Αύξηση των θέσεων φιλοξενίας στα διαμερίσματα για όσους βρίσκονται στη διαδικασία ασύλου, δημιουργία άλλων 5.000 θέσεων φιλοξενίας για όσους έχουν πάρει άσυλο, επαναλειτουργία καμπ που είχαν κλείσει, αύξηση του αριθμού των διερμηνέων και των γιατρών του ΚΕΕΛΠΝΟ στα νησιά και μεταφορά του κέντρου υποδοχής της Σάμου σε νέο χώρο προαναγγέλλει ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρης Βίτσας, προκειμένου να διαχειριστεί την αύξηση της ροής των προσφύγων.

Σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» υπογραμμίζει πως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν είχαν εφαρμόσει κανένα σχέδιο διαχείρισης παρ’ όλο που επί των ημερών τους ήταν πολλαπλάσιος ο αριθμός των νεοεισερχόμενων προσφύγων και μεταναστών, εκφράζει αμφιβολίες για την πολιτική μαζικής κράτησης και ζητά από την Ε.Ε. να μην παίζει με τη Σύμβαση της Γενεύης και τα ανθρώπινα δικαιώματα προκειμένου να χαϊδέψει τα αυτιά του συντηρητικού εκλογικού ακροατηρίου.

Συνέντευξη

• Η αύξηση της ροής των προσφύγων στον Εβρο έχει φέρει ξανά σε οριακή κατάσταση τις δομές φιλοξενίας στη βόρεια Ελλάδα, όπου ήδη σημειώνονται συγκρούσεις και διαμαρτυρίες που θυμίζουν την κατάσταση πριν από δύο χρόνια. Εχει αναπτυχθεί στο υπουργείο μηχανισμός αποτελεσματικής ανταπόκρισης με βάση την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων;

Το υπουργείο λειτούργησε μέχρι σήμερα με τη λογική της διαχείρισης του κατεπείγοντος. Είχε να αντιμετωπίσει τη διπλή συνθήκη της προσφυγικής κρίσης που δημιουργούν οι πόλεμοι και μιας ευρωπαϊκής πολιτικής κλειστών συνόρων και έλλειψης αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών, ενώ υπάρχει η πρόσθετη δυσκολία να μη βρισκόμαστε σε πλήρη συνεργασία με τη γειτονική μας χώρα, κάτι που έχει επιπτώσεις σε κάθε στάδιο της διαχείρισης.

Δεν υπήρξε η ευκαιρία μιας πιο ήρεμης κατάστασης, ώστε να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε μακροπρόθεσμη πολιτική. Αν σχεδίαζα σήμερα από το σημείο μηδέν, στόχος μου θα ήταν να δημιουργηθεί ένα ελάχιστο μόνιμων δομών που θα εξυπηρετούν βασικές λειτουργίες του κράτους – κτίρια ιδιοκτησίας του υπουργείου για την πρώτη υποδοχή, ένας οργανωμένος οικισμός, θεσμοθέτηση της συμμετοχής των ΜΚΟ, των αλληλέγγυων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των φορέων.

Η συμμετοχή των αλληλέγγυων δεν θα έπρεπε να εξαρτάται από τη θέληση του διοικητή του κέντρου, όπως δεν χρειάζεται να αποφασίζει κεντρικά ο υπουργός πόσοι πρόσφυγες θα πάνε σε μια πόλη – μπορεί να το κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Σήμερα όμως είμαστε αναγκασμένοι να διαχειριζόμαστε μια κατάσταση με χαρακτηριστικά επείγοντος. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να τονίσω ότι στην Ελλάδα το προσφυγικό ζήτημα είναι εστιασμένο: υπάρχει πρόβλημα σε ορισμένες περιοχές, υπάρχουν περιοχές που φιλοξενούν πρόσφυγες χωρίς πρόβλημα, ενώ οι περισσότερες περιοχές της Ελλάδας δεν έχουν συναντήσει πρόσφυγα. Ας μην αυτομαστιγωνόμαστε. Ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πράγματα στο προσφυγικό που βρίσκονται στον αντίποδα από τις πολιτικές άλλων χωρών.

• Η αντιπολίτευση σας καταλογίζει ότι δεν έχετε σχέδιο στο προσφυγικό. Θεωρείτε ότι σας αδικεί αυτός ο ισχυρισμός;

Θεωρώ ότι δεν δικαιούνται να κάνουν αυτή την κριτική η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Είχαν αφήσει τη χώρα γυμνή. Το 2014, πριν αναλάβει η Τασία Χριστοδουλοπούλου, το κράτος ήταν πλήρως ανέτοιμο, παρά το γεγονός ότι υπήρχε μεγάλη ροή προσφύγων. Την τετραετία 2011-2014 πέρασαν περισσότεροι από 100.000 πρόσφυγες και μετανάστες από τον Εβρο, πολύ περισσότεροι από το 2016 και το 2017. Πού πήγαν αυτοί;

Δεν υπήρχαν οργανωμένα καμπ ούτε σοβαρά κέντρα υποδοχής. Ενα μέρος τους, κυρίως όσοι ήρθαν από τα νησιά, εγκαταστάθηκε στον Αγιο Παντελεήμονα. Ενα άλλο μέρος εγκαταστάθηκε κοντά στα νεόκτιστα του Ασπρόπυργου. Αλλοι έμπαιναν και έβγαιναν από τη χώρα – υπήρχε συνεχής ροή στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

Αλλοι κατασκήνωναν σε πάρκα και πλατείες, όπου είχαν δημιουργηθεί μικροί καταυλισμοί. Και άλλοι κρατούνταν για μεγάλο διάστημα σε υπερπλήρη κέντρα κράτησης. Τρομάζω στην ιδέα τι θα γινόταν στο προσφυγικό το 2015 αν δεν βρισκόταν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί τους πρόσφυγες δεν τους έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, τους έφεραν οι πόλεμοι και η ανασφάλεια που επικρατεί διεθνώς.