Πέντε χρόνια μετά το «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» ο Τάκης Τζαμαργιάς κι ο Μάνος Καρατζογιάννης συναντιούνται ξανά στο πολυβραβευμένο έργο της Νίνα Ρέιν «Φυλές», που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα με μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών στον «Σταθμό».

Μια οικογένεια – Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Μανώλης Μαυροματάκης, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Μάνος Καρατζογιάννης, Βασιλική Τρουφάκου, Ελένη Μολέσκη – βάζει στο μικροσκόπιο η Νίνα Ρέιν, μια νέα δυναμική φωνή του βρετανικού θεάτρου. Σκαλίζει, με ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ και τη συγκίνηση, μια σειρά ευαίσθητων θεμάτων: την απουσία ενσυναίσθησης ακόμα κι ανάμεσα στους πιο στενούς ανθρώπινους δεσμούς, τα όρια της λεκτικής επικοινωνίας, την ανάγκη να ανήκεις σε μια φυλή παρά τα όποια αδιέξοδά της.

Η υπόθεση. Ο Μπίλυ, αν και εκ γενετής κωφός, έχει μεγαλώσει «φυσιολογικά» μέσα σε μια οικογένεια που έχει κάνει τα πάντα για να αμβλύνει τις συνέπειες της διαφορετικότητάς του. Η εισβολή όμως της Σύλβιας στον μικρόκοσμο της οικογένειας ανατρέπει ό,τι ίσχυε μέχρι τότε. Παρότι o Κρίστοφερ, ο πατέρας της οικογένειας, επιμένει πως «χωρίς τις λέξεις δεν μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας», τα μέλη της άλλοτε μέσα από τη γλώσσα κι άλλοτε μέσα από τη σιωπή διεκδικούν τη δική τους φωνή.

Στη θαυμαστή της αυτή αλληγορία η Ρέιν εστιάζει στην περιπλοκότητα της επικοινωνίας μέσα στον μικρόκοσμο της φυλής μας, της ίδιας μας της οικογένειας, στα πιο κοντινά μας άτομα, εκείνα δηλαδή που «αγαπάμε και γνωρίζουμε πιο πολύ». Τελικά ο λόγος μπορεί να είναι τόσο περιοριστικός όσο η σιωπή; Και η σιωπή μπορεί να είναι το ίδιο εύγλωττη με τον λόγο;

Ο σκηνοθέτης. Ο Τάκης Τζαμαργιάς δηλώνει για τις «Φυλές» ότι είναι ένα έργο «γεμάτο αλήθειες που αποφεύγει να εισάγει τη ζοφερή ατμόσφαιρα ενός δράματος. Σε κοιτά στα μάτια και γελά μαζί σου. Αποδεικνύοντας πως, όσα μέσα κι αν διαθέτουμε, αυτό που χρειάζεται για να επικοινωνήσουμε πραγματικά δεν είναι η πολύπλοκη intellectual γλώσσα, η μανία της επιτηδευμένης χρήσης των λέξεων που θα αναδείξει την πνευματική ανωτερότητα. Σε κάνει να σκέφτεσαι πως ίσως, αντί να ψάχνουμε για λέξεις, το μόνο που χρειάζεται είναι να αγγιχτούμε. Να αγγίξουμε ψυχές. Πόσο ζούφια είναι τα λόγια. Πόσο πλούσια η γλώσσα του σώματος και η χρήση όλων των αισθήσεων. Εξοργίζομαι με τους θεωρητικούς που υποστηρίζουν πως ό,τι δεν ορίζεται με λέξεις δεν υπάρχει. Να γκρεμίσουμε τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις και ν’ αγγιχτούμε με τη γλώσσα της καρδιάς».

Μην χάσετε αυτή την παράσταση…

INFO

Μετάφραση: Έρι Κύργια

Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς

Σκηνικά – κοστούμια: Εδουάρδος Γεωργίου

Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης

Έως 24 Φεβρουαρίου, Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 18.00

Διάρκεια: 110 λεπτά. Χώρος: Θέατρο Σταθμός, Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα (Μετρό Μεταξουργείο)