Του Δημήτρη Κανέλλη

Βαθμολογία ****

Νορβηγία, αρχές του 2^ου αιώνα. Μια συγκλονιστική περιπέτεια αυταπάρνησης μέσα σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα και μια μεγάλης δραματουργικής δύναμης κοινωνική τοιχογραφία, στην οποία υμνείται το αδάμαστο νεανικό πνεύμα και η δίκαιη οργή των καταπιεσμένων εφήβων. Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Ρεσιτάλ από Στέλαν Σκάρσγκαρντ.

Του Δημήτρη Κανέλλη

Βαθμολογία ****

 

Νορβηγία, αρχές του 2^ου αιώνα. Μια συγκλονιστική περιπέτεια αυταπάρνησης μέσα σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα και μια μεγάλης δραματουργικής δύναμης κοινωνική τοιχογραφία, στην οποία υμνείται το αδάμαστο νεανικό πνεύμα και η δίκαιη οργή των καταπιεσμένων εφήβων. Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Ρεσιτάλ από Στέλαν Σκάρσγκαρντ.

 

Σκηνοθεσία: Μάριους Χόλστ.

Πρωταγωνιστούν: Στέλαν Σκάρσγκαρντ,  Κρίστοφερ Γιόνερ, Μπέντζαμιν Χέλσταντ, Τρόντ Νίλσεν.

Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία, που αποτελεί μια από τις μελανότερες σελίδες της Νορβηγικής κοινωνίας και σίγουρα θα πάρει θέση μέσα στις δέκα καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Στις αρχές του 20ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο φιόρδ της Νορβηγικής επαρχίας, ο διευθυντής ενός σωφρονιστικού ιδρύματος επιβάλει σκληρούς έως και απάνθρωπους κανόνες στους έγκλειστους εφήβους. Η άφιξη του 17χρονου Έρλινγκ δημιουργεί αμέσως ένα διαφορετικό κλίμα στο ίδρυμα και τα αγόρια που βίωναν στο «πετσί» τους μια καθημερινή εφιαλτική πραγματικότητα με σωματικές και ψυχολογικές ταπεινώσεις, αρχίζουν να επηρεάζονται από τον ανατρεπτικό και αντιδραστικό χαρακτήρα του. Mέσα σε λίγες  ημέρες οι «συγκρατούμενοι» του Έρλιγκ αρχίζουν να συγχρονίζονται μαζί του και οι πρώτες αντιδράσεις τους απέναντι στους διψασμένους για εξουσία δεσμοφύλακες θα μετατραπούν σιγά- σιγά σε «χιονοστιβάδα», που θα οδηγήσει σε κύκλο αιματηρών εξεγέρσεων. Ο σκηνοθέτης δεν χάνει στιγμή το θέμα του, που δεν είναι άλλο από την άμεση όσο και ρεαλιστική (πιο πολύ δεν γίνεται) καταγραφή και μελέτη της άσκησης εξουσίας από ανθρώπους-ρομπότ, δηλαδή από ανθρώπινα όντα που στερούνται στοιχειώδους συναισθηματικού και πνευματικού κόσμου. Ο Έρλινγκ θα εμφυσήσει στα παιδιά θάρρος και θα τους υπενθυμίσει την αυτονόητη παρόρμηση για ελευθερία και δικαιοσύνη. Πάνω σε αυτό το κεντρικό σεναριακό ιστό ο Χόλστ υφαίνει μια εξαιρετικής πνευματικής διαύγειας τοιχογραφία χαρακτήρων και καταστάσεων, που αρκετές φορές θυμίζει την προσέγγιση του Αυστριακού  Χάνεκε. Το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας σε όλο του το διεστραμμένο μεγαλείο και ταυτόχρονα ένας ύμνος στη νεανική φλόγα και στην επιθυμία για ελευθερία. Η αισθητική παραμένει σε υψηλό επίπεδο, την  ίδια στιγμή που η δραματουργία «σπαράσσεται» εσωτερικά από τις ανελέητες, στο βαθμό της τραγωδίας, συγκρούσεις ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα. Η καλλιτεχνική διεύθυνση αλλά και η φωτογραφία της ταινίας εναρμονίζονται πλήρως, καθρεπτίζοντας έντιμα και με γνώση την «παγωμένη» ατμόσφαιρα που διεισδύει στις ευάλωτες ψυχές των ανθρώπων. Με λίγα λόγια, πρόκειται από τις ελάχιστες ταινίες που με τόση αποτελεσματικότητα κατάφεραν να ταυτίσουν φόρμα και περιεχόμενο. Πειστικότατες ερμηνείες, αλλά φυσικά κυριαρχεί η επιβλητική παρουσία του Στέλαν Σκάρσγκαρντ.