«Μας υποσχέθηκαν την ευτυχία και από τότε το μόνο που κάνουμε είναι να τρέχουμε πίσω από αυτή- λες και είναι εύκολο. Λες και μπορεί να είσαι ευτυχισμένος όλη την ώρα. Δεν είναι έτσι η ζωή Μπίλλυ. Ξέρεις πως είναι η ζωή αγόρι μου; Κάνεις αυτό που έχεις να κάνεις και ζεις και αγαπάς και κάποιες φορές είσαι καλά και κάποιες άλλες δεν είσαι. Και μερικές φορές η ευτυχία βρίσκεται στον αγώνα. Αυτό κάνουν οι έξυπνοι άνθρωποι. Ψάχνουν να βρουν την ευτυχία εκεί που υποτίθεται πως δεν υπάρχει. Ακόμα και στα μικρά. Στα λίγα. Στα συνηθισμένα. Στα καθημερινά».

Στην ζωή μας υπάρχουν τα ψέματα, αυτά τα αθώα μικρά ψεματάκια που άλλοτε την κάνουν πιο όμορφη και άλλοτε πιο άσχημη. Ο Joe Di Pietro  στο έργο του «Έξυπνα μικρά ψέματα» που παρουσιάζεται στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη μας παρουσιάζει μια οικογένεια σε κρίση εξαιτίας ενός ανώριμου έρωτα. Καμιά φορά ο έρωτας με την αγάπη μπερδεύεται. Είναι όμως δυο διαφορετικά πράγματα.

Ο Μπίλλυ παντρεμένος με την Τζέιν και νέος πατέρας έχει ερωτευθεί την γυμνάστρια του. Μια γυναίκα που του έχει πάρει το μυαλό και τον έχει κάνει να ξεχάσει ότι έχει οικογένεια. Ύστερα από ένα παιχνίδι τένις ο Μπίλλυ εμπιστεύεται στον πατέρα του τον έρωτά του για την νεαρή  γυμνάστρια και τον παρακαλεί να μην αποκαλύψει το μυστικό του στην μητέρα του, Άλις. Όμως η Άλις έχει αυτό το ταλέντο να «εκμαιεύει πράγματα» και έτσι πληροφορείται για την παράνομη σχέση του γιού της. Προσκαλεί λοιπόν το ζευγάρι σε δείπνο προκειμένου να λάβει δράση και να σώσει την κατάσταση. Παίρνει λοιπόν την σκυτάλη στα χέρια της και μέσα από ένα προσωπικό της βίωμα που στην αρχή δεν καταλαβαίνουμε αν είναι αλήθεια ή ψέμα βάζει τον γιο της να σκεφτεί και να καταλάβει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η οικογένεια. Οι αποκαλύψεις της Άλις ενώ από την μια βοηθούν τον γιο της να πράξει το σωστό από την άλλη προκαλούν αναστάτωση στην σχέση της με το σύζυγο της. Έτσι τίθεται το ερώτημα αλήθεια ή ψέματα; Επινόηση ή πραγματικότητα; Απιστία ή Φλερτ; Έρωτας ή αγάπη;

Την Άλις ερμηνεύει η Κάτια Δανδουλάκη που μεταμορφώνεται σ αυτή την μάνα που κάνει τα πάντα για να βοηθήσει το μοναχοπαίδι της. Μας συνεπαίρνει με την ερμηνεία της καθώς στην αποκάλυψη που κάνει μπροστά σε όλη την οικογένεια της,  αρκούσε μόνο να κοιτάς τα μάτια της που ξεχείλιζαν από διαφορετικά συναισθήματα.

Όλη αυτή η αποκάλυψη της Άλις μας κάνει να καταλάβουμε την αξία της οικογένειας καθώς επίσης και την σχέση ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, οι γονείς λειτουργούν σαν ασπίδα ελπίδας για τα παιδιά τους. Η μάνα ρισκάρει λέγοντας αυτή την ιστορία. Όλο αυτό το κάνει προκειμένου να ωθήσει το γιο της μέσα από ένα προσωπικό της βίωμα να πράξει το σωστό. Να καταλάβει πως ο ερωτάς του για την γυμνάστρια δεν ήταν παρά κάτι εφήμερο. Να καταλάβει ότι η οικογένεια είναι το σταθερό κομμάτι της ζωής του. Μέσα από την ιστορία της καταλαβαίνουμε επίσης πόσο έχει αλλάξει η εποχή.  Η ζωή μας είναι στιγμιαία, δεν εμβαθύνουμε, επιλέγουμε την εύκολη λύση, διαλέγουμε τις εύκολες επιλογές, δεν παλεύουμε για τίποτα.  Πλέον το σ αγαπώ οι άνθρωποι το λένε μέσα από μια οθόνη, αυτοί που ερωτεύονται είναι με ένα κινητό στο χέρι. Που είναι το άγγιγμα; Πώς μπορεί να υπάρξει έρωτας αν δεν υπάρχει το αίσθημα και το άγγιγμα; 

Και το ψέμα; Τι είναι τελικά αυτό το ψέμα; Τι άλλο παρά η αλήθεια μασκαρεμένη.