Μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης παραχώρησε ο Θοδωρής Μαραντίνης στο περιοδικό People μιλώντας για την καθημερινότητά του τόσο στην εργασία όσο και στο σπίτι του. Όπως τονίζει ο γνωστός τραγουδιστής, η εκ φύσεως τελειομανία του αλλά και η απόκτηση των παιδιών του έγιναν αιτία να πάθει κάποια στιγμή «υπερκόπωση» όχι τόσο σωματική αλλά ψυχολογική, ενώ αποκαλύπτει ότι λόγω του έντονου άγχους του αντιμετώπισε προβλήματα με το στομάχι του και τον μεταβολισμό του.

Διαβάστε παρακάτω απόσπασμα της συνέντευξής του

Πάνω σε ποια κομμάτια του εαυτού σου δουλεύεις τώρα;

Η δουλειά μού δημιουργεί τεράστιο άγχος, εξαιτίας της τελειομανίας μου. Ένιωσα κάποια στιγμή όλο αυτό το άγχος να με καταβάλλει. Οπότε τώρα προσπαθώ να το ελέγξω.

Σου δημιούργησε κάποιο πρόβλημα υγείας;

Όχι σε μεγάλο βαθμό. Είχα κάποια θέματα με το μεταβολισμό μου, το στομάχι μου… Αυτό με ταρακούνησε. Είχα περάσει μια περίοδο υπερκόπωσης, κυρίως ψυχολογικής, όχι τόσο σωματικής.

Έκανες εξετάσεις;

Ναι. Είδαμε, λοιπόν, πως το «μηχάνημα» έχει ζοριστεί. Δουλεύω από μικρός στην οικογενειακή επιχείρηση και υπήρχε ένα μακροχρόνιο σερί όπου δεν ξεκουραζόμουν. Και είπα, τώρα που μεγαλώνουν τα παιδιά μου, πρέπει να οριοθετήσω καλύτερα τα πράγματα.

Συνήθως οι εργασιομανείς έχουν ενοχές όταν τύχει να ξεκουραστούν.

Ναι. Ένας βασικός λόγος που ξεκίνησα να ψάχνω πράγματα για μένα ήταν αυτός. Υπήρχαν ημέρες που δεν είχα να κάνω κάτι για τη δουλειά και αισθανόμουν άσχημα. Όταν έκανα τυπικά πράγματα για τον εαυτό μου, όπως να ξεκουραστώ ή να κοιμηθώ λίγο παραπάνω, αισθανόμουν τύψεις. Επειδή αυτό δεν είναι φυσιολογικό, σημαίνει πως υπάρχει κάτι μέσα μου που έχει μπερδευτεί. Τότε άρχισα να δουλεύω για τον εαυτό μου. Ο άλλος λόγος που ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία αφορούσε την πατρότητα. Επειδή θεωρώ ότι δεν πρέπει από γενιά σε γενιά να μεταφέρουμε τα ίδια λάθη, όπου κάθε γονιός περνάει κάποια πράγματα ασυναίσθητα. Εγώ είπα ότι θέλω όσο μπορώ να το σπάσω αυτό, προσπαθώντας να δώσω στα παιδιά μου τα καλά που έχω πάρει από την οικογένειά μου και κάποια νέα πράγματα, καλύτερα.

Είναι αυτό που λένε οι Άγγλοι ότι κάποια στιγμή «γίνεσαι ο πατέρας σου». Το έχεις νιώσει;

Ναι, πολλές φορές το ένιωσα και με σόκαρε. Επίσης, έχω νιώσει και το ακριβώς αντίθετο, όπου επίσης σοκαρίστηκα. Προσπαθώ όσο μπορώ να γίνομαι παρατηρητής του εαυτού μου και να βλέπω τι γίνεται και γιατί.