Επίσκεψη στην Αθήνα χωρίς μεγάλα διακυβεύματα / Ζητούμενο η επιβεβαίωση του προσωπικού της «success story»

 

Η Άνγκελα Μέρκελ, καιρό τώρα, δεν έχει την ισχύ που διέθετε πριν από δυο – τρία χρόνια, την εποχή για παράδειγμα που έφτανε στο σημείο να «δείξει» στον Αλέξη Τσίπρα τον δρόμο της εξόδου από το ευρώ ώστε να του επιβάλει την επιστροφή στον «ρεαλισμό» των μνημονίων.

● Σταδιακά αποχωρεί από το προσκήνιο.

● Σταδιακά επίσης υποχωρεί ως προς το εσωτερικό και διεθνές κύρος της.

● Έχει ορίσει τη διάδοχό της στη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση αλλά είναι αβέβαιο αν θα καταφέρει να την επιβάλει ως επόμενη υποψήφια για την καγκελαρία.

● Βλέπει ότι το διεθνές κλίμα που πυροδότησε η ανοιχτή πρόσκλησή της σε ένα εκατομμύριο Σύρους πρόσφυγες προκαλεί ένα τεράστιο κύμα αμφισβήτησης όχι μόνο της κορυφαίας επιλογής της στο προσφυγικό, αλλά και της ευρύτερης αντίληψής της για τη διακυβέρνηση της Ε.Ε. και της ευρωζώνης.

Παρ’ όλα αυτά είναι η καγκελάριος της Γερμανίας και η επίσκεψή της στην Ελλάδα αποτελεί μεγάλο γεγονός, έστω σε επικοινωνιακό επίπεδο. Τι γυρεύει λοιπόν η Μέρκελ στην Αθήνα, και μάλιστα σε μια φάση που η πολιτική ένταση στη χώρα μας έχει χτυπήσει κόκκινο;

 

Επιθεώρηση «οικοπέδου»

Στο πολιτικό επίπεδο η κύρια ανάγκη της καγκελαρίου είναι να επιδείξει την Ελλάδα ως ένα – από κάθε άποψη ξεχωριστό, λόγω της ελληνικής «ιδιαιτερότητας» – προσωπικό της success story, το οποίο δικαιώνει την πολιτική διαχείρισης της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, και μάλιστα στη δυσκολότερη από τις χώρες που έπεσαν στη δίνη της.

Η απειλή για μια νέα ευρωπαϊκή κρίση, η απουσία σοβαρών μεταρρυθμίσεων που θα θωράκιζαν – υποτίθεται – την ευρωζώνη, η απειλή για εκλογικό «ξεσάλωμα» του στρατοπέδου του Όρμπαν και της Λεπέν στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαΐου και το ερωτηματικό που ακούει στο όνομα Μακρόν καθιστούν απαραίτητη την επίδειξη μιας επιτυχίας εκ μέρους της.

Είναι βέβαιο πάντως ότι αυτή επίσκεψη της Μέρκελ είναι πολύ λιγότερο σημαντική σε πολιτικό επίπεδο, καθώς, εν αντιθέσει με την προηγούμενη το 2013, απουσιάζουν τα μεγάλα διακυβεύματα για την πορεία της χώρας που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πονοκεφάλους στο Βερολίνο. Πολύ περισσότερο δεν υπάρχουν μεγάλες υποθέσεις των οποίων την πορεία θα μπορούσε να επηρεάσει με καθοριστικό τρόπο η καγκελάριος.

 

Συμφωνία των Πρεσπών

Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ για την επίλυση του ονοματολογικού της ΠΓΔΜ, τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους.

● Η συμφωνία βρίσκεται ήδη στη Βουλή των Σκοπίων, ο πρωθυπουργός της χώρας διαβεβαιώνει ότι ήδη υπάρχουν οι απαραίτητοι για την κύρωσή της βουλευτές, η αντιπολίτευση απέχει και οι… Αμερικανοί ελέγχουν πλήρως το παιχνίδι. Άρα είναι θέμα ελάχιστου χρόνου η κύρωση.

● Στην Αθήνα η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι έχει – και με το παραπάνω – την απόλυτη πλειοψηφία με την οποία επέλεξε να κυρώσει τη συμφωνία, άρα δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να προσφέρει η καγκελάριος την ισχύ της για να μεταπειστούν αμφίθυμοι βουλευτές. Η Μέρκελ θα πανηγυρίσει μια συμφωνία την οποία η ίδια ήθελε διακαώς ύστερα από αλλεπάλληλα καζίκια στην ευρωπαϊκή της πολιτική.

● Συνεπώς, αφού όλα επί του θέματος βρίσκονται υπό έλεγχο, δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να μεταπειστεί η Ν.Δ., η οποία ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να κάνει μια τόσο μεγάλη προεκλογική κωλοτούμπα που θα την εξέθετε ανεπανόρθωτα.

 

Κυβερνητική σταθερότητα

Από τη στιγμή που η συμφωνία των Πρεσπών περνάει χωρίς αναταράξεις, προφανώς δεν υπάρχει κανένας λόγος άσκησης επιρροής εκ μέρους της καγκελαρίου υπέρ της κυβερνητικής σταθερότητας. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την αποχώρηση Καμμένου από την κυβέρνηση, βρει την πλειοψηφία για να συνεχίσει, έχει καλώς. Αλλιώς εκλογές και «να περάσει ο επόμενος».

Η ίδια η Μέρκελ αυτήν ακριβώς τη στάση είχε κρατήσει στα τελειώματα της κυβέρνησης Σαμαρά, όταν πολλοί από την Αθήνα επιχειρούσαν να την «τρομοκρατήσουν» με το επιχείρημα «στηρίξτε μας για να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ». Τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους. Γιατί λοιπόν να ανησυχεί σήμερα;

 

Οικονομία

Εσχάτως πολλοί στη Γερμανία και στην Ελλάδα διαμαρτύρονται ότι η ελληνική κυβέρνηση έγινε σπάταλη αμέσως μόλις απέκτησε τον έλεγχο του προϋπολογισμού και ότι αντιστρέφει μεταρρυθμίσεις για προεκλογικούς λόγους. Ωστόσο είναι βέβαιο ότι, δημοσίως τουλάχιστον, η Μέρκελ δεν επιθυμεί να χαλάσει την εικόνα του success story, καθώς εξαιτίας του ελληνικού ζητήματος η ίδια έχει υποστεί μεγάλη πολιτική ταλαιπωρία στο εσωτερικό της.

Προφανώς επισημάνσεις επί ενδεχόμενων κινδύνων είναι πιθανό να διατυπωθούν στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις της, αλλά ατάκες που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν κύκλο δημόσιων αντιπαραθέσεων στην Αθήνα δεν θεωρείται ότι θα βγουν από το στόμα της καγκελαρίου.

Εξάλλου, ανεξαρτήτως του χρόνου των εκλογών και του αποτελέσματός τους, η Γερμανία ενδιαφέρεται για μια σειρά επενδύσεις που είτε εκκρεμούν είτε εξελίσσονται στους τομείς της ενέργειας, της βιομηχανίας, των logistics και των αεροδρομίων, στις οποίες αναμένεται να δώσει ιδιαίτερο βάρος κατά την επίσκεψή της στην Αθήνα.

Οι πιθανότητες να προκαλέσει η Μέρκελ κάποιο σοβαρό θέμα με την παρουσία της εδώ είναι προφανώς ελάχιστες, καθώς σε όλα τα μέτωπα που την ενδιαφέρουν έχει μπει το νερό στ’ αυλάκι. Το πιθανότερο είναι ότι όσα την ακολουθήσουν θα είναι μάλλον διαξιφισμοί εσωτερικής κατανάλωσης.