Το Μάρτιο του 2012, ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ανακοίνωνε τη δημιουργία τριάντα «κέντρων κλειστής προσωρινής φιλοξενίας παράνομων μεταναστών», σε χώρο με 250 κοντέινερ περιφραγμένο στο εσωτερικό και εξωτερικά με τοιχίο και κάγκελα. Τα κοντέινερς διέθεταν και κλιματισμό. 

Το Μάρτιο του 2013, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ που επισκέφτηκε, το κέντρο κράτησης, προέβη σε καταγγελία ότι παρουσιάζονται προβλήματα έλλειψης ειδών υγιεινής με αποτέλεσμα να δημιουργούνται υγειονομικά προβλήματα. Το 2014 έκανε λόγο για «αποθήκες ψυχών»…   

Πριν από όλα έχουμε το προηγούμενο της «αποθήκης ψυχών». Βλέπετε η Αριστερά στην …πολιτική λογοτεχνία διαθέτει ασυγκράτητη έμπνευση. Έχουμε  ως προηγούμενο έναν δυσθεώρητο όγκο ανθρωπιστικών ευαισθησιών, μια ωκεάνια παρακαταθήκη κινηματικών διαμαρτυριών για τους «κολασμένους της γης», γενικά έχουμε ως προηγούμενο μια θεωρητική υπερπαραγωγή υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Στην περίπτωση της Μόριας επιβεβαιώνεται ότι περίπου 2 δις (ποσό τρομαχτικά μεγάλο) έφτασαν στην Ελλάδα και σπαταλήθηκαν. Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να συντηρηθούν ανθρώπινα πολλές Μόριες.

Ωστόσο, γινόμαστε αδιάψευστοι μάρτυρες της ανθρωπιστικής τραγωδίας της μιας και μοναδικής Μόριας: αυτής για την οποία κάνουν λόγο όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, πλην της έγκυρης και ανεξάρτητης ΕΡΤ. Εδώ να σημειώσουμε για να έχουμε μια πιο σαφή εικόνα ότι η Τουρκία με τρία εκατομμύρια πρόσφυγες έλαβε 4 δις ενώ η χώρα μας με εβδομήντα χιλιάδες 2 δις. 

Εύλογα εγείρονται απορίες (δεν είναι μόνο η Αριστερά καχύποπτη)  για την διαχείριση των 2 δις. Αν δεν έφτασαν, κάποιος να μπει στον κόπο να μας ενημερώσει, αντί να μηνύει δημοσιογράφους, πώς ακριβώς έγινε η κρυστάλλινη και πέραν πάσης υποψίας …εξαέρωση των χρημάτων. Είναι πολύ απλό, ξεκάθαρο και θα βάλει στη θέση τους ..τους συκοφάντες. 

Ωστόσο, αυτό που ενόχλησε την κυβέρνηση και όπως φαίνεται πιο πολύ απ’ όλους τον διευθυντή της Αυγής κ. Κατσάκο, είναι η επίσκεψη της κας Γεννήματα στους άψογους και υποδειγματικούς χώρους υποδοχής της Μόριας. Την ψέγει σε ανάρτησή του γιατί χαιρετά τα παιδάκια πίσω από τον παράδεισο των αριστερών συρματοπλέγματων:  «Όχι, δεν είναι ζωολογικός κήπος. Μπείτε μέσα». 

Όντως, είναι ακατάδεκτη η κα Γεννηματά και σνόμπαρε τον Παρθενώνα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εύστοχα χαρακτήρισε το κολαστήριο ο δημοσιογράφος Δημήτρης Χόνδρος. Βλέπετε, το χιούμορ διαθέτει πολλές όψεις. Παραμένει, ωστόσο, εντυπωσιακή η ευρύτητα  πρόσληψης της πραγματικότητας του κ Κατσάκου: του διαφεύγει η κτηνωδία που συντελείται στη Μόρια και τον συνεπαίρνει το διαχωριστικό συρματόπλεγμα.

Δηλαδή, η κα Γεννηματά δεν ήθελε να βρεθεί στην δύσκολη θέση να αντικρίσει ιδίοις όμμασι τον παράδεισο που επεφύλαξαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στους πρόσφυγες. Δεν ήθελε να βρεθεί αντιμέτωπη με την επιτυχία τους, το ανθρωπιστικό τους επίτευγμα, μπροστά στο οποίο μένει έκθαμβη η ανθρωπότητα. Αυτό το υπόδειγμα φιλοξενίας και έμπρακτης απόδειξης του πως αντιλαμβάνεται τον ανθρωπισμό η Αριστερά…  

Το δράμα της Μόριας όμως δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε με επικοινωνιακά τεχνάσματα, ούτε με θεωρίες συνομωσίας, πολύ  περισσότερο δε, με κυνικά καλαμπουράκια: είναι μεγαλοπρεπές επίτευγμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ…