Η επόμενη μέρα μετά την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, πέρα από την αναστάτωση σε όλο το πολιτικό σύστημα, επιφέρει πολιτικό πρόβλημα και στο εσωτερικό της συγκυβέρνησης λόγω της πίεσης που δέχεται ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος.

 

Εδώ και μήνες και μέχρι να έρθει η συμφωνία, η γραμμή Καμμένου σταθερά λέει ότι ο ίδιος και το κόμμα του, διαφωνώντας με λύση που περιλαμβάνει τη χρήση του όρου «Μακεδονία», δεν πρόκειται να ψηφίσει οποιαδήποτε συμφωνία με σύνθετη ονομασία και γεωγραφικό προσδιορισμό. Ταυτόχρονα διευκρινίζει ότι αυτό δεν θα επηρεάσει την κυβερνητική συνεργασία στο βαθμό που αυτή στηρίζεται σε δύο πυλώνες που δεν σχετίζονται με το εθνικό θέμα, δηλαδή την έξοδο από το τρίτο μνημονιακό πρόγραμμα και την σταθεροποίηση της οικονομίας μετά από αυτό, μαζί με τη συνεχιζόμενη μάχη κατά της διαπλοκής / διαφθοράς.

 

Αυτή την επιχειρηματολογία χρησιμοποιούσε και ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να αντιπαρέλθει σχετικά ερωτήματα για την πολιτική αντίφαση που γεννούσε αυτή η στάση.

 

Με το που εμφανίστηκε η συμφωνία το επιχείρημα αυτό φάνηκε να μην πείθει ούτε το εσωτερικό του κόμματος (όσους διαφωνούν με τη συμφωνία) αλλά ούτε και την όποια βάση και ακροατήριο των ΑΝΕΛΛ. Ως εκ τούτου ο Πάνος Καμμένος, με τουίτ του ενόσω ήταν σε εξέλιξη η διαδικασία συζήτησης επί της πρότασης δυσπιστίας αργά το βράδυ της Παρασκευής, έκανε λόγο για δέσμευση του κόμματός του να αποτρέψει την κύρωση της συμφωνίας:

 

«Για να τελειώνει μια και έξω η προπαγάνδα για τη Μακεδονία. Αύριο ψηφίζεται το τέλος των μνημονίων και η πάταξη της διαφθοράς. Δεν ισχύει καμία συμφωνία, έστω και αν υπογραφεί, αν δεν επικυρωθεί από τη Βουλή όπως το γράφει το τελευταίο άρθρο. Οι ΑΝΕΛΛ δεσμευόμαστε για τη μη κύρωση».

 

Εν ολίγοις ο Πάνος Καμμένος επιχείρησε να προσαρμόσει τη θέση του δείχνοντας ότι σκληραίνει τη στάση του, χωρίς ωστόσο να θέλει να χάσει το πλεονέκτημα του πολιτικού χρόνου. Εμφανίζεται με άλλα λόγια να βάζει μια υποσχετική να ρίξει την κυβέρνηση – πώς αλλιώς να ερμηνευθεί το «δεσμευόμαστε για τη μη κύρωση»; – όταν έρθει η συμφωνία στη Βουλή προς κύρωση παραμένοντας έως τότε κυβερνητικός εταίρος που στηρίζει την κυβέρνηση.

 

Προφανώς ούτε αυτή η γραμμή πείθει το εσωτερικό του κόμματός του. Πέραν του Δ. Καμμένου, ο οποίος παραβίασε την κομματική γραμμή υπερψηφίζοντας την πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ, χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί έκπληξη ή να δημιουργεί ιδιαίτερο πολιτικό πρόβλημα (χαρακτηρίστηκε προδιαγεγραμμένη εδώ και καιρό εξέλιξη), ανήμερα της υπογραφής στις Πρέσπες παραιτήθηκε η εκπρόσωπος Τύπου των ΑΝΕΛΛ Μανταλένα Παπαδοπούλου.

 

Η ίδια κάνει λόγο για «κατάπτυστη συμφωνία», που προέκυψε «και από την ανεπάρκεια και τις εγκληματικές πολιτικές του παρελθόντος», αλλά τώρα δεν πρέπει να υπογραφεί από κανέναν, ενώ αναφέρει πως δεν αμφισβητεί τις πατριωτικές προθέσεις του Πάνου Καμμένου, αλλά τους χειρισμούς του ως προς την υπεράσπιση της θέσης των ΑΝΕΛΛ.

 

Στο μεταξύ οι τοπικές οργανώσεις των ΑΝΕΛΛ στη Βόρεια Ελλάδα φέρονται να βράζουν ενώ σημειώνονται αποχωρήσεις και παραιτήσεις.

 

Την ίδια ώρα, προκειμένου για την ευστάθεια της κυβέρνησης τουλάχιστον μέχρι την έξοδο από το πρόγραμμα, ο πρωθυπουργός έχει το πολιτικό πρόβλημα ότι είναι υποχρεωμένος να συγκατοικεί με κάποιον που προειδοποιεί ότι θα ρίξει την κυβέρνηση.

 

Με άλλα λόγια οι κραυγαλέες αντιφάσεις εντοπίζονται και στο εσωτερικό της κυβέρνησης και όχι μόνο στο πεδίο των αντιπάλων της. Ο πρωθυπουργός έχει επιχειρήσει ανοίγματα τις τελευταίες ημέρες δείχνοντας να επιζητεί κάποια στήριξη από την πλευρά του ΚΙΝΑΛΛ συνολικά ή εν μέρει (Ποτάμι).

 

Ήταν ενδεικτική η αναφορά του στη συνέντευξη στην ΕΡΤ ότι τον Σεπτέμβρη το 2015 ήταν δική τους απόφαση (των Θεοδωράκη, Γεννηματά) να βρίσκονται στην αντιπολίτευση στο βαθμό που έβαζαν ως προϋπόθεση τη διάλυση της συνεργασίας Τσίπρα – Καμμένου, κάτι που όπως είπε δεν θα μπορούσε να κάνει καθώς ο Πάνος Καμμένος ήταν «έντιμος εταίρος». Παρόλο δηλαδή που πρωθυπουργός αναγνώρισε το «κώλυμά» τους από θέση αρχής, εν τούτοις φαίνεται να τους καλεί να το ξανασκεφτούν.

 

Ήδη εκδηλώνεται μια αντιπαράθεση μεταξύ νυν και… «υποψήφιου» εταίρου, Καμμένου και Σταύρου Θεοδωράκη, με τον πρώτο να επιτίθεται το Σάββατο από το βήμα της Βουλής στον δεύτερο λέγοντας ότι το Ποτάμι είναι μιντιακό – επιχειρηματικό κατασκεύασμα, ενώ λίγο πριν ο Σταύρος Θεοδωράκης έκανε λόγο για «τυχοδιωκτική και επικίνδυνη» στάση του προέδρου των ΑΝΕΛ.

 

Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς η κυβέρνηση θα διασφαλίσει την κυβερνητική σταθερότητα από εδώ και στο εξής παρά τις αντιφάσεις που θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν την πολιτική αντιπαράθεση και αν εμφανίζονται στιβαρές εναλλακτικές προκειμένου να επιμηκύνει τον χρόνο διακυβέρνησής της ή θα υποχρεωθεί να πάει σε εκλογές νωρίτερα από τον σχεδιασμό της.