυνικό κι ανάλγητο, αφανίζοντας τα πάντα, ξεπερνώντας τον στοιχειώδη ουμανισμό που κέρδισε η ανθρωπότητα, τους τελευταίους τριάντα αιώνες. Αυτό συμβαίνει γιατί εκείνοι που διαχειρίζονται το χρήμα, δεν είναι κατά της πολιτικής, απλώς κάνουνε πολιτική με την πιο ανάλγητη εκδοχή του όρου, μετερχόμενοι τον μακιαβελισμό και το θουκυδίδειο «λυσιτελές» (μετράει μόνο το αποτέλεσμα) με τρόπο απόλυτο, κυνικό και χωρίς ψωροφιλότιμα και συναισθήματα. Είναι μια πολιτική διαυγής, φονική, χωρίς συνείδηση και γι’ αυτό υπερισχύει της πολιτικής των πολιτικών, οι οποίοι λίγο – πολύ σκέφτονται τους λαούς τους, υπολογίζουνε τα κεκτημένα, έχουν τις εμμονές και τις δεσμεύσεις τους, τα ιδεολογήματά τους, τη λογική και δικαιολογημένη αντίδραση εκ των κάτω – οπότε είναι αδύναμοι και δυσκίνητοι μπροστά σ’ αυτήν την καθαρή, απόλυτη, ευέλικτη και τρομακτικά συμπυκνωμένη δύναμη του χρήματος. Το ερώτημα, λοιπόν, πέρα από τις επιτόπιες τραγωδίες, που θα πολλαπλασιαστούν, είναι ένα και μοναδικό: θα συνεχίσει το χρήμα να έχει το πρόταγμα, υπερφαλαγγίζοντας την όποια πολιτική, ή θα κατορθώσει η πολιτική να ελέγξει και να χειραγωγήσει, σε λογικά επίπεδα, την απόλυτη, τώρα, δύναμη και δυναμική του χρήματος; Αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος. Όχι, βέβαια, να καταργηθεί το χρήμα και το κέρδος (όπως ονειρεύονται μερικοί εραστές του κολχόζ και της τσάπας στους αγρούς), αλλά να μπορεί να κινείται εντός ανθρώπινων πλαισίων, δημιουργικά, ευέλικτα, κινώντας τον κόσμο, και υπό τον έλεγχο της πολιτικής που δεν θα το αφήσει να παραμένει υπεράνω, ανέγγιχτο, πανίσχυρο, ανεξέλεγκτο, αφανίζοντας τα πάντα. Δύσκολη, βέβαια, υπόθεση. Όμως, τελικά, αυτό είναι το κυρίως θέμα και, κάποιοι ισχυροί, το έχουνε πλέον καταλάβει.

Αρκεί να κινηθούν γρήγορα, γιατί μας βλέπω να χορεύουμε στον Ζάλογγο.