Έξι βουλευτές, τέσσερις τάσεις, δύο μνηστήρες και ένα συνέδριο. Αυτές οι λίγες λέξεις συμπυκνώνουν τη σημερινή κατάσταση του Ποταμιού, το οποίο, αφότου αποχώρησε από το ΚΙΝ.ΑΛΛ., αντιμετωπίζει ισχυρή πίεση για τα επόμενα βήματά του, αλλά και διλήμματα στο εσωτερικό του.

Κατ’ αρχάς είναι προφανές ότι η ενίσχυση και η ακραία όξυνση του διπολισμού μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. έχει επιπτώσεις στα ενδιάμεσα σχήματα, τα οποία υποχρεώνονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να τοποθετηθούν και να τεθούν υπό κάποια «ομπρέλα».

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, αντιθέτως, επιχείρησε να χαράξει αυτόνομη πορεία, τοποθετούμενος στα μεγάλα θέματα επί τη βάσει των αρχών του κόμματός του. Όμως αυτή η επιλογή φαίνεται ότι ενοχλεί ιδιαίτερα τους δύο μονομάχους, οι οποίοι επιχειρούν να δίνουν την αίσθηση ότι το Ποτάμι «κυλάει» σε κοίτη κοντινή με τη δική τους.

Φαίνεται επίσης ότι η προοπτική της αυτονομίας δεν συγκινεί ιδιαίτερα τους βουλευτές του, οι οποίοι βιάζονται να εξασφαλίσουν το πολιτικό τους μέλλον σε περίπτωση που το Ποτάμι μείνει χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Έτσι βλέπουμε εισηγήσεις προς τον Θεοδωράκη να συμπράξει ακόμη και από σήμερα με τη Ν.Δ. εν όψει εκλογών με διασφάλιση συμμετοχής των Γιώργου Αμυρά, Γρηγόρη Ψαριανού και Γιώργου Μαυρωτά στις λίστες της Ν.Δ. στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Μεταξύ

Από την άλλη πλευρά ο Σπύρος Δανέλλης προτιμά τη συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μετά τις εκλογές.

Και τέλος ο Σπύρος Λυκούδης απορρίπτει τη σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν φαίνεται ακόμη να έχει πάρει αποφάσεις παρά την πίεση να προσχωρήσει και αυτός στο μέτωπο των φιλικών προς τη Ν.Δ. βουλευτών του Ποταμιού και να λάβει χρίσμα υποψηφιότητας.

Στην πλευρά της Ν.Δ. υπάρχουν προβληματισμοί για το αν θα είναι χρήσιμη μια ενσωμάτωση βουλευτών και στελεχών του Ποταμιού, καθώς αρκετοί εκτιμούν ότι πιθανότατα στις εκλογές θα απορροφηθεί ούτως ή άλλως το μεγαλύτερο μέρος ψήφων προερχόμενων από το Ποτάμι.

Στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι εισηγούνται τη διάλυση του «γάμου» με τους ΑΝ.ΕΛΛ. και την κυβερνητική συμμαχία με το Ποτάμι, αλλά σε επίπεδο Τσίπρα και Καμμένου αυτού του είδους οι εισηγήσεις δεν έχουν καμιά τύχη.

Εξ άλλου – με δεδομένες τις διαθέσεις των βουλευτών του Ποταμιού – αυτό το ενδεχόμενο είναι κατ’ ουσίαν ανύπαρκτο, ενώ ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν θα μπορούσε καν να φέρει προς συζήτηση ένα θέμα το οποίο θα αποδεικνυόταν δυναμίτης για την επιβίωση του Ποταμιού.

Άλλωστε ο επικεφαλής του κόμματος σε αυτή τη φάση φέρεται αποφασισμένος να κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να διατηρηθεί η ενότητα και να διασφαλιστεί η προοπτική του.

Ο κύριος στόχος του είναι να φτάσει τουλάχιστον έως τις επόμενες ευρωεκλογές. Με αυτόν τον προσανατολισμό συγκαλεί συνέδριο το Σάββατο 3 και την Κυριακή 4 Νοεμβρίου στην Αθήνα και συγκροτεί «Επιτροπή Κοινής Πορείας», η οποία και θα αναλάβει τις επαφές με εκπροσώπους κινήσεων του «φιλελεύθερου και μεταρρυθμιστικού» χώρου, ετοιμάζει επιστολή – πρόσκληση σε 300 πολίτες με παρόμοια αντίληψη και ετοιμάζεται για περιοδείες σε όλη την ελλάδα.

Ανεξάρτητα, λοιπόν, από τις διαθέσεις κάποιων εκ των βουλευτών του και των προξενητών που τους προσελκύουν σε άλλα κόμματα, το βέβαιο είναι ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης κάνει την επιλογή της επιβίωσης του κόμματος / κινήματος. Και όπου βγει…