Του Δημήτρη Κανέλλη

Βαθμολογία ***

 

Ο Αλεξάντερ Πέιν δημιουργεί ένα μικρό κινηματογραφικό διαμάντι, που δίνει προτεραιότητα στις σχέσεις, στο συναίσθημα και στο δικαίωμα του ανθρώπου για αλλαγή και μεταμόρφωση. Απολαυστικός ο Κλούνεϊ, με το ειρωνικό και πικρό χιούμορ να κυριαρχούν.

 

Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Πέιν.

Πρωταγωνιστούν: Τζορτζ Κλούνεϊ, Τζούντι Γκριρ, Σέιλιν Γούντλι, Ρόμπερτ Φόρστερ.

Ο Ματ Κινγκ, ένας αδιάφορος σύζυγος και πατέρας, βλέπει ξαφνικά τη βολεμένη ζωή του να ανατρέπεται καθώς η γυναίκα του τραυματίζεται σοβαρά κατά τη διάρκεια μιας βόλτας με κότερο. Ο Ματ αρχίζει να επανεξετάζει τη ζωή του και να συνειδητοποιεί ότι οι σχέσεις του με τις δυο κόρες του ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Συνειδητοποιεί επίσης πόσο έχει αδικήσει τη γυναίκα του με την αδιαφορία του. Τα πράγματα θα πάρουν δραματική τροπή όταν η μεγάλη κόρη του θα βγάλει στην επιφάνεια την παράνομη σχέση που είχε η μητέρα της. Και ενώ η άρρωστη πλησιάζει προς το τέλος της, ο Ματ καταβάλλει απεγνωσμένες προσπάθειες να ξαναφτιάξει τη σχέση με τις κόρες του, προσπαθώντας παράλληλα να ανακαλύψει τον εραστή. Πάνω σε αυτό το σενάριο, που βασίζεται σε βιβλίο της Χαβανέζας συγγραφέως Κάουι Χαρτ Χέμινγκς, ο Πέιν μας προσφέρει μια απολαυστική δραματική κωμωδία, που βάζει στο μικροσκόπιο τις διαλυμένες οικογενειακές σχέσεις. Ο τόνος της αφήγησης είναι πια πασίγνωστος για τον εξαιρετικό Ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη. Ένα αρμονικό «πάντρεμα» του δραματικού με το κωμικό, καθώς και το βαθιά ανθρώπινο και διεισδυτικό βλέμμα του στο βάθος των σχέσεων και των χαρακτήρων. Και να μην ξεχνάμε την αγάπη του Πέιν για τη φύση, που και σε αυτή την ταινία καθορίζει πράγματα και καταστάσεις. Η καταγραφή του εξωτικού τοπίου της Χαβάης είναι πράγματι εντυπωσιακή και σε συνεπαίρνει. Βεβαίως, το στοιχείο που πάντα κυριαρχεί είναι το συναίσθημα στις διάφορες παραλλαγές του. Έρωτας, μίσος, τρυφερότητα, μετάνοια, φιλία, εμπιστοσύνη, συντροφικότητα, όλα φιλτράρονται μέσα από τον συναισθηματικό κόσμο των ηρώων του, οι οποίοι κάνουν ό,τι μπορούν για να το ξαναβάλουν σε πρώτο πλάνο. Αυτό ακριβώς επιχειρεί κι ο Ματ. Όταν αντιλαμβάνεται την κενότητα της ζωής του αλλά και την ψυχοφθόρα ενέργεια που του μετέδιδε η δουλειά του, αρχίζει την αντίστροφη μέτρηση. Μόνο που θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα… Η γυναίκα του σχεδόν τον είχε εγκαταλείψει και τώρα πεθαίνει, ενώ το κενό με τις κόρες του παραμένει μεγάλο και πρέπει να καταβάλει μεγάλες και ειλικρινείς προσπάθειες για να το γεφυρώσει. Ο Κλούνεϊ ερμηνεύει έναν ρόλο αρκετά σύνθετο και απαιτητικό, αλλά ως σπουδαίος ηθοποιός που είναι τα καταφέρνει περίφημα και δικαίως πάει για Όσκαρ. Η κινησιολογία του, η εκφραστικότητά του, οι σιωπές του, αποτελούν πλέον υλικό για μαθήματα σε δραματικές σχολές. Το σαρκαστικό υπόγειο αλλά και «πληγωμένο» χιούμορ του διαποτίζει τις σχέσεις του, και όταν έρχεται η στιγμή για το δράμα παραμένει απολύτως πειστικός. Το ίδιο καλοί είναι και οι υπόλοιποι ηθοποιοί σε μια ταινία όπου η ανθρωπιά, το υγιές «χτίσιμο» των σχέσεων, η εντιμότητα, οι χαμηλοί τόνοι και η αγάπη «δείχνουν» τον δρόμο… Από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.