Σ την προσέγγιση των αναποφάσιστων ψηφοφόρων των δύο μεγάλων κομμάτων κινείται τις τελευταίες μέρες η προεκλογική εκστρατεία του ΚΚΕ, η οποία κορυφώνεται σήμερα με τη διακαναλική συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο.

Εκλογικός στόχος του ΚΚΕ είναι να συγκρατήσει τις δυνάμεις του 2007 και, αν είναι δυνατόν, να τις αυξήσει ελαφρώς, αφού γνωρίζει ότι η πόλωση που δημιουργεί το εκβιαστικό δίλημμα της αυτοδυναμίας δεν αφήνει πολλά περιθώρια για την ψήφο διαμαρτυρίας να εκφραστεί. Ένα αποτέλεσμα στα επίπεδα του 2007 και λίγο πάνω μεταφράζεται σε μία έως δύο έδρες παραπάνω από τις 22 που έχει σήμερα.

Για το ΚΚΕ όμως αυτό θα είναι επιτυχία σε συνθήκες γενικής δυσαρέσκειας προς το πολιτικό σύστημα που προκαλούν ανακατατάξεις στο εκλογικό σώμα, χωρίς όμως αυτές να συνοδεύονται από μετατόπιση των πολιτικών πεποιθήσεων προς τα αριστερά.

<!– /* Font Definitions */ @font-face {font-family:Geneva; mso-font-charset:85; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-2130706432 0 0 0 8 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:””; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:Geneva; mso-fareast-font-family:Geneva; mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} –>

Σ την προσέγγιση των αναποφάσιστων ψηφοφόρων των δύο μεγάλων κομμάτων κινείται τις τελευταίες μέρες η προεκλογική εκστρατεία του ΚΚΕ, η οποία κορυφώνεται σήμερα με τη διακαναλική συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο.

Εκλογικός στόχος του ΚΚΕ είναι να συγκρατήσει τις δυνάμεις του 2007 και, αν είναι δυνατόν, να τις αυξήσει ελαφρώς, αφού γνωρίζει ότι η πόλωση που δημιουργεί το εκβιαστικό δίλημμα της αυτοδυναμίας δεν αφήνει πολλά περιθώρια για την ψήφο διαμαρτυρίας να εκφραστεί. Ένα αποτέλεσμα στα επίπεδα του 2007 και λίγο πάνω μεταφράζεται σε μία έως δύο έδρες παραπάνω από τις 22 που έχει σήμερα.

Για το ΚΚΕ όμως αυτό θα είναι επιτυχία σε συνθήκες γενικής δυσαρέσκειας προς το πολιτικό σύστημα που προκαλούν ανακατατάξεις στο εκλογικό σώμα, χωρίς όμως αυτές να συνοδεύονται από μετατόπιση των πολιτικών πεποιθήσεων προς τα αριστερά.

Ο Περισσός ελπίζει ότι θα αποδώσει η προσπάθειά του να «μαζέψει» τις απώλειες των ευρωεκλογών (μείον 150.000 ψήφοι σε σύγκριση με τις εθνικές του 2007), προσπάθεια που ξεδιπλώθηκε όλο το καλοκαίρι. Άλλωστε ασφαλέστερο μέτρο σύγκρισης θεωρείται η προηγούμενη εθνική αναμέτρηση και όχι οι ευρωεκλογές, παρ’ ότι οι πρόσφατες ευρωεκλογές είχαν θεωρηθεί εξαιρετικά κρίσιμες δεδομένου ότι ήταν οι πρώτες εκλογές μέσα στην κρίση.

Σε κάθε περίπτωση, παραμένει ισχυρή στη συνείδηση των ψηφοφόρων η κρισιμότητα των εθνικών εκλογών σε σχέση με τις ευρωεκλογές, ακόμα και σε συνθήκες μικρής αύξησης της αποχής συγκριτικά με τις βουλευτικές εκλογές του 2007.

Σε πολιτικό επίπεδο το ΚΚΕ κινήθηκε σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας (στην πραγματικότητα από πολύ νωρίτερα) επιθετικά προς τα δύο μεγάλα κόμματα κι επιχείρησε να βάλει τη γραμμή που διαχωρίζει τους δύο διαφορετικούς δρόμους ανάπτυξης ανάμεσα στον δικομματισμό και το ΚΚΕ: από τη μία πλευρά το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του, τα οποία εκπροσωπούνται από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, και από την άλλη το ΚΚΕ και ο λαός.

Ενδιάμεσα κινούνται ως «αναχώματα», σύμφωνα με το ΚΚΕ, ο ΛΑΟΣ, πρόθυμος εταίρος του δικομματισμού με ρόλο «εκμαυλισμού των λαϊκών συνειδήσεων», ο «αφερέγγυος» ΣΥΡΙΖΑ (με τον οποίο οξύνεται το μέτωπο τις τελευταίες μέρες με αφορμή τα stage, μεταξύ άλλων, αλλά και το κάλεσμα της Αλέκας στους «αριστερούς ριζοσπάστες») και οι Οικολόγοι Πράσινοι «συνεπείς φορείς της πράσινης μπίζνας».

Το ΚΚΕ προειδοποιεί για τα χειρότερα που έρχονται στοχεύοντας στα χαμηλά εισοδηματικώς ακροατήρια των δύο μεγάλων κομμάτων: μαζικές απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις, ακόμα μεγαλύτερη περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων, ανασφάλιστη εργασία, απλήρωτη εργασία μέσω της γενίκευσης των stage, εξομοίωση της εργατικής νομοθεσίας των ΔΕΚΟ με αυτή που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα, πάγωμα προσλήψεων στο Δημόσιο, μείωση των συντάξεων όλων των ασφαλιστικών ταμείων και πάει λέγοντας.

Απέναντι σε αυτήν την προοπτική, το ερώτημα που τίθεται, είπε η Αλέκα, «είναι ποιο κόμμα μπορεί να γίνει ο συσσωρευτής της λαϊκής δυσαρέσκειας, ο πυροκροτητής της εργατικής λαϊκής αντιπολίτευσης με έναν στόχο, να δυσκολέψουμε και, γιατί όχι, να δοκιμάσουμε να ματαιώσουμε τα αλλεπάλληλα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται».