Συνέντευξη παραχώρησε ο φετινός ηγέτης του Παναθηναϊκού στο περιοδικό «Κ» της εφημερίδας «Καθημερινή» μιλώντας κυρίως για τον Παναθηναϊκό, αλλά και για τον… αιώνιο αντίπαλο.

Συνέντευξη παραχώρησε ο φετινός ηγέτης του Παναθηναϊκού στο περιοδικό «Κ» της εφημερίδας «Καθημερινή» μιλώντας κυρίως για τον Παναθηναϊκό, αλλά και για τον… αιώνιο αντίπαλο.

Ο Αργεντινός σταρ μίλησε για το πρωτάθλημα, την προσωπική του απόδοση, το ρόλο του στην ομάδα, αλλά και τα οικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν την ομάδα του «τριφυλλιού», της Ελλάδας αλλά και της Αργεντινής.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Αργεντινού άσου στο περιοδικό «Κ» της εφημερίδας «Καθημερινή»:

«Μεγάλωσα στο Αλεχάντρο Κορν, μια μικρή πόλη, προάστιο του Μπουένος Άιρε , σε μια πολύ δεμένη οικογένεια. Ο πατέρας μου εργαζόταν ως φύλακας, η μητέρα μου δεν δούλευε. Είχα δύσκολη παιδική ηλικία, σε μια εργατική γειτονιά απλών ταπεινών ανθρώπων -μην φανταστείτε κάποιο γκέτο», είπε αρχικά ο Σεμπάστιαν Λέτο για τα παιδικά του χρόνια στην Αργεντινή.

Για το πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, υποστήριξε: «Την αγάπη για το ποδόσφαιρο μου την μετέδωσε ο πατέρας μου από τα πέντε μου χρόνια. Το πρώτο μου  επαγγελματικό συμβόλαιο το υπέγραψα στα δεκαεπτά μου.  Τριακόσια πέσος τον μήνα.  Αλλά θυμάμαι πάντα τα πρώτα χρήματα που πήρα από το ποδόσφαιρο -τα οδοιπορικά που μου έδινε η Λανούς από δέκα χρονών, ένα ποσό γύρω στα δέκα ευρώ για να πληρώνω το εισιτήριο στο τρένο».

Συγκρίνοντας την κατάσταση στη χώρα του το 2001 με την κατάσταση στην Ελλάδα του σήμερα, τόνισε χαρακτηριστικά: «Το 2001 ξυπνήσαμε ένα πρωί και μας ανακοινώθηκε σε κάθε οικογένεια, πως όσα χρήματα είχαμε στην άκρη απλώς εξαφανίστηκαν. Για να επιβιώσουμε ανταλλάσσαμε πράγματα μεταξύ μας. Και εδώ τα προβλήματα αρχίζουν να γίνονται εμφανή -απεργίες, διαδηλώσεις, οι άνθρωποι αντιδρούν και υπάρχει μια ατμόσφαιρα κοινωνικού πολέμου. Στην Ελλάδα υπάρχει κρίση, λιτότητα, στην Αργεντινή όμως επήλθε κατάρρευση».

Για το πώς βίωσε ως παιδί την κρίση, είπε: «Την βίωσα την κρίση, αλλά ως παιδί. Αυτοί που ένιωσαν την κρίση στο πετσί τους ήταν οι γονείς μου. Πολύ επώδυνη περίοδος. Ο πατέρας μου έμεινε απλήρωτος για έναν ολόκληρο χρόνο  από την δουλειά του. Φανταστείτε τι συνέπειες είχε αυτό για την ζωή της οικογένειας, που ήταν απολύτως εξαρτημένη από τον μισθό του. Εκατομμύρια συμπολίτες μου βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις. Δεν είχαν χρήματα για να καλύψουν ούτε τις  πιο βασικές ανάγκες  του ανθρώπου, το φαγητό και την ένδυση. Η αλήθεια είναι ότι η κρίση  στην Ελλάδα δεν με αγγίζει άμεσα. Δεν την αντιλαμβάνομαι καθημερινά, ίσως γιατί αποφεύγω το κέντρο της πόλης, όπου τα προβλήματα συσσωρεύονται. Ξέρω βέβαια τι συμβαίνει. Αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν την βιώνω».

Για το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό, σχολίασε: «Στην αρχή προβληματίστηκα. Είναι μεγάλοι αντίπαλοι και δεν είναι εύκολο αυτό το πέρασμα. Όταν στον Ολυμπιακό αρνήθηκαν να καταβάλλουν τη ρήτρα μου στη Λίβερπουλ και έχοντας την πρόταση του Παναθηναϊκού, αποφάσισα το καλύτερο για μένα. Και ήρθα σε έναν άλλο πολύ μεγάλο σύλλογο. Δεν έκανα λάθος.

Ήξερα ότι στην αρχή μπορεί να φαίνομαι διαφορετικός , λίγο… «περίεργος» στον κόσμο. Αλλά δεν είχα υπογράψει ποτέ συμβόλαιο στον Ολυμπιακό. Αγωνίστηκα εκεί για μια χρονιά, όμως δεν ήμουν δικός του παίκτης, ανήκα στην Λίβερπουλ. Επίσης, θυμόμουν ότι πολλοί οπαδοί του Παναθηναϊκού μου έλεγαν πόσο πολύ θα ήθελαν να με δουν στην ομάδα τους. Αναρωτιόμουν τι θα συμβεί τελικά, αλλά από την πρώτη στιγμή με υποδέχτηκαν τόσο θερμά, με τέτοια αγάπη. Εξεπλάγην πραγματικά».

Για τους λόγους που δεν του επέτρεψαν να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα της Λίβερπουλ, είπε: «Η Λίβερπουλ δεν μου είπε ποτέ:«Λέτο βρες ομάδα, δεν σε θέλουμε». Το πρόβλημα ήταν εκτός ποδοσφαίρου, καθώς σύμφωνα με τον αγγλικό νόμο δεν μπορούσα να βγάλω άδεια εργασίας. Από κει και πέρα, ήθελα απλώς να αγωνιστώ σε σύλλογο που θα συμμετείχε σίγουρα στο Champions League. Πίστευα ότι η συμμετοχή μου στο κορυφαίο επίπεδο θα με βοηθούσε να παραμείνω και να παίξω ποδόσφαιρο στην Λίβερπουλ».

Όσον αφορά τις οικονομικές δυσκολίες της ομάδας την φετινή περίοδο, σημείωσε: «Το καλοκαίρι όλοι έλεγαν ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα καταφέρει τίποτα, αλλά εμείς αποδείξαμε ότι αυτό που κάνουμε εδώ είναι ποδόσφαιρο.  Οι ποδοσφαιριστές που βρίσκονται αυτή την στιγμή στον σύλλογο γνωρίζουν καλά το μέγεθος του Παναθηναϊκού. Δεν κολλήσαμε ποτέ στο αν υπάρχουν χρήματα και στο ιδιοκτησιακό πρόβλημα.  Το αντίθετο. Ακριβώς επειδή είχαμε πλήρη αντίληψη των προβλημάτων, ενωθήκαμε περισσότερο από ποτέ, πεισμώσαμε να αποδείξουμε ότι εμείς έχουμε τις δυνατότητες να ξεπεράσουμε τις δύσκολες καταστάσεις. Και νομίζω αυτό είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ζωής, γιατί αποδεικνύει ότι δεν χρειάζονται μόνο λεφτά για να κερδίσει κάποιος αυτό που θέλει, ακόμη και το πρωτάθλημα».

Κληθείς να απαντήσει για το αν θέλει να πάρει μεταγραφή, τόνισε: «Έχω υπογράψει για πέντε χρόνια. Εάν ήθελα να φύγω θα έψαχνα τρόπο. Είμαι εξαιρετικά χαρούμενος στον Παναθηναϊκό και στην Αθήνα».

Για το γεγονός ότι φέτος έχει διαφορετικό ρόλο μέσα στο γήπεδο, υποστήριξε: «Ο κύριος Φερέιρα είναι πολύ έξυπνος και έμπειρος. Αισθάνεσαι πως ό,τι σου λέει είναι προϊόν βαθιάς γνώσης. Μια ζωή έπαιζα στο αριστερό άκρο της επίθεσης και μου άρεσε. Φέτος ο προπονητής με διδάσκει πως μπορώ να είμαι ένας παίκτης τριών σημείων αριστερά, δεξιά και στον άξονα. Αν βγαίνει κάποιος κερδισμένος πέρα από την ομάδα είμαι εγώ».

Για την απουσία του Σισέ, είπε: «Εγώ είμαι πιο τεχνικός, αυτός είναι δυνατός και γεννημένος γκολτζής. Ο Τζιμπρίλ δεν μπορεί να κάνει αυτά που κάνω εγώ μέσα στο γήπεδο και το ίδιο ισχύει και για μένα. Το ομαδικό παιχνίδι διαμορφώνεται από τον προπονητή, αλλά προκύπτει αυτόματα και από τα ατομικά χαρακτηριστικά των μελών της».

Για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, υποστήριξε: «Το ποδόσφαιρο είναι μια δουλειά που τη χαίρεσαι λίγο-λίγο. Θέλω το πρωτάθλημα αλλά δεν μπορώ να επιταχύνω τον χρόνο. Είναι μια διαδρομή που προσπαθώ να την χαίρομαι παιχνίδι με παιχνίδι και νίκη προς νίκη για να απολαύσω τελικά την μέγιστη χαρά».

Για τον κόσμο του Παναθηναϊκού και το πως νιώθει όταν ακούει να φωνάζουν το όνομά του από την εξέδρα, είπε: «Είναι απίστευτο συναίσθημα, μαγικό όταν  σαράντα, πενήντα χιλιάδες άνθρωποι να ζητωκραυγάζουν το όνομα μου Κοιτάζω πάντα προς το μέρος του κόσμου, μου δίνει ενέργεια. Δεν είναι ποδοσφαιρικός μύθος αυτός, υπάρχουν στιγμές που όλοι χρειαζόμαστε την βοήθεια των φιλάθλων. Συνθήματα, τραγούδια, το χειροκρότημα, όλα αυτά είναι μέρος της μαγείας και της γοητείας του ποδοσφαίρου».

Για την ζωή του στην Αθήνα, τέλος, αποκάλυψε: «Η Αθήνα μου αρέσει πολύ.  Έχει πανέμορφα σημεία, εξαιρετικό κλίμα και το σπίτι μου από την θάλασσα απέχει πέντε λεπτά. Είναι διαφορετική η ζωή εδώ από ό,τι στο Λίβερπουλ, όπου λόγω της βροχής δεν θέλεις να πας ούτε μέχρι την γωνία του δρόμου. Η Ελλάδα για μένα είναι η ομορφότερη χώρα της Ευρώπης και οι Έλληνες μοιάζουν πολύ με τους Αργεντινούς. Ζεστοί φιλικοί άνθρωποι που θέλουν να σε βοηθήσουν».