«Ο στόχος της κυβέρνησης είναι έκδηλος: η δημιουργία σκιών, που θα βαραίνουν τους πολιτικούς αντιπάλους. Οι ύποπτοι, που θα μένουν ύποπτοι μέχρι τις επόμενες εκλογές…» δηλώνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δημήτρη Χατζησωκράτης και προσθέτει «οι εσπευσμένες δηλώσεις κορυφαίων υπουργών της, που ξεπερνούσαν ευθέως την… οφειλόμενη δημόσια επίδειξη τής μη γνώσης τής δικογραφίας, οι υπαινιγμοί και οι απειλές, αυτή η άγρια χαρά που αποπνέουν, δεν μπορεί να κρύψει ότι προσπαθούν να μετατρέψουν σε μηχανισμό λάσπης και εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων τους ένα υπαρκτό σκάνδαλο». 

 

Υποστηρίζει ότι «η συζήτηση στην ολομέλεια της βουλής την προσεχή Τετάρτη είναι βέβαιο πως θα αναδείξει σημαντικές πλευρές μιας εξυφαινόμενης πολιτικής σκευωρίας στο πλαίσιο του πραγματικού σκανδάλου της Novartis» και σημειώνει ότι «οι βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής θα υπερψηφίσουν τη σύσταση προκαταρκτικής και δεν θα σταθούν σε διαδικαστικού χαρακτήρα λεπτομέρειες».

 

Σε ερώτηση για την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο και την αντίδραση της κυβέρνησης ο κ. Χατζησωκράτης τονίζει ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ότι αναδεικνύει μια ασυγχώρητη προχειρότητα και ερασιτεχνισμό απέναντι σε έναν γείτονα, που δεν έχει σταματήσει να επιβουλεύεται, έχει σταθερή επεκτατική στόχευση, μεθοδικότητα και θεσμική μνήμη και εσχάτως αναπτύσσεται ως αναθεωρητική δύναμη της ευρύτερης περιοχής» και υπογραμμίζει ότι «είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό ότι η εκφρασμένη κυβερνητική βούληση για βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία έχει αφεθεί στο έλεος ενός ανεκδιήγητου και γραφικού, άρα και επικίνδυνου υπουργού Εθνικής ‘Αμυνας».

 

Αναφερόμενος στον νέο φορέα και τη λειτουργία του στη βουλή εκτιμά ότι «θα μπερδέψει τους πολίτες εάν συνεχίσει, ιδίως μετά το συνέδριο, να υπάρχει εκτός βουλής νέος φορέας με νέο όνομα και εντός βουλής άλλη εικόνα με ξεχωριστές κοινοβουλευτικές ομάδες».

 

Όλη η συνέντευξη του κ. Χατζησωκράτη έχει ως εξής:

 

 

Δυστυχώς η ιστορία της χώρας μας, μάς διδάσκει ότι τίποτα δεν διδασκόμαστε από την ιστορία! Έτσι που πολλές φορές μας… μπερδεύει η ιστορική φράση του Καρλ Μάρξ «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα». Πότε είναι η φάρσα και πότε η τραγωδία; Να υπογραμμίσω πάντως, πως όταν τα ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται με ρεαλισμό, αλλά και αποφασιστικότητα για την ανάληψη του όποιου πολιτικού κόστους και συλλογικά τα βάζουμε κάτω από το χαλί, τότε αυτά κακοφορμίζουν.

 

 

Πρώτα απ΄ όλα, το σκάνδαλο της Novartis είναι πράγματι μεγάλο και παγκόσμιο. Και είναι προφανές ότι απαιτείται πλήρης διαλεύκανση όλων των πτυχών του. Και οπωσδήποτε και της ελληνικής. Με σεβασμό όμως των στοιχειωδών κανόνων. Όπως είναι η απόλυτη διάκριση πολιτικής και δικαστικής εξουσίας. Όπως είναι η διαρκής υπενθύμιση ότι η αναγραφή ενός ονόματος σε μια δικογραφία δεν συνιστά απαραίτητα ένδειξη ενοχής. Όπως είναι η αποφυγή εμπρηστικών σχολίων.

 

Δυστυχώς, η κυβέρνηση δεν ακολούθησε και δεν ακολουθεί κανένα από αυτούς τους κανόνες. Οι εσπευσμένες δηλώσεις κορυφαίων υπουργών της, που ξεπερνούσαν ευθέως την… οφειλόμενη δημόσια επίδειξη της μη γνώσης της δικογραφίας, οι υπαινιγμοί και οι απειλές, αυτή η άγρια χαρά που αποπνέουν, δεν μπορεί να κρύψει ότι προσπαθούν να μετατρέψουν σε μηχανισμό λάσπης και εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων τους ένα υπαρκτό σκάνδαλο, υπερτιμολόγησης φαρμάκων, χρηματισμού γιατρών, εξαγοράς κρατικών υπαλλήλων και ενδεχόμενης δωροδοκίας πολιτικών προσώπων. Και μόνο ο χρονισμός της… αμελλητί κατάθεσης της δικογραφίας, μια μέρα μετά το συλλαλητήριο της Αθήνας, αλλά και η επιδεικτική παρουσία του κυβερνητικού εκπροσώπου στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου αναδεικνύει πολιτική παρέμβαση στη δικογραφία.

 

 

Ο στόχος της κυβέρνησης είναι έκδηλος: η δημιουργία σκιών, που θα βαραίνουν τους πολιτικούς αντιπάλους. Οι ύποπτοι, που θα μένουν ύποπτοι μέχρι τις επόμενες εκλογές… Όπως εξελίχθηκε η υπόθεση, η σύσταση προκαταρτικής ήταν, βεβαίως, υποχρεωτική και μονόδρομος. Το Κίνημα Αλλαγής, από την πρώτη στιγμή, ζήτησε να χυθεί παντού άπλετο φως. Και θα στηρίξει όλες τις ενέργειες της Δικαιοσύνης για την αναζήτηση της αλήθειας, προς πάσα κατεύθυνση ανεξαιρέτως. 

 

Η συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής την προσεχή Τετάρτη είναι βέβαιο πως θα αναδείξει σημαντικές πλευρές μιας εξυφαινόμενης πολιτικής σκευωρίας στο πλαίσιο του πραγματικού σκανδάλου της Novartis. Αλλά και η συνέχεια στην προκαταρκτική θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Οι βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής θα υπερψηφίσουν την σύσταση Προκαταρκτικής και δεν θα σταθούν σε διαδικαστικού χαρακτήρα λεπτομέρειες, πέρα από την όποια μικροπολιτική σκοπιμότητα που πιθανόν να υποκρύπτεται.

 

 

Από τη δικογραφία που έχει αποσταλεί στη Βουλή δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως οι μαρτυρίες των «προστατευομένων» μαρτύρων «μπάζουν». Σε πολλές πλευρές τους αναδεικνύεται πως έχουν ένα χαρακτήρα πολιτικά «πειραγμένο». Για να μην αναφέρω άλλο παράδειγμα, η υπόθεση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Παν. Πικραμένου, με τις 100.000 ευρώ, όπως και να το κάνουμε είναι …τουλάχιστον περίεργη!

 

Το μείζον στην περίπτωση αυτή είναι να καταθέσουν στην Προκαταρκτική Επιτροπή, ενώπιον των βουλευτών – ανακριτών και σε αντιπαράθεση με τα αναφερόμενα από αυτούς πρόσωπα, με την όποια πρόνοια προβλέπεται. Τα της αποκάλυψης της ταυτότητάς τους μπορεί να είναι αντικείμενο εκ των πραγμάτων μιας επόμενης διαδικασίας. Δεν είμαι και νομικός…

 

 

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τα δύο συλλαλητήρια, πολύ μικρότερα αυτών του 1992, αλλά πάντως μεγάλα, με κύριο αίτημα την άρνηση της οποιασδήποτε χρήσης του όρου Μακεδονία στην ονομασία της γειτονικής χώρας, δυσκολεύουν ουσιαστικά την επίλυση του προβλήματος. Διαμορφώνουν όρους διχοτομίας στον ελληνικό λαό. Έχουν οδηγήσει σε οριστική υπαναχώρηση της Νέας Δημοκρατίας, ως κόμματος, από την μέχρι σήμερα εθνική γραμμή όπως αυτή είχε προωθηθεί με την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 και με το Βουκουρέστι το 2008. Γι’ αυτό άλλωστε, και με την εμπειρία του 1992, είχαμε ως Κίνημα Αλλαγής επισημάνει ότι: «τα συλλαλητήρια αυτή τη στιγμή δεν βοηθούν, καθώς δίνουν βήμα σε ακραίες φωνές που επιδιώκουν να διχάσουν τον ελληνικό λαό». Τα συλλαλητήρια, βεβαίως μπορεί να εκφράζουν τη βούληση όσων συμμετέχουν, αλλά εκ των πραγμάτων δυσκολεύουν τους διπλωματικούς χειρισμούς μιας κυβέρνησης για προώθηση και επίλυση θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Δεν πρόκειται για μια απολύτως θεμιτή και αναγκαία πολλές φορές διεκδίκηση των πολιτών απέναντι σε ένα οποιοδήποτε μέτρο, ή η προώθηση μιας πολικής επιλογής που εξαρτάται από την κυβέρνηση της χώρας και μόνο!

 

Το 1992, και το Συμβούλιο Αρχηγών, και ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης απέρριψαν το ικανοποιητικό «πακέτο Πινέιρο», «δεσμευμένοι» από το βάρος των προηγηθέντων συλλαλητηρίων…

 

 

Όταν τονίζουμε ότι εμείς θέλουμε λύση, το εννοούμε. Αυτή είναι η μείζων πατριωτική στάση. Αλλά πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι θέλουμε λύση συνολική και αποτελεσματική που θα διασφαλίζει πλήρως τα εθνικά συμφέροντα, μια ενιαία συνθήκη με νομικά δεσμευτικές εγγυήσεις που θα αποτρέπουν ενέργειες αλυτρωτισμού, προπαγάνδας και καταστρατήγησης των όσων θα συμφωνηθούν. Με σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις. Και για εμάς είναι απολύτως σαφές ότι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, χωρίς την παρουσία του ονόματος Μακεδονία ως συνθετικό, συνολική λύση δεν θα υπάρξει. Έχουμε επίσης επισημάνει, από την πρώτη στιγμή, ότι εμείς ως πολιτικός χώρος ΔΕΝ ΕΤΕΡΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΜΑΣΤΕ.

 

 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ότι αναδεικνύει μια ασυγχώρητη προχειρότητα και ερασιτεχνισμό απέναντι σε έναν γείτονα, που δεν έχει σταματήσει να επιβουλεύεται, έχει σταθερή επεκτατική στόχευση, μεθοδικότητα και θεσμική μνήμη και εσχάτως αναπτύσσεται ως αναθεωρητική δύναμη της ευρύτερης περιοχής. Είναι επίσης ιδιαιτέρως ανησυχητικό ότι η εκφρασμένη κυβερνητική βούληση για βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία έχει αφεθεί στο έλεος ενός ανεκδιήγητου και γραφικού, άρα και επικίνδυνου υπουργού Εθνικής Άμυνας. Βεβαίως η εθνική γραμμή οφείλει να είναι σταθερή. Να επιζητεί ειρηνικές σχέσεις με την γειτονική μας χώρα στο πλαίσιο και στη βάση των αρχών και των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.

 

Για έλλειψη άμεσων ανακλαστικών, αδράνεια και χαλαρότητα μεμφόμαστε την κυβέρνηση. Και, προσωπικά, δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί δεν προχωρεί στη σύγκλιση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, προκειμένου να υπάρξει μια άμεση και υπεύθυνη ενημέρωση των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου και ανταλλαγή απόψεων για πανεθνική και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας. 

 

 

Οι ανοιχτές μαζικές διαδικασίες του περασμένου Νοεμβρίου για την εκλογή επικεφαλής ήταν μία μεγάλη νίκη της νέας προοδευτικής παράταξης. Οι πολίτες επαναδραστηριοποιήθηκαν για μια σύγχρονη προοδευτική παράταξη που θα απευθύνεται στο παρόν και στο μέλλον. Βαδίζοντας προς το πρώτο ιδρυτικό συνέδριο του νέου ενιαίου φορέα που θα διεξαχθεί οριστικά στις 16-18 του προσεχούς Μαρτίου, δεν μπορεί παρά να είμαστε ικανοποιημένοι για το σημαντικό δρόμο που έχουμε διανύσει. Είναι τώρα ευθύνη όλων μας να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των πολιτών και οι διεργασίες να οδηγήσουν σε έναν ισχυρό φορέα με στόχο την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στη χώρα. Έναν φορέα με σύγχρονο πολιτικό λόγο και ξεκάθαρη οριοθέτηση, τόσο από το ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ, για να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο προοδευτικό ρεύμα πλειοψηφίας. Οι επιτροπές για τη διαμόρφωση των ντοκουμέντων τού συνεδρίου με τη συμμετοχή εκατοντάδων μελών και φίλων και τη συμβολή φορέων και επιστημόνων, τελείωσαν το έργο της εκπόνησης του προγραμματικού σχεδίου για την Ελλάδα, του καταστατικού, και της διακήρυξης. Αναρτώνται τις μέρες αυτές στο διαδικτυακό τόπο του νέου φορέα. Τα σύγχρονα πολιτικά κόμματα, ιδίως στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, είναι πολυσυλλεκτικά, όχι μονολιθικά. Είναι φυσικό, στο πλαίσιο της λειτουργίας τους, να εκφράζονται και να συντίθενται διαφορετικές απόψεις και αποχρώσεις. Η υπόθεση της όσμωσης των ευρύτερων δυνάμεων δεν είναι αυτονόητα απλή και εύκολη! Διαφορετικές κουλτούρες και πολιτικές πρακτικές δεν «ευθυγραμμίζονται» από τη μια στιγμή στην άλλη. Και ο δημόσιος λόγος, όταν μάλιστα συνεχίζουν να υφίστανται και δύο διαφορετικές ομάδες, δεν γίνεται κατορθωτός να είναι ενιαίος. Δεν είναι όμως και αποκλίνων! Ως ΔΗΜΑΡ έχουμε προτείνει την ενοποίηση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και Ποταμιού σε μία ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα υπό την εκλεγμένη επικεφαλής Φώφη Γεννηματά. Αυτό θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στο εγχείρημα και θα συμβάλλει στην υπέρβαση αντιφάσεων που αλλιώς συνεχώς θα εμφανίζονται. Θα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία που θα μπερδέψει τους πολίτες εάν συνεχίσει, ιδίως μετά το συνέδριο, να υπάρχει εκτός Βουλής νέος φορέας με νέο όνομα και εντός Βουλής άλλη εικόνα με ξεχωριστές κοινοβουλευτικές ομάδες. Αυτό, βεβαίως, που προέχει είναι με την ευρύτερη συναίνεση να ξεπεράσουμε δημιουργικά, το ζήτημα αυτό.

 

 

Φιλοδοξούμε, πλέον όλοι μαζί, να προχωρήσουμε στη δημιουργία του νέου ενιαίου φορέα ως δημοκρατικού, σύγχρονου κόμματος με νέο όνομα, δομή, σύμβολα, καταστατικό, όργανα, σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση και θέσεις κατά τα πρότυπα αντίστοιχων ευρωπαϊκών κομμάτων. Προσβλέπουμε στην ανανέωση στον προγραμματικό λόγο, στη στελέχωση και στη φυσιογνωμία της παράταξης με τη δημιουργία ενός φορέα, αντίστοιχου με τις προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί στους πολίτες με παραγωγή σύγχρονου προγραμματικού λόγου και θέσεων.

 

Το ιδρυτικό Συνέδριο ενός νέου κόμματος αναμφισβήτητα δεν είναι μια υπόθεση «κανονικότητας» και ρουτίνας. Έχει δυσκολίες στο «ροντάρισμα» και στην κάλυψη των ιδιαιτεροτήτων. Μείζονα ζητήματα είναι η διασφάλιση της αντιπροσωπευτικότητας και η βεβαιότητα πως οι συνιστώσες και συλλογικότητες που συμμετέχουν στο εγχείρημα θα εκφράζονται με το ιδιαίτερο βάρος τους αλλά και πως τα πρόσωπα θα έχουν το ρόλο τους. Για το λόγο αυτό έχει υπάρξει μια κατ΄αρχή συμφωνία για ένα μεικτό σύστημα συγκρότησης του συνεδρίου με εκπροσώπηση των κομμάτων και κινήσεων και αντιπροσώπευση των μελών.

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ