Οι σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, η εισαγωγή θεσμών άμεσης δημοκρατίας, η διασφάλιση δημόσιων αγαθών και η επέκταση-κατοχύρωση της νεότερης ατζέντας ατομικών επικοινωνιακών δικαιωμάτων είναι τα τέσσερα μεγάλα ζητήματα τα οποία θα πρέπει να ανοίξουν με την αναθεώρηση του Συντάγματος, σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας Χριστόφορο Βερναρδάκη.

Μιλώντας στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ξεκαθαρίζει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, προεξοφλεί συντριπτική ήττα της Ν.Δ. σε αυτές, ενώ σε ό,τι αφορά τη διερεύνηση των σκανδάλων λέει πως «η αποκάλυψη ή συγκάλυψη των αποφύσεων διαφθοράς είναι μια ταξική επιλογή». Σχολιάζει τις αντιδράσεις στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης για την απλή αναλογική, ενώ, τέλος, θεωρεί ότι οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης για «κομματικοποίηση» της δημόσιας διοίκησης από τον ΣΥΡΙΖΑ «προδίδουν το άγχος του παλιού πελατειακού συστήματος μπροστά στην πλήρη αποδόμηση όλων των ευνοιοκρατικών εργαλείων που είχε συγκροτήσει».

Διαβάστε μέρος της συνέντευξης:

• Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Την ίδια ώρα οι δημοσκοπήσεις δίνουν και παίρνουν, κάποιες παρουσιάζουν μια μεγάλη διαφορά της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιες άλλες δίνουν μικρή διαφορά. Με δεδομένο το γεγονός ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια οι δημοσκοπήσεις απέτυχαν να αποδώσουν το κλίμα σε μια σειρά από σημαντικά γεγονότα, ποια είναι η δική σας εκτίμηση για τον χρόνο των εκλογών και για το αποτέλεσμα;

Ο χρόνος των εκλογών, όπως πολλάκις έχουμε πει, θα είναι το τέλος της τετραετίας, δηλαδή το φθινόπωρο του 2019. Και δεν πρόκειται για μια κοινότοπη επανάληψη. Ο χρόνος των εκλογών είναι για μας συνάρτηση του πολιτικού μας σχεδιασμού. Ο σχεδιασμός αυτός προβλέπει συγκεκριμένα βήματα που ξεκινούν από την «καθαρή έξοδο» από τη μνημονιακή επιτροπεία, προχωρούν με συγκεκριμένα άμεσα μέτρα ενίσχυσης των λαϊκών και εργατικών συμφερόντων (αύξηση του κατώτατου μισθού, ολική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων), συνεχίζουν με τη στοχευμένη παρέμβαση σε φορολογικές αδικίες και βεβαίως ολοκληρώνονται με την αναδιοργάνωση ενός παραγωγικού κοινωνικού κράτους και με πολιτικές δίκαιης (περιφερειακής και εθνικής) ανάπτυξης. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα κριθεί από τη δική μας και μόνο αποτελεσματικότητα στα παραπάνω και σε κάθε περίπτωση θα πρόκειται για μια συντριπτική ήττα του ακροδεξιού νεοφιλελευθερισμού που εκπροσωπεί η Ν.Δ.

• Τελικά κομματικοποιείται ή αποκομματικοποιείται η δημόσια διοίκηση; Η αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει «φωτογραφικές» προκηρύξεις γραμματέων. Το Μητρώο Επιτελικών Στελεχών, που συστήσατε κατά την υπουργική θητεία σας, δεν αρκεί για να διασφαλίσει το αδιάβλητο των διαδικασιών; 

Η δημόσια διοίκηση εκσυχγρονίζεται με ταχύτατους ρυθμούς και βήμα βήμα μεταμορφώνεται σε ένα παραγωγικό εργαλείο διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος. Πρόκειται για ένα γιγάντιο έργο, που θέλει και πολύ χρόνο και πολύ νεότερο ανθρώπινο δυναμικό. Αλλά ήδη είναι πραγματικότητα η επιλογή των διευθυντικών στελεχών με όρους διαφάνειας και αξιοκρατίας, η θέσπιση των διοικητικών γραμματέων ως επικεφαλής της διοικητικής λειτουργίας, το Μητρώο Επιτελικών Στελεχών που καταγράφει ένα τεράστιο και ικανό ανθρώπινο δυναμικό που βρίσκεται στη διοίκηση, το σύστημα κινητικότητας με διαφάνεια που καταργεί τις «υπουργικές εξυπηρετησούλες» ακόμα και για μια απόσπαση υπαλλήλου, τα ψηφιακά οργανογράμματα σε όλο το Δημόσιο με πλήρη καταγραφή των θέσεων εργασίας και των αναγκών του κάθε φορέα, η ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων, η πολιτική ανοικτών δεδομένων, το ενιαίο μισθολόγιο με μικρές αλλά υπαρκτές αυξήσεις, η κατάργηση των εργολαβικών συμβάσεων εργασίας και της υπερεκμετάλλευσης τομέων, όπως η καθαριότητα και η φύλαξη, τα συστήματα αξιολόγησης δομών και παραγόμενου έργου, οι θεσμοί αυτοοργάνωσης των υπαλλήλων στις διαδικασίες της αξιολόγησης. Πράγματα αδιανόητα τρία χρόνια πριν έχουν ήδη γίνει πράξη. Για τον λόγο αυτό και η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα αισθάνεται την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη ότι μπορεί να δουλέψει καλύτερα και να παράγει περισσότερα. Οι καταγγελίες για δήθεν «κομματικοποίηση» θα ήταν ανάξιες οποιουδήποτε σχολιασμού αν δεν πρόδιδαν το άγχος του παλιού πελατειακού συστήματος μπροστά στην πλήρη αποδόμηση όλων των ευνοιοκρατικών εργαλείων που είχε συγκροτήσει. Το να μιλούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για «κομματικοποίηση» είναι σαν να ζητά ο Ηρώδης άδεια λειτουργίας παιδικού σταθμού».