H μεγάλη γιορτή του Πάσχα πλησιάζει, φέρνοντας μαζί της το μήνυμα της Ανάστασης, της ανανέωσης και της ελπίδας. Ό,τι, δηλαδή, χρειαζόμαστε σαν άτομα και σαν κοινωνία σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε. Δύσκολη για όλους. Δίχως εξαιρέσεις. Έτσι κι αλλιώς, είμαστε μια μικρή χώρα όπου η δυσκολία του άλλου δεν μας αφήνει ανεπηρέαστους. Κι αυτό είναι ένα πολιτισμικό χαρακτηριστικό του Ελληνισμού.

Και μιας και το επιβάλουν οι μέρες, θα σημειώσουμε κι εμείς τη μεγάλη ανάγκη που έχει αυτή τη στιγμή η χώρα για συναινέσεις. Η πόλωση επιτείνει τα αδιέξοδα. Δεν είναι λύση. Η πολιτική ζωή της χώρας, ανεξαρτήτως κομματικών αντιπαραθέσεων, έχει αυτή την χρονική στιγμή ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε τις συναινέσεις για να βγούμε από τα πολιτικά, κοινωνικά και εθνικά αδιέξοδα. 

Θα σταθώ στην τρίτη πτυχή, αυτή των εθνικών θεμάτων.  Για να έχει η χώρα (στο πλαίσιο της παρατεταμένης και γενικευμένης σε όλα τα επίπεδα κρίσης) στοιχειώδη αποτελεσματικότητα διαπραγμάτευσης με συμμάχους και αντιπάλους, πρέπει να διαθέτει ένα γενικής αποδοχής εθνικό αφήγημα.

Η κατάσταση της οικονομίας, εκτός των άλλων κοινωνικών και πολιτικών παραμέτρων, προφανώς και επηρεάζει την εθνική ισχύ της χώρας. Οικονομική αδυναμία και εξάρτηση σημαίνουν ταυτόχρονα και εθνική αδυναμία απέναντι σε όσους επιβουλεύονται τα εθνικά μας συμφέροντα.  Χρειαζόμαστε επειγόντως έναν σωστό δρόμο που να οδηγεί σε λύσεις κι όχι αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις.

Άρα, για να αντιμετωπίσουμε τις υπάρχουσες και καθόλου φανταστικές απειλές, χρειάζεται να συγκροτήσουμε μια κοινή συνείδηση για το εθνικό συμφέρον. Είναι κάτι που μπορούμε να σκεφτούμε λόγω Πάσχα – εκτός από τη μαγειρίτσα και τον οβελία!

Καλή Ανάσταση!