Σε μαθήματα εξουσίας ασκείται ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος φτά νοντας κοντά στις 100 μέρες εξουσίας δοκιμάζει ακόμα μοντέλα και συνθήκες διοίκη σης χωρίς να έχει καταλήξει. Η προσπάθειά του να αποφύγει τον ράθυμο και εντελώς πλαδαρό τρόπο πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή, τον έχει κάνει «δοκιμαστή» συνταγών εξουσίας, με εβδομαδιαία αλλαγή στυλ, με αποτέλεσμα οι υπουργοί και οι παρατρεχάμενοί τους να τρέ χουν και να μη φτάνουν.

Σε μαθήματα εξουσίας ασκείται ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος φτά νοντας κοντά στις 100 μέρες εξουσίας δοκιμάζει ακόμα μοντέλα και συνθήκες διοίκη σης χωρίς να έχει καταλήξει. Η προσπάθειά του να αποφύγει τον ράθυμο και εντελώς πλαδαρό τρόπο πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή, τον έχει κάνει «δοκιμαστή» συνταγών εξουσίας, με εβδομαδιαία αλλαγή στυλ, με αποτέλεσμα οι υπουργοί και οι παρατρεχάμενοί τους να τρέ χουν και να μη φτάνουν.

Όσοι γνωρίζουν καλά τον Γιώργο Παπανδρέου επιμένουν ότι το βασικό χαρακτη ριστικό διοίκησης είναι οι ανά καιρούς αποθέω ση συγκεκριμένου συνεργάτη από το επιτελείο του, που έχει για λίγο τον πρώτο «ρόλο», μέχρι να έρθει η σειρά του επόμενου και η μεγάλη «δόξα» να μπει για καιρό στο ψυγείο.

Έτσι φαίνεται να συνεχίζει και ως πρωθυπουρ γός, αφού τις πρώτες 80 μέρες της κυβέρνησής του είδαμε πολλά και διάφορα, που προκάλε σαν σχόλια, δημοσιεύματα, ενδοκυβερνητικές γκρίνιες, πολλές απορίες και ερωτήματα.

Καταρχήν μέχρι τώρα έχουμε πάνω από 8 συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου με την παρουσία διάφορων εκπροσώπων της κοινωνίας, από τον Συνήγορο του Πολίτη και τον επικεφαλής του τμήματος της Διεθνούς Διαφάνειας, μέχρι τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Οι περισσότεροι υπουργοί και υφυπουργοί έμει ναν ξεροί με την εμφάνιση των περισσοτέρων στο Υπουργικό Συμβούλιο. Πολλοί έπληξαν μέχρι θανάτου ακούγοντας γενικόλογα σχόλια για τα θέματα που τους απασχολούν, αφού θα είχε ενδιαφέρον σε κλειστή συνεδρίαση να κληθούν κάποιοι ειδικοί για πολύ συγκεκριμένα νομοθετήματα, όπου θα υπάρξει και ανταλλαγή επιχειρημάτων.

Οι νέου τύπου συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, που προς το παρόν έχουν χαρα κτήρα συμβολικό και επικοινωνιακό, αφού μεταδίδονται ζωντανά από τη ΝΕΤ, μπορεί να έχουν φέρει έναν φρέσκο αέρα, αλλά δεν έχουν πετύχει τον στόχο μιας ανοιχτής και χωρίς προ ϋποθέσεις πολιτικής συζήτησης απ’ όλους τους συμμετέχοντες στην κυβέρνηση.

Συνήθως ύστερα από ένα δίωρο ακρόασης, φεύγουν οι κάμερες και γίνεται η συζήτηση επί της ημερήσιας διάταξης, αλλά και εκεί η συνεδρίαση κρατάει μετά βίας μία ώρα, όπου οι υπουργοί αναλύουν συνήθως τα θέματα που έχουν αποφασιστεί.

Υπάρχουν όμως και τα περίφημα άτυπα υπουργικά (περισσότερα από 10), που γίνονται αιφνιδιαστικά, συνήθως απόγευμα, και είναι σχεδόν μονοθεματικά, μόνο που σ’ αυτά δεν συμμετέχουν οι υφυπουργοί, και οι υπουργοί αν δεν είναι πολύ «καυτό» το θέμα αρνούνται να τοποθετηθούν αν είναι εκτός της ύλης τους… Το ζήτημα του συντονισμού, που είναι και το μεγάλο πρόβλημα κάθε κυβέρνησης, θυμίζει στιγμές από «πρόβα ορχήστρας», όπου πρώτο βιολί αναλαμβάνει κάθε φορά και άλλος.

Η εναλλαγή πάει από Χάρη Παμπούκη σε Θόδωρο Πάγκαλο ανά εβδομάδα, όπου διαρ ρέεται από το Μαξίμου ότι θα δουν υπουργούς, θα σχεδιάσουν τον προγραμματισμό τους και άλλα σχετικά.

Από κοντά και ο πρωινός καφές που, παρά τη συστηματική του «παρουσία», δεν έχει κατα φέρει να… επιβληθεί ως, άτυπο έστω, όργανο χάραξης πολιτικής.

Μέσα σ’ αυτό το ομιχλώδες τοπίο κάθε φορά που παρατηρείται κι ένα πρόβλημα συνεργασίας και συνέργειας υπουργών ανακαλύπτεται κι ένα ακόμα όργανο διαβούλευσης και συντονισμού.

Εσχάτως ανακοινώθηκε η ύπαρξη μιας σύσκεψης σε τακτά χρονικά διαστήματα στην οποία θα συμμετέχουν ο Παμπούκης, ο Πάγκαλος, ο Παπουτσής, η Βάρτζελη, ο Ξυνίδης και με τη συμμετοχή των Γ. Παπακωνσταντίνου και Γ. Ραγκούση και όποιων υπουργών επιβάλλει η συγκυρία. Στόχος είναι η σύνδεση κυβέρνησης, Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του παντελώς απέχοντος κόμματος στην αντιμετώπιση των κυβερνητικών πρωτο βουλιών και την ομογενοποίηση του πολιτικού λόγου.

Δεν έφτανε όμως η νέα επιτροπή, τις τελευ ταίες ώρες κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι σκέπτονται στο Μαξίμου να επαναλάβουν μια μορφή των επιτελικών κύκλων που είχαν στην αντιπολίτευση, μικτών κοινοβουλευτικών και κομματικών επιτροπών ανά μεγάλο τομέα πολιτικής, προκειμένου εκεί να συζητούνται οι μεγάλες θεσμικές μεταρρυθμίσεις και πολιτικές και να εκτονώνονται οι όποιες εντάσεις…

Μήπως συσκέπτονται πολύ για να μη σκέπτο νται;