Πολύ ξύλο τρώει η ΕΡΤ αυτή την περίοδο.

Όσα συμβαίνουν στο Ραδιομέγαρο δημιουργούν αντιπαραθέσεις όχι μόνο μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αλλά προκάλεσαν και εσωκομματικές τριβές στον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι έχοντες την πολιτική και θεσμική ευθύνη για την λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης δεν απέφυγαν να κάνουν τα λάθη που έκαναν οι προηγούμενοι.

– Τοποθέτησαν στις διοικήσεις και στο ΔΣ της ΕΡΤ, πρόσωπα ακατάλληλα για τέτοιες θέσεις (Δεν μπορούσαν να βρουν έναν μάνατζερ για την θέση του διευθύνοντος συμβούλου;).

– Επέλεξαν και έδωσαν το «πράσινο φως» για να πάρουν εκπομπές συνάδελφοι που δεν διακρίνονται για την αντικειμενικότητά τους. Το αντίθετο. Διακρίνονται για τον φανατισμό και λογικές «ξερόλα» και αποκλεισμού των διαφορετικών απόψεων.

– Δεν αξιοποίησαν σε σημαντικό βαθμό τους μόνιμους συναδέλφους της δημόσιας τηλεόρασης, άξιους και ικανούς για εκπομπές και διοικητικές θέσεις.

– Δεν έκοψαν την όρεξη κάποιων για παραγωγές εκτός ραδιομεγάρου, την ώρα που η εταιρία έχει όλες τις τεχνολογικές δυνατότητες.

– Δεν φρόντισαν να κόψουν τον ομφάλιο λώρο μεταξύ διοίκησης και ΠΟΣΠΕΡΤ, με αποτέλεσμα να γίνεται η εντύπωση ότι κουμάντο κάνουν οι συνδικαλιστές.
Με όλα αυτά- και πολλά άλλα- χάθηκε άλλη μια ευκαιρία να αναδείξει η δημόσια ραδιοτηλεόραση τις δυνατότητές της, την ανεξαρτησία της, από πολιτικές χειραγώγησης από κόμματα (όσο αυτό είναι εφικτό).

Επιπροσθέτως, μέσα σε αυτό το κλίμα, χάθηκαν σημαντικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, που αφορούν τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών, τις ψηφιακές πλατφόρμες και άλλες εξωστρεφείς κινήσεις.

Από την άλλη, η ΝΔ αφορμή βρήκε με όλα αυτά για να εκφράσει την απέχθειά της για την δημόσια τηλεόραση, με σπασμωδικές κινήσεις και υπερβολικές αποφάσεις, όπως το εμπάργκο. Άσε που ξανάφερε στη μνήμη μας το «μαύρο στην ΕΡΤ» που έριξε ο Σαμαράς με τα γνωστά αποτελέσματα. Αντί σκληρής κριτικής στον τρόπο λειτουργίας, επέλεξαν την γκρίζα ζώνη της απουσίας από τα πάνελ.

Το γκρίζο από το μαύρο, ένα τσιγάρο δρόμος (το ίδιο ισχύει και για το εμπάργκο του ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΚΑΪ, για άλλους λόγους και αιτίες).

Ας τα ξανασκεφτούν και οι μεν και οι δε.