Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των γερμανοτσολιάδων Βαγγέλας ο σφίκτης καθόταν άβολα πίσω απ’ το γραφείο του . Δεν είχε καπνίσει ποτέ στη ζωή του, και ένιωθε την ανάγκη ενός στριφτού τσιγάρου – απ’ αυτά που κάπνιζε η ωραία γραμματέας του. Μια ατμόσφυρα αγανάκτησης επικρατούσε αθόρυβα μέσα στο ήσυχο γραφείο του καθώς οι στιγμές περνούσαν ληθαργικά. Ξαφνικά το τηλέφωνο άρχισε να χτυπά σαν τρελό σπάζοντας σαν κρύσταλλο την σιωπή. Στην άλλη γραμμή ακούστηκε η αποφασιστική φωνή του πρώην πρωθυπουργού του Τόνυ του ωραίου.

-Τόνυ ο ωραίος: Έλα Βαγγέλα. Κανονίστηκε το θέμα.

-Βαγγέλας ο σφίκτης: Δηλαδή βρέθηκαν οι ρουφιάνοι;

-Τόνυ ο ωραίος: Ναι. Κανονίστικε.

-Βαγγέλας ο σφίκτης: Πρέπει να βιαστούμε.

-Τόνυ ο ωραίος: Μην ανησυχείς. Το ανέλαβε ο Άδωνης ο τσιρίδας.

-Βαγγέλας ο σφίκτης: Οκ.  Τόνυ περιμένω τα νέα σου.  

 

Στο μεταξύ κάπου χωμένος στα απόρθητα γραφεία της Κεντρικής Τράπεζας ο Τζώνυ ο στητός ή ευρόπουλος κοίταζε με δύσπιστα μάτια την πόρτα της αίθουσας των συνεδριάσεων  ξανά και ξανά . Υπήρχε τόση βαρετή χαρτούρα στο γραφείο του που έπρεπε να πάρει τον δρόμο της, αλλά δεν γινόταν αλλιώς, οι υποθέσεις της Τράπεζας αναγκαστικά έπρεπε να περιμένουν. Άλλες υποθέσεις βασάνιζαν τον Τζώνυ τον στητό ή ευρόπουλο.

Ξαφνικά μπροστά στη βαριά πόρτα του γραφείου του εμφανίστηκε θαρρείς από το πουθενά μια γνώριμη σιλουέτα. Ήταν ο Δημητράκης ο φιγουρίνης, επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόλις είχε φτάσει στη χώρα και ο Τζώνυ ανήσυχος παρατήρησε ότι είχε ξεχάσει στις Βρυξέλες το ολύμπιο ύφος του. Έδειχνε ανήσυχος.

-Τζώνυ ο στητός ή ευρόπουλος: Σε περίμενα στις 10.

-Δημητράκης ο φιγουρίνης: Είχε καθυστέρηση η πτήση.  Κανονίστηκε η δουλειά; Πές μου μην με κρατάς σε αγωνία. 

-Τζώνυ ο στητός ή ευρόπουλος: Ναι.

-Δημητράκης ο φιγουρίνης: Ποιος την σχεδίασε;

-Τζώνυ ο στητός ή ευρόπουλος: Ο Βαγγέλας ο σφίκτης για να έχουμε συνταγματική κάλυψη. 

Στο μεταξύ κάπου σε ένα σκοτεινό σοκάκι της Β Αθηνών ο Αντρέας ο Θρύλος  κινούνταν σαν αίλουρος. Στη απέναντι γωνία, είδε ένα τσούρμο άντρες των μυστικών υπηρεσιών της προστασίας μαρτύρων που έβγαζαν και  μάτι τυφλού να φυγαδεύουν τους τρεις προστατευμένους μάρτυρες καλυμμένους με κουκούλες. Ανάμεσα τους αναγνώρισε τη γνώριμη σ’ αυτόν φιγούρα του Μήτσου του στραβάγγουρου που  συντόνιζε με νευρικές κινήσεις την επιχείρηση.  Πέρασε σκυφτός, σφυρίζοντας αδιάφορα τον ύμνο του Ολυμπιακού για ξεκάρφωμα. Με το αετίσιο του βλέμμα διέκρινε την διεύθυνση καταφύγιο και την καταχώρισε στις πιο καθαρές σελίδες της μνήμης του. Αμέσως κάλεσε από ένα κινητό μιας χρήσης  τον Άδωνη τον τσιρίαδα και του σπίκαρε την διεύθυνση. Απ’ την απέναντι γραμμή ακούστηκε ένας διαπεραστικός  ήχος που έκανε τον Αντρέα τον θρύλο να αποκρίνει το ακουστικό απ’ το αυτί του σχηματίζοντας μια δυσάρεστη γκριμάτσα.  Έπειτα έστριψε αδιάφορα στο πρώτο δρόμο και κατευθύνθηκε στο πλησιέστερα τυροπιτάδικο. Είχε κάνει καλά τη δουλειά του και  η ανταμοιβή μιας ζεστής τυρόπιτας ήταν ότι χρειαζόταν για το σφίξιμο που ένιωθε στο στομάχι. 

                                            ……………

Λίγες ώρες αργότερα.

Οικία πρώην υπηρεσιακού Πρωθυπουργού Παναγιωτάκη του Πικρόψυχου ή καθαριστή. 

Ο Παναγιωτάκης ο Πικρόψυχος ή καθαριστής, έριξε το βάρος του στο άλλο πόδι και έγειρε στην πόρτα, στην οποία παραφύλαγε αρκετή ώρα. Τώρα που το μυαλό του δεν ήταν απασχολημένο με την εξαφάνιση των τριών πτωμάτων και δεν υπήρχαν ίχνη, ένιωθε την ανάγκη να κοιμηθεί. Τα βλέφαρα του τρεμοέπαιζαν.

Ποτέ δεν είχε επιθυμήσει τίποτα όσο το να κλείσει τα μάτια του εκείνη τη στιγμή.

Καλού κακού σύρθηκε νυσταγμένος στο ντουλαπάκι που φυλούσε τα φάρμακα και αναζήτησε ένα υπνωτικό χάπι.

Το βλέμμα του έπεσε τυχαία στην επωνυμία των φαρμάκων : Novartis. Η επωνυμία του φαρμάκου αποτελούσε εγγύηση για έναν καλό ύπνο που τόσο είχε ανάγκη.

 Ένα σατανικό χαμόγελο πρόλαβε να σχηματιστεί στα χείλη του πριν πέσει για τον ύπνο του δικαίου!

 

Υ.Γ. Κάθε σύνδεση με πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα είναι στη διακριτική ευχέρεια του αναγνώστη.