Το ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και ενδεχόμενου πλήγματος εναντίον του αναδεικνύεται από τα σημαντικότερα σημεία σύγκρουσης του προέδρου Ομπάμα με τους διεκδικητές του χρίσματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος!

Το ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και ενδεχόμενου πλήγματος εναντίον του αναδεικνύεται από τα σημαντικότερα σημεία σύγκρουσης του προέδρου Ομπάμα με τους διεκδικητές του χρίσματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος!

Έτσι η εξωτερική πολιτική, που συνήθως είναι δευτερεύον ζήτημα στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, γίνεται κυρίαρχο θέμα, με τη συζήτηση που διεξάγεται και στο πλαίσιο της οποίας οι περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι συναγωνίζονται ποιος θα υιοθετούσε τα σκληρότερα μέτρα εναντίον του Ιράν…

Ο Μιτ Ρόμνεϊ, ο μάλλον επικρατέστερος υποψήφιος, δηλώνει ότι ο πρόεδρος «θα πρέπει να αναλάβει στρατιωτική δράση για να αποτρέψει το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικό όπλο». Ένας άλλος, ο Νιούτ Γκίνγκριτς, μιλά για ενδεχόμενη επίθεση εναντίον Αμερικανών με… 300.000 νεκρούς.

Απειλή

Όμως, ο επικεφαλής των γενικών επιτελείων των Ηνωμένων Πολιτειών, στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσι, δηλώνει ξεκάθαρα ότι η συζήτηση για ενδεχόμενα στρατιωτικά πλήγματα εναντίον του Ιράν «είναι πρόωρη» και προσθέτει ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι «δεν έχουν πειστεί ακόμη ότι το Ιράν αποφάσισε να αποκτήσει πυρηνικά όπλα».

Ο στρατηγός, που υπηρέτησε κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, δήλωσε ότι ένα ισραηλινό πλήγμα κατά του Ιράν θα καθυστερούσε, ίσως για λίγα χρόνια, το πυρηνικό πρόγραμμά του… Έτσι ένας στρατιωτικός, με πολύ απλή γλώσσα, ξεκαθάρισε ότι το Ισραήλ μπορεί να θεωρεί ως υπαρξιακή απειλή το Ιράν, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν καταλήξει ότι το Ιράν αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τις ίδιες!..

Το Ιράν, από την άλλη, συνεχίζει να παίζει ένα πολύ έξυπνο παιχνίδι, ελισσόμενο συνεχώς απέναντι στους ελεγκτές του πυρηνικού προγράμματός του και προσπαθώντας να σπείρει διχόνοια ανάμεσα στους Ευρωπαίους, που αποφάσισαν να σταματήσουν κάθε εισαγωγή ιρανικού πετρελαίου.

Έτσι διέκοψε κάθε εξαγωγή πετρελαίου στη Βρετανία και τη Γαλλία, χωρίς να επεκτείνει την εφαρμογή του μέτρου αυ­τού και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Όμως, οι δύο αυτές χώρες εξαρτώνται ελάχιστα από τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου: η Γαλλία κατά 4% και η Βρετανία μόλις κατά 1%, ενώ οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αγοράζουν συνολικά περίπου το 18% των εξαγω­γών του Ιράν. Η Τεχεράνη βάζει στο στόχαστρό της το Παρίσι και το Λονδίνο, ενώ αφήνει στην άκρη – για την ώρα μάλλον – τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία, που εξαρτώνται σε σημαντικό βαθμό από το ιρανικό πετρέλαιο: η Ελλάδα περίπου κατά 30%, ενώ η Ιταλία και η Ισπανία κατά 13%.

Με την τακτική αυτή, η Τεχεράνη συνδυάζει τις πιέσεις με την προσφορά διαπραγματεύσεων, καθώς απηύθυνε πρό­σκληση στην εκπρόσωπο εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπα­ϊκής Ένωσης για την άμεση επανέναρξη του διαλόγου για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Οι δύο πλευρές έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου για να προλάβουν τα χειρότερα. Οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν πρόσθετες ποσότητες πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία και άλλες πηγές, ενώ το Ιράν προσπαθεί να αυξήσει τις εξαγωγές του κυρίως προς την Ασία. Ήδη η Κίνα αγοράζει το 22% του συνόλου του πετρελαίου που εξάγει το Ιράν…