Επεισοδιακή πρέπει να ήταν η γνωριμία του Έλληνα ηθοποιού Σπύρου Φωκά με τον Σιλβέστερ Σταλόνε.

Ο Σπ. Φωκάς ετοιμάζει την βιογραφία του η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο και μιλά σε αυτήν για την ταινία «Ράμπο 3» όπου είχε ένα μικρό ρόλο και για το πρώτο ραντεβού με τον διάσημο ηθοποιό, σύμφωνα με την Espresso.

Αναλυτικά, οι δηλώσεις του ηθοποιού:

«Σου έχω κλείσει ραντεβού με τον παράξενο» μου είπε ο ατζέντης μου εκείνο το

απόγευμα στο τηλέφωνο. «Κοίτα να του αρέσεις γιατί είναι καλή η δουλειά για την οποία σε θέλει»… «Και τι να κάνω; Να κάτσω μπροστά του και να παίρνω πόζες;» «Οχι, βρε συ… Απλά να προσέξεις γιατί είναι δύσκολος τύπος»… Ο «παράξενος» και ο «δύσκολος» δεν ήταν άλλος από τον Σιλβέστερ Σταλόνε και τώρα ήμουν μπροστά του στα γραφεία της εταιρίας παραγωγής. Η ταινία για την οποία με ήθελε ήταν η συνέχεια της σειράς «Ράμπο». Το «Ράμπο 3». «Λοιπόν, από πού είσαι;» με ρώτησε, όταν άκουσε να του μιλάω με κάποια προφορά. «Έλληνας είμαι» του απαντάω… «Είσαι κι εσύ πουτ… γιος όπως ο άλλος;» Σε κάποιο από τα προηγούμενα έργα του, την «Κόμπρα», είχε μια κακιά συνεργασία με τον Έλληνα σκηνοθέτη Τζορτζ Κοσμάτος. Αυτά, βέβαια, μου τα είπε αργότερα. Τώρα περίμενε την αντίδρασή μου.
Εγώ, που δεν είχα ιδέα για το γεγονός αυτό, αποφάσισα να αντεπιτεθώ: «Πολύ χειρότερος» του απαντάω στον ίδιο τόνο… «Καλά… Μου κάνεις… Η ταινία που κάνω γυρίζεται στο Ισραήλ. Θέλεις να έρθεις; Αν ναι, τότε λέω στη γραμματέα μου να τα κανονίσει με τον ατζέντη σου». Δώσαμε τα χέρια, γύρισα σπίτι και την άλλη μέρα ετοιμάστηκα για ταξίδι, καθώς με πήρε ο ατζέντης μου στο τηλέφωνο καταχαρούμενος για να μου πει πως η δουλειά είχε κλείσει.

Έφτασα και κατέλυσα στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο «Βασιλιάς Δαυίδ» της Ιερουσαλήμ. Η ταινία «Ράμπο 3» είναι πασίγνωστη. Δεν θα γράψω κάτι για την υπόθεση, παρά μόνον ότι, ενώ υποτίθεται ότι εκτυλίσσεται στο Αφγανιστάν, γυρίστηκε στο Ισραήλ, το οποίο διαθέτει τοπία ανάλογα. Ακόμα, μερικές σκηνές γυρίστηκαν στην Αριζόνα και είχα την ευκαιρία να δω από κοντά τα υπέροχα τοπία της.
«Μου βγήκε η πίστη»

Αυτό που μου έχει μείνει από αυτήν την ταινία όπου εγώ έπαιζα τον Μασούντ, τον αρχηγό των μουτζαχεντίν, είναι ότι μου βγήκε η πίστη στη δουλειά. Ο Σιλβέστερ Σταλόνε είναι ο πιο εργασιομανής τύπος που έχω συναντήσει στη ζωή μου. Αν για όλους μας η μέρα έχει 24 ώρες, γι’ αυτόν έχει 26! Εκτός τούτου, ήταν και μανιακός με τη γυμναστική. Είχε κουβαλήσει με αεροπλάνο ολόκληρο γυμναστήριο πλήρες, με όλα τα όργανα, που του το εγκατέστησαν σε έναν μεγάλο χώρο του ξενοδοχείου. Εγώ το έμαθα τυχαία ένα απόγευμα, όταν, καθώς περιδιάβαινα τους χώρους του ξενοδοχείου, είδα τα όργανα γυμναστικής και θαύμασα την έκτασή τους.

«Μπράβο! Ωραίο χώρο διαθέτει το ξενοδοχείο σας για γυμναστική» είπα σε κάποιον υπάλληλο που έτυχε να περνάει από μπροστά μου. «Δεν πρόκειται για το γυμναστήριο του ξενοδοχείου», μου απάντησε, «το γυμναστήριο αυτό είναι του κυρίου Σταλόνε, ήρθε με ειδική πτήση της fed ex και το εγκαταστήσαμε εδώ για αποκλειστική του χρήση»… Κατάλαβα… Με τόσα λεφτά που έβγαζε ο άνθρωπος, είχε για να πληρώνει όλες τις τρέλες του. Αυτοί οι ηθοποιοί δεν παίρνουν κάποια αμοιβή που θα συμφωνηθεί για κάθε ταινία… Έχουν μια συγκεκριμένη τιμή. Έχουν το κασέ τους, που λέμε. Ας πούμε: Ο Τζακ Νίκολσον, για παράδειγμα, παίρνει για κάθε ταινία που γυρίζει 20.000.000 δολάρια».