Προφανώς δεν χρειάζεται να είσαι μάγος για να διαπιστώσεις ότι είναι προσωρινή η εκεχειρία στη Ν.Δ. σε ό,τι αφορά τα εσωκομματικά της ζητήματα. Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει.

Σήμερα πρωί – πρωί στη Ν.Δ. «ανακάλυψαν» ότι δεν θέλουν να στηθούν δέκα κάλπες αύριο το βράδυ στη Βουλή για τη σύσταση της Προκαταρκτικής Επιτροπής. Ο δε αντιπρόεδρος του κόμματος Κωστής Χατζηδάκης απείλησε και με αποχώρηση από τη διαδικασία εάν οι κάλπες είναι δέκα.

Επισήμως οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλούν για κυβερνητικό «σόου» και ζητούν μία μόνο κάλπη για όλους. Από την άλλη «ξεχνούν» ότι σε προηγούμενη περίσταση, το 2013, επί συγκυβέρνησης… Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, είχαν στηθεί τέσσερις κάλπες (για την Προκαταρκτική που θα εξέταζε το θέμα της λίστας Λαγκάρντ), ώστε οι βουλευτές να ψηφίσουν χωριστά για την παραπομπή των Γ. Παπακωνσταντίνου, Ευ. Βενιζέλου, Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου.

Άρα, επί της ουσίας και της διαδικασίας, ουδέν πραγματικό πρόβλημα, δεδομένου ότι επισήμως η Ν.Δ. έχει διακηρύξει ότι και σκάνδαλο υπάρχει και η διερεύνησή του είναι αναγκαία. Από την άλλη, αφού υπάρχει σκάνδαλο, τότε έχει πέσει και χρήμα. Το ερώτημα είναι αν αυτό αφορά και πολιτικούς – κι αυτό ακριβώς θα διερευνήσει, θεωρητικά, η υπό σύσταση Επιτροπή – αλλά και αν αυτό μπορεί να αποδειχθεί. Προς τι λοιπόν η φασαρία;

Στην αξιωματική αντιπολίτευση φωνάζουν διότι απλούστατα φοβούνται – δικαίως ή αδίκως δεν έχει σημασία – ότι κάποιοι βουλευτές θα θελήσουν να «κρεμάσουν» διά της παραπομπής κάποιους από τους αναφερόμενους στη δικογραφία. Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα:

1. Είναι τόσο βαθύ το εσωκομματικό ρήγμα και τόσο σοβαρό το ενδεχόμενο να εμφανιστεί η Ν.Δ. διασπασμένη; 

● Αν αυτό ισχύει, τότε η ηγεσία της αργά ή γρήγορα θα εγκαταλείψει κάθε είδους ήπια εσωκομματική πολιτική και θα προχωρήσει σε σύγκρουση και ξεκαθάρισμα. Διότι, αν δεν το κάνει, θα καταστεί όμηρος του εσωτερικού κατακερματισμού.

● Αν δεν ισχύει, τότε καθίσταται προφανές ότι η Ν.Δ. τελεί υπό το κράτος πανικού και η ηγεσία της αδυνατεί να διαχειριστεί στοιχειωδώς τις εσωτερικές ισορροπίες.

2. Τι διακυβεύεται για τη Ν.Δ. στην κοινοβουλευτική διαδικασία;

Προφανώς κάθε παραπομπή στην Προκαταρκτική, η οποία θα «σφραγιστεί» και με την ψήφο νεοδημοκρατών, θέτει εν κινδύνω όχι μόνο την εσωκομματική ισορροπία, αλλά και τις σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ / Κίνημα Αλλαγής, οι οποίες θα πρέπει πάση θυσία να παραμείνουν σε ένα ανεκτό επίπεδο εν όψει του ενδεχομένου εκλογικής νίκης της Ν.Δ. χωρίς αυτοδυναμία.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ενδεχομένως πολλοί νεοδημοκράτες δικαιολογούν τη στάση του κόμματος στο θέμα των δέκα καλπών. Αυτό που πιθανώς αγνοούν – ή βάζουν σε δεύτερη μοίρα – είναι ότι αυτή η κίνηση αμφισβήτησης νόμιμων και καθιερωμένων διαδικασιών προδίδει φόβο και «μυρίζει» ενοχή. Και στην πολιτική, όπως άπαντες γνωρίζουν, το ζήτημα δεν είναι μόνο το τι ακριβώς ισχύει, αλλά και το πώς το διαχειρίζεσαι. 

Εν τέλει αυτό που μένει στον κόσμο είναι η αμήχανη εσωκομματική διαχείριση και η αύξηση της δυσπιστίας μεταξύ των κομματικών τάσεων. Στοιχείο που καθιστά τη Ν.Δ. πολιτικά ευάλωτη και προφανώς θα αξιοποιηθεί δεόντως από το στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ – και όχι μόνο… – το επόμενο διάστημα.

Με απλά λόγια, ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεχόταν τελικά τη μία κάλπη, ο πανικός της Ν.Δ. δύσκολα θα κρυβόταν.