Ο καστανάς, είναι ένα επάγγελμα που έχει αντέξει στο χρόνο.

Η οικονομική κρίση δεν το χτύπησε τόσο σκληρά, όπως το χτύπησαν η βιασύνη, οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής και το άγχος του καταναλωτή, που δεν μπορεί πλέον να γευτεί τις μικροαπολαύσεις της πόλης.

Το thebest.gr μίλησε με έναν από τους πιο παλιούς καστανάδες, τον Νίκο Ζυγούρα, ο οποίος αρνείται να αφήσει το πόστο του στο κέντρο της Πάτρας, ακόμη κι όταν βρέχει και φυσάει.

Για τους λαογράφους το κάστανο έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον: «Δε χαρίζει κάστανα», «ποιος θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά», «Λάδι βρέχει, κάστανα χιονίζει» λέει ο λαός, ωστόσο λίγοι γνωρίζουν, πως αυτές οι λέξεις ξεκίνησαν στα χείλη του κόσμου.

Όπως και να χει, το θρεπτικό κάστανο ευωδιάζει και γλυκαίνει τις κρύες ημέρες. Μια από αυτές μέσα στις γιορτές, υπό βροχή και δυνατό αέρα, ένας καστανάς παρέμενε στο στέκι του σε πολυσύχναστο δρόμο της αχαϊκής πρωτεύουσας και έψηνε τα κάστανά του.

Ο Καστανάς ήταν πάντα εποχιακό επάγγελμα. Ξεκινούσε τη δουλειά του στις αρχές του Φθινοπώρου και δούλευε μέχρι το τέλος του Χειμώνα. Είναι από τα λίγα παραδοσιακά επαγγέλματα που δεν τα εξαφάνισε ο χρόνος και η «εξέλιξη».

Η κρίση ωστόσο χτύπησε και αυτή τη δουλειά. Πολύ νωρίτερα βέβαια τη χτύπησε η βιασύνη, οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής, το άγχος του καταναλωτή, που δεν μπορεί πλέον να γευτεί τις μικροαπολαύσεις της πόλης, και της ίδιας της φύσης που απλόχερα χαρίζει τους καρπούς της στους.. υπομονετικούς.

Καθισμένος στο καρεκλάκι του και με πλάτη σε γωνία ώστε να μη τη χτυπά ο παγωμένος άνεμος, ο καστανάς αφήνει τη μυρωδιά του ψημένου κάστανου να λειτουργήσει ως δέλεαρ για τον περαστικό. Μέχρι να πυρώσει η φωτιά, χαρακώνει μ’ ένα μαχαίρι τα κάστανα και ύστερα τα ρίχνει στη Φουφού να ψηθούν. Με όσα λιγοστά χρήματα μαζέψει, θα ταΐσει και σήμερα την οικογένειά του.