Σίγουρα είναι εξαιρετικά υποτι­μητικό για έναν Έλληνα πολιτι­κό (και υπουργό), και μάλιστα της γενιάς του Πολυτεχνείου, όπως είναι ο Χρήστος Παπουτσής να τον κρεμάει στα μανταλάκια η Διεθνής Αμνηστία και να βρίσκεται το όνομά του μαζί με εκείνο του προέδρου της Κολομβίας του προέδρου του σαντ και της Σρι Λάνκα, δίπλα από σοβα­ρές καταγγελίες για καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σίγουρα είναι εξαιρετικά υποτι­μητικό για έναν Έλληνα πολιτι­κό (και υπουργό), και μάλιστα της γενιάς του Πολυτεχνείου, όπως είναι ο Χρήστος Παπουτσής, να τον κρεμάει στα μανταλάκια η Διεθνής Αμνηστία και να βρίσκεται το όνομά του μαζί με εκείνο του προέδρου της Κολομβίας, του προέδρου του Τσαντ και της Σρι Λάνκα, δίπλα από σοβα­ρές καταγγελίες για καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Και εάν του υπουργού Προστασίας του Πολίτη δεν του καίγεται καρφί, εί­ναι σίγουρα αναξιοπρεπές για τη χώρα να συμπεριλαμβάνεται, εν έτει 2012, ανάμεσα στις πέντε περιπτώσεις που επέλεξε η Διεθνής Αμνηστία για να καταγγείλει πράξεις κακοποίησης και πα­ραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμά­των με τη χρήση όπλων.

Η Διεθνής Αμνηστία, στην αναφορά της με ημερομηνία 31 Ιανουαρίου 2012, αναδεικνύει την περίπτωση του σοβαρού τραυματισμού του δημοσι­ογράφου Μανόλη Κυπραίου κατά τη διαδήλωση της 15ης Ιουνίου του 2011 στο Σύνταγμα και ζητά την κινητοποίη­ση της διεθνούς κοινής γνώμης για την απόδοση δικαιοσύνης. Γι’ αυτό έχει εκ­δώσει μάλιστα ειδική κάρτα και ζητά από τους πολίτες να την αποστείλουν στον Χρήστο Παπουτσή.

Στην κάρτα μεταξύ άλλων υπάρχει το ερώτημα εάν είναι άμεση, ανεξάρ­τητη και αποτελεσματική η έρευνα για την υπόθεση του Μανόλη Κυπραίου και εάν οι αστυνομικοί που είναι υπεύ­θυνοι για τον τραυματισμό του

θα οδη­γηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Στην κάρτα της Διεθνούς Αμνηστίας καλείται ακόμα ο υπουργός Προστα­σίας του Πολίτη να δεσμευτεί ότι στο μέλλον η αστυνόμευση των διαδηλώ­σεων θα είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και τα πρότυπα καταστολής και ότι η αστυνομία δεν θα χρησιμοποιεί χημικά, χειροβομβίδες κρότου – λάμ­ψης και ασφυξιογόνα κατά ειρηνικών διαδηλωτών παραβιάζοντας αυτά τα πρότυπα.

 

Ποιοι μας προμηθεύουν χημικά

Για να μην έχουμε καμιά αμφιβο­λία… μας ψεκάζουν με χημικά Γερμα­νοί, Βρετανοί, Αμερικανοί και Βραζι­λιάνοι! Διότι η Διεθνής Αμνηστία στην ίδια αναφορά αποκαλύπτει, επίσης, τι είδους χημικά και ασφυξιογόνα όπλα χρησιμοποίησε η ελληνική αστυνομία και από πού τα προμηθεύεται.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία που συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων που έλαβαν χώ­ρα στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2011, χρησιμοποιήθηκαν αναισθησιογόνες – ασφυξιογόνες χειροβομβίδες, χημι­κά δακρυγόνα καθώς και χειροβομβί­δες κρότου – λάμψης. «Από τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος μια ημέρα μετά τη διαδή­λωση που πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιουνίου, προκύπτει ότι τα “όπλα” που χρησιμοποίησε η ελληνική αστυνομία ήταν κατασκευασμένα στη Βραζιλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας, χρησιμοποιήθηκαν:

Χειροβομβίδες δακρυγόνων τύπου GL-311 που έχουν κατασκευαστεί από την εταιρεία Condor Tecnologias Na o Letais στη Βραζιλία.

♦ Χειροβομβίδες κρότου – λάμψης τύ­που 2-bang που έχουν κατασκευαστεί από τη γερμανική εταιρεία Nico Pyro -technik τον Οκτώβριο του 2010.

♦  Αναισθησιογόνες – ασφυξιογόνες χειροβομβίδες τύπου N591, κατασκευασμένες από τη βρετανική εταιρεία Chemring.

♦ Χειροβομβίδες δακρυγόνων πολλα­πλής επίδρασης και τύπου 8239, οι λεγόμενες και χειροβομβίδες «τακτικής», καθώς και χειροβομβίδες τύπου 555 CS, κατασκευασμένες από την αμερι­κανική εταιρεία Federal Laboratories .

Όπως επισημαίνεται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, δεν είναι γνω­στό πότε οι χειροβομβίδες που χρησι­μοποιήθηκαν από την Ελληνική Αστυ­νομία τον Ιούνιο μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα. Οι χειροβομβίδες τύπου GL-311 έχουν ως ημερομηνία κατασκευής τον Σεπτέμβριο του 2010, οι αρχές της Βραζιλίας δεν δημοσιεύουν όμως ετή­σια αναφορά για τις εξαγωγές όπλων.

Από την ετήσια αναφορά της Ευρω­παϊκής Ένωσης, όσον αφορά τις εξα­γωγές όπλων, προκύπτει ότι η Γερμα­νία κατά την περίοδο 2003-2005 έκα­νε εξαγωγές τοξικών παραγόντων, συ­μπεριλαμβανομένων των χημικών αερί­ων που χρησιμοποιεί η αστυνομία στις διαδηλώσεις, ύψους 1.121.330 εκατ. δολαρίων!

Εξαιρετικά αποκαλυπτικό είναι το στοιχείο για τις προμήθειες υλικών για τον έλεγχο των διαδηλώσεων που κά­νει η χώρα από τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας, οι εισαγωγές το 2010 (βέρα μνημονιακή χρονιά) σε σχέση με το 2009 διπλασι­άστηκαν, φτάνοντας από τα 55.561 δολάρια στα 103.137 δολάρια!