Η χώρα βρίσκεται εμφανώς αποδυναμωμένη και ευάλωτη  μετά από την πρωτοφανή πολύχρονη οικονομική, κοινωνική και αξιακή κρίση που βιώνει. Ταυτόχρονα με τα δυσεπίλυτα εσωτερικά προβλήματα που κούρασαν και αποπροσανατόλισαν  τον λαό, έχουν εμφανιστεί επικίνδυνα στην επικαιρότητα  και διάφορες εθνικές εκκρεμότητες. Όσον αφορά σε αυτές δυστυχώς δεν υπάρχει εθνικό στρατηγικό σχέδιο αντιμετώπισης, δεν υπάρχει στοιχειώδης εθνικός προγραμματισμός και η απαραίτητη προϋπόθεση της εθνικής συναίνεσης αποτελεί το πιο σύντομο ανέκδοτο στην βαθιά διχασμένη ελληνική κοινωνία. Στις παρούσες συνθήκες είμαστε πιο ευάλωτοι από ποτέ και πολιτευόμαστε με ότι μας ξημερώσει ο Θεός. Δεν είμαστε ούτε δίνουμε την εντύπωση σοβαρού κράτους  και  υπεύθυνης κοινωνίας. Είμαστε η κατάλληλη ευκαιρία για τους αντιπάλους μας. 

Οι εξωτερικές απειλές και ενέργειες κυρίως από την πλευρά της Τουρκίας έχουν λάβει πλέον επικίνδυνη μορφή και έκφραση που δεν μας αφήνουν περιθώρια ολιγωρίας.  Οι προκλήσεις κλιμακώνονται  βάση σχεδίου. Οι άλλες συγκυρίες απλά μπορεί να τις διαφοροποιούν αλλά δεν τις καθορίζουν. Έτσι όσοι νομίζουν ότι το πρόσφατο και σοβαρότατο επεισόδιο στα Ίμια ήταν μεταφορά εντυπώσεων για εσωτερική  κατανάλωση  της τουρκικής κοινής γνώμης επειδή έχουν απώλειες στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφριν μπορεί και να πέφτουν έξω ως προς την ουσία . Η Τουρκία έχει πάγιο και διαχρονικό πολιτικό σχεδιασμό σε κάθε της κίνηση.

Έχει εθνική στρατηγική που δεν παρεκκλίνει από τις εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις. Το αντίθετο από αυτό που πράττουμε εμείς καταναλώνοντας όλη μας την ενέργεια στις εσωτερικές συγκρούσεις. Στην Ελλάδα υπάρχει έλλειμμα πατριωτισμού και περίσσευμα πατριδοκαπηλίας. Δεν έχουμε εθνικό αφήγημα αλλά μόνο διχαστική κομματική λογοδιάρροια. 

Δεν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια απειλή σε βάθος ιστορικού χρόνου αλλά άμεσα. Η Τουρκία δεν είναι Σκόπια , ούτε Αλβανία. Κι αν δεν μπορούμε να χειριστούμε χώρες απέναντι στις οποίες υπερέχουμε συντριπτικά πόσο μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε μια αντίθετη συνθήκη όπως συμβαίνει με την Τουρκία.

Ένα δε από τα μεγαλύτερα προβλήματα μας είναι ότι πρέπει κάποια στιγμή να σταθούμε τόσο ιστορικά, όσο και στον παρόντα χρόνο με περισσότερη περίσκεψη απέναντι στους συμμάχους μας. Αν μη τι άλλο η Ελλάδα χρωστά την ύπαρξή της στις σωστές ιστορικές συμμαχίες που σύναψε. 
Δεν γίνεται να καλλιεργείς τον πιο ακραίο αντιαμερικανισμό σε ευρωπαϊκή χώρα και να ζητάς την υποστήριξη της Αμερικής ή οποία έτσι κι αλλιώς θα πράξει σύμφωνα με τα συμφέροντά της όπως πράττουν όλες οι χώρες. Άρα πολιτική σου είναι να καλλιεργήσεις συνθήκες ευνοϊκές στο διεθνές επίπεδο και να εκμεταλλευτείς τις δικές σου συμμαχίες  κατά του αντιπάλου σου. Εμείς σε αυτή την απίθανη χώρα θέλουμε να βρίζουμε ανηλεώς και να καταψηφίζουμε  αντίστοιχα Αμερική και Ευρώπη και ταυτόχρονα να απαιτούμε την υποστήριξη τους λες και ο ιστορικός τους προορισμός και το πεπρωμένο τους είναι να μας στηρίζουν. Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια. 

Τέλος υπό αυτές τις συνθήκες και με την επιλογή της κυβέρνησης να στήσει κρεμάλες για τους πολιτικούς της αντιπάλους εν όψη επικείμενων εκλογών προκειμένου να δημιουργήσει καθεστώς, η χώρα μας βρίσκεται κυριολεκτικά  στον (κοπανιστό) αέρα, απέναντι σε μια Τουρκία που ένας από τους βασικότερους και αμετακίνητους εθνικούς της στόχους είναι η διχοτόμηση του Αιγαίου. !