«Στα γήπεδα της Ρωσίας ο πλανήτης αναστενάζει… Μουντιάλ, μπάλα, αστέρια, μεταδόσεις… Στο ερώτημα γιατί εξακολουθούν να ασχολούνται τόσο πολύ και τόσοι πολλοί με το ποδόσφαιρο, επιχειρούν να απαντήσουν οι συμπαίκτες Νίκος Μπογιόπουλος και Δημήτρης Μηλάκας στο εξαιρετικό και άκρως ενδιαφέρον βιβλίο τους «Μια θρησκεία χωρίς απίστους: Ποδόσφαιρο» (εκδ. ΚΨΜ). Το βιβλίο προλογίζουν με 2 καταπληκτικά κείμενα ο αξέχαστος Πάνος Γεραμάνης και ο φίλος Γιώργος Ρούσης. Επίκαιρο!»

«Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το βιβλίο! Γιατί παίρνοντας «πάσες» από τον Ρίτσο και τον Χατζιδάκι (ναι,ναι!), από τον Αναγνωστάκη και τον Παζολίνι (ναι, ναι!), από τον Τσε Γκεβάρα και τον Καμύ (ναι, ναι!),από τον Γκαλεάνο μέχρι τον Ενγκελς (ναι, ναι, ναι!) δεν έχουμε καμία αμφιβολία: «Το παιχνίδι δεν τέλειωσε ακόμα – Το παιχνίδι γυρίζει»!», γράφουν ο Νίκος Μπογιόπουλος και ο Δημήτρης Μηλάκας, στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου τους, «Mια θρησκεία χωρίς απίστους: Ποδόσφαιρο», από τις εκδόσεις ΚΨΜ.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2016, 11 χρόνια μετά, με ανανεωμένη έκδοση. Οι λόγοι καταγράφονται, με τον καλύτερο τρόπο, στο προλογικό σημείωμα:

«Όταν κάποτε γίνει ο απολογισμός των τόσων και τόσων χιλιάδων σελίδων που γεμίσαμε στα χρόνια του γραψίματος, θα είμαστε περήφανοι για αυτό το βιβλίο.

Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το βιβλίο!

Όχι μόνο γιατί το πιο δύσκολο πράγμα είναι να μιλάει ένα παιδί για ό,τι αγαπάει και για ό,τι του έχουν κλέψει και λερώσει.

Αλλά γιατί το πιο δύσκολο πράγμα είναι να μιλάει για ό,τι αγαπά, σε εκείνους που ή δεν καταλαβαίνουν ή ακόμα και μισούν το παιχνίδι του.

Γι’ αυτούς γράφτηκε το βιβλίο. Για αυτούς που δεν τους αρέσει η μπάλα ή και την μισούν ακόμα, αλλά λατρεύουν τα παιδιά και τους αρέσει να τα βλέπουν ευτυχισμένα.

Όποιος θέλει να δει τι σημαίνει ευτυχία ας πάρει μια μπάλα. Και ας την πετάξει σε οποιοδήποτε παιδί, σε όποιο σημείο του πλανήτη. Και μετά ας κοιτάξει τα μάτια του παιδιού. Τότε θα καταλάβει τι σημαίνει ευτυχία!

Κι εδώ είναι το θέμα: Να πάρουμε τη μπάλα από τα χέρια αυτών που την μαγαρίζουν. Από την κάθε λογής «μαφία» την καπηλεύεται. Και να την δώσουμε σε αυτούς που τους ανήκει. Σε αυτούς που την αξίζουν.

Δύσκολο; Δύσκολο! Αλλά αυτό είναι το ζητούμενο στο ποδόσφαιρο. Αυτό είναι το ζητούμενο, τελικά, στην ίδια τη ζωή.

Το βιβλίο μας για το ποδόσφαιρο δεν έχει σκορ,αγώνες, ντρίμπλες και ενδεκάδες. Έχει, όμως, «κόκκινες κάρτες». Και σαφή τοποθέτηση για το πιο σύστημα παιχνιδιού μας χρειάζεται. Παντού. Μέσα στο γήπεδο. Και έξω.

Γιατί το ποδόσφαιρο, ως παιχνίδι και ως κοινωνικό φαινόμενο, είναι μια αναπαράσταση της ζωής. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει το ποδόσφαιρο να είναι το σημαντικότερο από όλα τα υπόλοιπα ασήμαντα πράγματα σε αυτό τον κόσμο.

Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το βιβλίο! Γιατί παίρνοντας «πάσες» από τον Ρίτσο και τον Χατζιδάκι (ναι,ναι!), από τον Αναγνωστάκη και τον Παζολίνι (ναι, ναι!), από τον Τσε Γκεβάρα και τον Καμύ (ναι, ναι!),από τον Γκαλεάνο μέχρι τον Ενγκελς (ναι, ναι, ναι!) δεν έχουμε καμία αμφιβολία: «Το παιχνίδι δεν τέλειωσε ακόμα – Το παιχνίδι γυρίζει»!

Είμαστε ευγνώμονες στα παιδιά από το ΚΨΜ ( http://www.kapsimi.gr/mia-thriskeia-xoris-apistoys-podosfairo) που, δέκα χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, επανεκδίδουν το βιβλίο φέρνοντας το ξανά στα βιβλιοπωλεία.

Νίκος Μπογιόπουλος

Δημήτρης Μηλάκας»