Του Δημήτρη Κανέλλη

O Κλιντ Ίστγουντ επιχειρεί να ρίξει φως σε άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας του αμφιλεγόμενου ιδρυτή του FBI Έντγκαρ Χούβερ. Ικανοποιητική αναπαράσταση της εποχής, αλλά αποσπασματική καταγραφή του χαρακτήρα του παρανοϊκού Χούβερ. Επιδερμική ταινία, με ενδιαφέροντα επιμέρους στοιχεία.

Του Δημήτρη Κανέλλη

Βαθμολογία **

O Κλιντ Ίστγουντ επιχειρεί να ρίξει φως σε άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας του αμφιλεγόμενου ιδρυτή του FBI Έντγκαρ Χούβερ. Ικανοποιητική αναπαράσταση της εποχής, αλλά αποσπασματική καταγραφή του χαρακτήρα του παρανοϊκού Χούβερ. Επιδερμική ταινία, με ενδιαφέροντα επιμέρους στοιχεία.

Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ.

Πρωταγωνιστούν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Ναόμι Γουότς, Τζούντι Ντεντς, Άρμι Χάμερ, Τζος Λούκας.

Μετά τη μέτρια αναπαράσταση του βίου και της πολιτείας της Μάργκαρετ Θάτσερ ήρθε η ώρα του Τζ. Έντγκαρ Χούβερ, του επικεφαλής του FBI. Ο Κλιντ Ίστγουντ προσπαθεί να σκιτσάρει το πορτρέτο ενός από τους πιο ισχυρούς άντρες της Αμερικής. Αλλά, όπως και ο διάσημος συνάδελφός του Όλιβερ Στόουν, ο οποίος, στην προσπάθειά του να καταγράψει τον εσώτερο εαυτό τού αδίστακτου Ρίτσαρντ Νίξον, κατάφερε να τον κάνει συμπαθή πλασάροντάς τον ως ευαίσθητη και πάσχουσα συνειδησιακά προσωπικότητα, έτσι και ο Ίστγουντ (συνειδητά ή ασυνείδητα) κατέγραψε στη μεγάλη οθόνη έναν σχεδόν ήρωα της αμερικανικής Ιστορίας, ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με τους ιστορικούς που κατέληξαν ότι είχαν να κάνουν με μια από τις πιο αμφιλεγόμενες – και σίγουρα διχασμένες – προσωπικότητες της εποχής. Ο Χούβερ, ενώ είχε το πάθος να προσφέρει υγιές έργο για την προστασία της αμερικανικής κοινωνίας, χρησιμοποίησε την εξουσία που του δόθηκε με τρόπο απολύτως παρανοϊκό. Αδίστακτος, μανιακός με την τάξη, ορκισμένος εχθρός των Αμερικανών κομμουνιστών, κρυφός ομοφυλόφιλος και «κολλημένος» με τη μητέρα του, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στα γραφεία του στο FBI φακελώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες του. Υπήρξε ο εμπνευστής πρωτότυπων μεθόδων παρακολούθησης και απορρόφησε αμέτρητα κεφάλαια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις προκειμένου να παρακολουθεί και να φακελώνει τα πάθη, τις συνήθειες και τις ανομίες των πολιτικών του αντιπάλων. Παράλληλα, ο παρανοϊκός χαρακτήρας του τον ανάγκαζε να συναναστρέφεται για πολλά χρόνια τους ίδιους ανθρώπους, μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο σύμβουλός του και κρυφά ερωτευμένος μαζί του Κλάιντ Τόλσον, η ιδιαιτέρα του Έλεν και η πολυαγαπημένη του μητέρα ήταν τα πρόσωπα που μοιράζονταν τους φόβους, τις μεγαλόπνοες ιδέες και τη δόξα του. Ο Κλιντ Ίστγουντ προσπαθεί να ρίξει φως σε μια πραγματικά αινιγματική προσωπικότητα, αλλά κατά την προσωπική μας άποψη το μόνο που πέτυχε είναι να τον μεταμορφώσει από έναν αδίστακτο μεγαλομανή και άκρως αυταρχικό άνθρωπο της εξουσίας σε έναν ορκισμένο οραματιστή της δικαιοσύνης, την οποία υπηρέτησε καταπατώντας σχεδόν όλες τις θεμελιώδεις αρχές της. Ο Χούβερ, με την αμετροέπεια που τον διέκρινε, πήρε στον «λαιμό» του εκατοντάδες συμπατριώτες του, ακόμα και με την ελάχιστη υποψία πως είχαν σχέση με τον «βάρβαρο» κομμουνισμό. Πολλές πτυχές της ζωής του μένουν στη σκιά ακόμη και σήμερα και σίγουρα πολλά ακόμα θα βγουν στη φόρα με το πέρασμα των χρόνων. Όμως ένα είναι σίγουρο σχετικά με την ταινία: Ο Ίστγουντ, παρά την εμπειρία και τη σφιχτοδεμένη αφηγηματική του προσέγγιση, παρέμεινε δυστυχώς στην επιφάνεια των πραγμάτων και ως εκ τούτου η προσπάθειά του κρίνεται μάλλον επιδερμική. Τι απομένει; Η πράγματι φροντισμένη και με έμφαση στη λεπτομέρεια ερμηνεία του Ντι Κάπριο, που προσπαθεί να ισορροπήσει έναν σωρό αντιφατικές πλευρές του Χούβερ.