Η διακυβέρνηση Κ. Καραμανλή (2004-2009)  κάθε άλλο παρά σιωπηλή υπήρξε. Αντιθέτως αποδείχθηκε λαλίστατη καθώς ο τότε πρωθυπουργός με μοναδικό εφόδιο το όνομα του θείου του κατάφερε να σπάσει όλα τα ρεκόρ κυβερνητικής κακοδιαχείρισης στην προ-ΣΥΡΙΖΑ εποχή.

Από τα βασικότερα επιτεύγματα  της διακυβέρνησής του ήταν η  παράλυση του κράτους και των εισπρακτικών μηχανισμών, το όργιο των προσλήψεων και οι εκτός δυνατοτήτων αυξήσεις.

Ας φρεσκάρουμε τη μνήμη μας στα βασικά :

Ως το 2007, η σχέση χρέους προς ΑΕΠ υποχωρούσε και η χώρα κατάφερνε να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της και να εμφανίζεται αξιόπιστη. Τα δυο επόμενα χρόνια, ωστόσο, δημιουργείται ένα θηριώδες χρέος 57 δις ενώ το ΑΕΠ παραμένει στάσιμο ως συνέπεια της ύφεσης που προέκυψε. Η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη και η χώρα βρέθηκε εκτός αγορών. Συγκεκριμένα, το 2008 είχαμε διόγκωση χρέους 23 δις και όπως συνέβη και με άλλα κράτη μπορούσε να υποστηριχτεί με χρηματοδότηση πακέτων διάσωσης των τραπεζών, ήρθε όμως το 2009 το χρέος να εκτιναχτεί αδικαιολόγητα στα 34 δις, χρέος που είχε σαν αποτέλεσμα να τινάξει τα πέταλα η ελληνική οικονομία.

Εκείνη την περίοδο, συγκεκριμένα το 2008, τα γνωστά ως γεγονότα του Δεκέμβρη προκάλεσαν τεράστια αναστάτωση στην ελληνική κοινωνία με την κυβέρνηση  να παρακολουθεί αμήχανη και στραπατσαρισμένη καθώς ήταν από την έκρηξη μιας σειράς σκανδάλων που συγκλόνιζαν την κοινή γνώμη. Η κοινωνία βούλιαζε σε ένα κλίμα αβεβαιότητας και το κράτος σε πλήρη αποσυντονισμό δεν μπορούσε να ελέγξει στοιχειωδώς τους εισπρακτικούς του μηχανισμούς. Ταυτόχρονα, υπό τον φόβο των εκλογών και της εκλογικής συντριβής, η κυβέρνηση Καραμανλή …αντέδρασε  με ένα όργιο προσλήψεων και ικανοποίησης πελατειακών αιτημάτων που βούλιαξε κυριολεκτικά τη χώρα στο χάος. 

Η καραμανλική κυβέρνηση ακολούθησε μια σειρά εγκληματικών χειρισμών στο τομέα της οικονομίας που βάθαιναν την κρίση αντί να την ανακόπτουν.  Την πολιτική της «επανίδρυσης του κράτους» υπό τον Κ. Καραμανλή, για να μην ξεχνιόμαστε, την συνυπέγραψε και ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, υπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για το όργιο των  προσλήψεων. Την μεγάλη του προσφορά αναγνώρισε ο ΣΥΡΙΖΑ μερικά χρόνια αργότερα προσφέροντάς του την θέση του Πρόεδρου της Δημοκρατίας. Την ίδια περίοδο  οι πρωτογενείς δαπάνες αυξήθηκαν κατά 20% και πλησίασαν τα 60 δισ. ευρώ. Μέσα σε κλίμα γενικής κατάρρευσης της οικονομίας αυξηθήκαν μισθοί και συντάξεις κατά 4.7 δις, τα διάφορα ευρωπαϊκά επιδόματα κατά 1,7 δις και ένα κονδύλι καταναλωτικών δαπανών 2, 1 δις το οποίο πήγε υπέρ των ψυχών ημών, δηλαδή σε  αγορές υλικού, διαφημιστικές καμπάνιες τύπου ΕΟΤ,  πολυτελή ταξίδια κτλ.

Εύκολα  αντιλαμβάνεται κανείς ότι η χώρα τίναξε τα πέταλα εξ αιτίας των αμέτρητων προσλήψεων στο δημόσιο.

Τα εγκλήματα στον οικονομικό τομέα επεκτείνονται και σε άλλους άθλους της κυβέρνησης Καραμανλή. Μείωση φορολογικών εσόδων, έξοδα εξοπλισμών, εκταμίευση 2.3 δις από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.

 Εδώ να θυμηθούμε για να τιμήσουμε για μια ακόμα φορά την προσφορά του Πάνου Καμμένου που υπηρέτησε με αυταπάρνηση  και εκείνη την περίοδο την πατρίδα ως υπουργός Ναυτιλίας. Επίσης αξιομνημόνευτη υπήρξε και η παρουσία του κ Παπαγγελόπουλου ως αρχηγού της ΚΥΠ. Οι τελευταίοι συνεχίζουν το έργο τους στην εξ ίσου αποτελεσματική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.  

ΥΓ. Αυτή η τόσο πλούσια σε δραστηριότητες περίοδος, παραδόξως ή όλως συμπωματικά διαφεύγει της προσοχής της σημερινής επιμελούς σε παρελθοντολογίες κυβερνήσεως!