Οι συμβασιούχοι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ζητούν κατοχύρωση της εργασιακής τους σχέσης

Τα τελευταία 15 χρόνια, στα ελληνικά Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας εκατοντάδες άνθρωποι εργάζονται με συμβάσεις έργου ή εργασίας, σε θέσεις και αντικείμενα που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Ιδρυμάτων.

Στελεχώνουν διοικητικές και τεχνικές υπηρεσίες, όπως Βιβλιοθήκες, Γραμματείες Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών, Γραφεία Πρακτικής Άσκησης ΔΑΣΤΑ, ΕΛΚΕ, Οικονομικές και Νομικές Υπηρεσίες, Πανεπιστημιακά Γυμναστήρια, Υπηρεσίες Τμημάτων, Υποδομές Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών, Υποδομές Κλινικών και Εργαστηρίων κ.ά., παρέχοντας ταυτόσημο διοικητικό διαχειριστικό, τεχνικό έργο και υπηρεσίες με το μόνιμο προσωπικό (ΙΔΟΧ) των Ιδρυμάτων.

 

Οι περισσότεροι συμβασιούχοι μετρούν έως και 15 έτη προϋπηρεσίας, έχοντας καλύψει πλέον ένα σημαντικό μέρος της δημιουργικής και παραγωγικής ηλικίας τους. Με υποχρεωτική παρουσία ως υπάλληλοι και με συγκεκριμένο ωράριο (σε πολλές περιπτώσεις ανεπίσημο και μη καταγεγραμμένο), οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι δεν απολαύουν βασικών εργασιακών δικαιωμάτων:

• Δεν καλύπτονται από υπαλληλικούς κώδικες, συλλογικές συμβάσεις και μισθολόγιο.

• Δεν μπορούν να προσδοκούν σε καμία επαγγελματική εξέλιξη, κίνητρα και κοινωνικές παροχές.

• Δεν έχουν δικαίωμα λόγου ή εκπροσώπησης σε συλλογικά όργανα των Ιδρυμάτων, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζονται στις πλείστες των περιπτώσεων φορολογικά και ασφαλιστικά ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», ως «επιχειρηματίες» με έδρα επιχείρησης τα… σπίτια τους και μολονότι αποδεδειγμένα έχουν έναν και μοναδικό εργοδότη. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, υπάρχει δυσκολία απόδειξης της πραγματικής εργασιακής τους εμπειρίας, αφενός λόγω αναντίστοιχης περιγραφής αντικειμένων και αναγραφόμενων χρονικών διαρκειών στις συμβάσεις έργου και αφετέρου λόγω εναλλαγής των φορέων χρηματοδότησης ή/και του ερευνητικού έργου για την ίδια ακριβώς θέση εργασίας.

 

Οι συμβασιούχοι στα ΑΕΙ και ΤΕΙ αποτελούν ένα σημαντικό εργασιακό δυναμικό, όντας φορείς απαραίτητης και δυσαναπλήρωτης τεχνογνωσίας, εξειδίκευσης και πολυετούς εμπειρίας, όπως συμβαίνει σε όλους τους δημόσιους φορείς όπου εργάζονται συμβασιούχοι. Αισθάνονται μέλη των Ιδρυμάτων στα οποία εργάζονται και ζητούν το αυτονόητο: αποκατάσταση της πραγματικής εργασιακής τους σχέσης.

 

Τους τελευταίους μήνες, συμβασιούχοι από σχεδόν το σύνολο των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας και με αφετηρία το δίκαιο αίτημά τους και την απόφασή τους για αγώνα, δημιούργησαν ένα συντονιστικό όργανο. Υπέγραψαν κοινό υπόμνημα με τις διεκδικήσεις και τα αιτήματά τους, το οποίο δόθηκε στα Ιδρύματα και στον Τύπο, και πέτυχαν το θέμα τους να συζητηθεί ως προγραμματισμένο με τίτλο «Αποκατάσταση της εργασιακής σχέσης των συμβασιούχων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες» στην 88η Σύνοδο των Πρυτάνεων και των Διοικουσών Επιτροπών, η οποία πραγματοποιήθηκε στα Ιωάννινα, 11 – 14 Ιουλίου 2018. Κατά τη διάρκεια της β’ συνεδρίας κλήθηκαν τα μέλη του Συντονιστικού Συμβασιούχων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ να παρασταθούν στον χώρο και εκπρόσωποι αυτών να εισηγηθούν επί του αιτήματός τους.

Η συμμετοχή των μελών της Συνόδου Πρυτάνεων στη συζήτηση ήταν σε θετικό κλίμα και επί της αναζήτησης λύσης, όπου και αποτυπώνεται στις αποφάσεις της 88ης Συνόδου Πρυτάνεων με λεκτικό «Η Σύνοδος συμφωνεί με το αίτημα των Συμβασιούχων των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες για την εργασιακή αποκατάστασή τους».

 

Επίσης και στο δελτίο Τύπου της 15ης Ιουλίου 2018 του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, που αφορά τη συμμετοχή του υπουργού Κ. Γαβρόγλου και της υφυπουργού Μερόπης Τζούφη στις εργασίες της Συνόδου των Πρυτάνεων υπάρχει σαφής αναφορά από τη Μερόπη Τζούφη ότι «στην ομόφωνη απόφαση όλων των εμπλεκόμενων φορέων να καταβληθεί προσπάθεια για την εργασιακή αποκατάσταση των συμβασιούχων, οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».

Δέσμευση και τελικός στόχος του αγώνα των συμβασιούχων των ΑΕΙ -ΤΕΙ είναι η μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου.