«Το κουμπί και άλλες ιστορίες» είναι μια συλλογή διηγημάτων της πανεπιστημιακού Τασούλας Τσιλιμένη (κυκλοφορεί τις εκδόσεις Καστανιώτη) εδώ και μερικούς μήνες και είχα τη χαρά να το παρουσιάσω την περασμένη εβδομάδα στην Καρδίτσα.

Ήταν μια ζεστή εκδήλωση της Ένωσης Πολιτιστικών Συλλόγων του νομού – άλλο ένα «μπράβο» στον πρόεδρο ποιητή Μανώλη Στεργιόπουλο – του Συλλόγου «Χοροστάσι» της δραστήριας Αθηνάς Σιδέρη και του βιβλιοπωλείου Βασιλάκου, με τον διορατικό Ηλία στο τιμόνι…

Μίλησα χρησιμοποιώντας και τις τρεις μου ιδιότητες: του αναγνώστη – μ’ άρεσε το βιβλίο –, του συγγραφέα – ναι, υπάρχουν ιστορίες που θα έγραφα διαφορετικά, αλλά και αποσπάσματα που ζήλεψα που δεν τα έχω γράψει εγώ – και του δημοσιογράφου, ρωτώντας αρκετές φορές τη συγγραφέα για τα μυστικά της γραφής της.

Έτσι, για αν έχετε μια αίσθηση, τα 13 διηγήματα χαρακτηρίζονται από τις εξής συνισταμένες:

Ο ΤΟΠΟΣ: Τα βουνά και οι κάμποι γύρω μας.

Ο ΧΡΟΝΟΣ: Το χτες και το σήμερα σκηνοθετούν το Αύριο… Και το εξηγούν.

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ: Οι άνθρωποι έξω από τα τείχη, τα πάθη, οι φόβοι, τα έθιμα, οι μικρές ιδιαιτερότητες.

– Ένα κουμπί στο παλτό που αναζητείται μεταξύ ζωής και θανάτου, μια μάνα αγαπημένη.

– Ένα ποτάμι που φοβίζει και κρύβει μυστικά – «έρπη ζωστήρα έλεγε το ποτάμι ο πατέρας μου…». Κάμπος, λίμνη, παιχνίδια, δέος για το νερό.

– Ένα σπίτι στη μασχάλη του Ολύμπου, που ανασαίνει και σε καλεί να το κατοικήσεις, «εξώπορτα βαριά με μάνταλα από μέσα, με μαντεμένα καρφιά να στολίζουν τα ξύλα… Πιο πέρα το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, να ’καναν άραγε από βραδίς αρτοκλασία;»

– Ένας συγγραφέας που αναζητά το «άπιαστο», πάλι το νερό, κι οι ζωές που ανεβαίνουν στην επιφάνεια…

– Ένα σπιτικό που τα Χριστούγεννα, πληγωμένο από τον θάνατο, βυθίζεται στο πένθος, τα κάλαντα πώς θ’ ακουστούν, τα κέρματα σ’ ένα κουτί Καλγκόν ποιο παιδί θα τα δώσει και ποιο θα τα πάρει…

– Μια απώλεια μέσα στην αντάρα, λέξη γεμάτη χτύπους και αισθήματα, η Νάσαινα, η Χριστοφίλη, το καφενείο, ο Κάμπος, το Συκούριο, οι άγνωστοι, το χτικιό…

– Μνήμες λίγο πριν από την αποκαθήλωση, ένα σώμα χωρίς κεφάλι στις βατσινιές, στα ριζά του Ολύμπου,  το σεντούκι που ανοίγει, ένα παλιό κουτί πούδρας, ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ…

– Ένα κουνελάκι που όμως μετατρέπεται αιφνίδια σε αιμοβόρο λύκο, τα παράλογα πάθη, οι βιασμοί που ποτέ δεν μαθαίνονται, η παιδοφιλία…

– Ένα κερί για όσους έφυγαν από τη ζωή, το ΚΤΕΛ, το Μαυροβούνι, ο Βόλος , τα Τρίκαλα, πάλι το νερό, η λίμνη που ρυτιδιάζει, οι Λαζαρίνες.

– Το τίμημα για ένα λαχταριστό κουλούρι σε καιρούς ανέχειας, ένα δαχτυλίδι «λάφυρο», που καταλήγει σε υπόνομο.

– Μια βραδιά στο πατρικό σπίτι αντιμέτωπη με έναν ίσκιο από το χθες, ο Κόμβος του Μακρυχωρίου, Καλιπεύκη, πάλι επιβλητικός ο Όλυμπος…

– Ένα κορίτσι χάνει πρόωρα την παιδικότητά του, φοράει άσπρες γοβίτσες, ένας γύρος θανάτου συμβολικός, μια βέρα στα 14…

ΟΙ ΗΡΩΕΣ: Εμείς, τα παιδιά μας, οι γονείς, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες μας, οι γείτονες, τα φαντάσματά μας….

Αναζητήστε το!