Για την ισπανική Δεξιά οι αντίπαλοι είναι δύο: ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ και οι Καταλανοί αυτονομιστές. Όμως, οι θεωρητικά αντίπαλοι στις εκλογές της 28ης Απριλίου είναι εκείνοι που στην πραγματικότητα είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν μετεκλογικά. Το Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ), οι Ciudadanos και η Vox, οι τρεις παρατάξεις που ανοικτά δηλώνουν τη συμφωνία τους για να εκπαραθυρώσουν το PSOE από την εξουσία, έχουν αρχίσει να διατυπώνουν τις μεταξύ τους διαφορές προκειμένου να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους της κεντροδεξιάς. Το ΡΡ διατυμπανίζει την προοπτική μίας συμφωνίας του PSOE με τους Ciudadanos για να αποτρέψει διαρροές ψηφοφόρων του, ενώ αντίστοιχα το ‘πορτοκαλί’ κόμμα κατηγορεί τον ηγέτη του Λαϊκού Κόμματος Πάβλο Κασάδο ότι παραδίδεται στις σειρήνες του εθνικιστικού παρελθόντος.

Από την άλλη πλευρά, οι Πάβλο Κασάδο, Αλμπέρτ Ριβέρα και Σαντιάγο Αμπασκάλ, συμπίπτουν στις θέσεις τους απέναντι στο Καταλανικό. Οι ηγέτες των τριών παρατάξεων τάσσονται υπέρ της επέμβασης για τον περιορισμό της αυτονομίας μέσω της παράτασης στην εφαρμογή του Άρθρου 155 και μάλιστα με πολύ πιο σκληρό τρόπο από πριν και επιπλέον αποκλείουν κάθε είδους διάλογο με την καταλανική πλευρά. Μόνον το Vox προτείνει την κατάργηση των αυτόνομων περιφερειών. Όμως πέρα από τις προφανείς αναλογίες, οι τρεις δεξιές παρατάξεις είναι αναγκαίο να προτείνουν ένα δικό τους, διαφορετικό, πρόγραμμα, προκειμένου να φέρουν στις γραμμές τους όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους. Ήδη οι εκατέρωθεν διαξιφισμοί έχουν ξεκινήσει.

Δίχως αμφιβολία, με το που θα ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία, θα λήξει κι η άτυπη συμμαχία μεταξύ των Κασάδο και Ριβέρα, που έως τώρα είχαν αποφύγει τις συγκρούσεις καθώς ο συντονισμένος στόχος τους ήταν η ανατροπή του PSOE. Και εάν οι δύο ηγέτες, έχουν αρχίσει μόνον με πλάγιο τρόπο να αναφέρονται επιχειρωτικά ο ένας κατά του άλλου, οι «υπασπιστές» τους όμως έχουν αποδειχθεί ακόμη πιο τολμηροί.

Ο Κασάδο αναφερόμενος στους Ciudadanos τόνισε πως «είναι ένα κόμμα που δηλώνει πως ακόμη δεν έχει αποφασίσει εάν θα έλθει σε συμφωνία με το PSOE και ακόμη δεν την έχει αποκλείσει», ενώ η υποψήφιά του για την περιφέρεια της Μαδρίτης Ισάβελ Δίαθ Αγιούσο δεν μάσησε τα λόγια της: «οι Ciudadanos είναι πορτοκαλί απ’ έξω, αλλά “κόκκινοι” από μέσα». Μία μεταφορά, με αφορμή το πορτοκαλί χρώμα του κόμματος, που την έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρον και το Vox, που αναφέρεται στο κόμμα του Ριβέρα ως «παράταξη γκρέιπφρουτ».

Από την πλευρά του, ο ηγέτης των Ciudadanos εκμεταλλεύεται τα τρωτά σημεία των συντηρητικών, ιδίως δε τη σύμπραξή τους στο παρελθόν με τους υπερεθνικιστές. Όπως και στην περίπτωση του Κασάδο, δεν ήταν ο Ριβέρα εκείνος που το έθιξε άμεσα, αλλά η εκπρόσωπός του στην Καταλονία Ινές Αριμάδας: «τόσο το PSOE, όσο και το ΡΡ μας πούλησαν, μας παρέδωσαν ως λάφυρο στα εθνικιστικά κόμματα. Ας είμαστε δίκαιοι: ό,τι συμβαίνει σήμερα στην Καταλονία δεν οφείλεται στον Πέδρο Σάντσεθ. Θυμόσαστε την αίσθηση εγκατάλειψής μας από τις διάφορες κυβερνήσεις του ΡΡ; Πόσο μας πούλησαν, πώς μας φίμωσαν, τόσες δεκαετίες;».

Από την πλευρά του, ο Ριβέρα αρκείται στην αντιπαράθεση του καινούργιου (τον νεοφιλελευθερισμό που εκπροσωπεί το κόμμα του) με το παρελθόν (τον δικομματισμό που ταυτίζεται με το ΡΡ): «έχω κουρασθεί να ακούω τον Σάντσεθ να μιλά για τον Φράνκο και τον Κασάδο για τις αμβλώσεις» τονίζει.
 
«Αυτό που θα πρέπει να προκρίνουν οι Ισπανοί, είναι ποιος θα ηγείται της κυβέρνησης, ποιος θα κατευθύνει το σχέδιο διακυβέρνησης. Εάν θα είναι ένα φιλελεύθερο, μοντέρνο, σχέδιο του 21ου αιώνα, ή θα είναι ένα συντηρητικό σχέδιο, με 50 και πλέον χρόνια διαφθοράς μιλώντας για πράγματα του παρελθόντος, τις αμβλώσεις. Πιστεύω πως οι φιλελεύθεροι είμαστε περισσότεροι», διατρανώνει ο πρόεδρος των Ciudadanos.

Ο τριταγωνιστής στο στρατόπεδο της δεξιάς, το Vox αναφέρεται με πιο ιστριωνικό τρόπο, ενάντια στα άλλα δύο κόμματα: για τους ακροδεξιούς ηγέτες του, το ΡΡ είναι «η δειλή δεξιά», ενώ οι Ciudadanos «ο πορτοκαλής ανεμόμυλος», που κατηγορεί στην περιφέρεια της Μαδρίτης την Αγιούσο για «προσηλυτισμό», διότι όταν θήτευε ως σύμβουλος της προηγούμενης κυβερνήτη Κριστίνα Θιφουέντες είχε ψηφίσει νόμο που «άνοιγε τον δρόμο για εργαστήρια παραγωγής ΛΟΑΤΚΙ στα σχολεία της Μαδρίτης».

Από την πλευρά του, ο Κασάδο φροντίζει να λάβει αποστάσεις από το Vox υπογραμμίζοντας σε κάθε περίπτωση τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του κόμματός του. Όσο για τον Ριβέρα, απλώς αγνοεί παντελώς τους ακροδεξιούς. Ωστόσο, η μάχη για τις ψήφους μόλις έχει αρχίσει.

Πηγή: ElPais/ΑΠΕ