Προσβλέπει σε επενδύσεις δισεκατομμυρίων προσφέροντας τις υποδομές της

Μετά τις αναταράξεις του περασμένου φθινοπώρου η Ιταλία βρίσκεται πάλι αντιμέτωπη με επιδείνωση της οικονομικής της κατάστασης. Σύμφωνα με την Κομισιόν, η οικονομική ανάπτυξη έως το τέλος του 2019 δεν θα ξεπεράσει το 0,2%, ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα το δημόσιο έλλειμμά της μπορεί να αγγίξει το 2,4% του ΑΕΠ, μέγεθος απαγορευτικό, κυρίως μετά τις ειδικές συστάσεις της Κομισιόν.

Η κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε παραδέχτηκε την προηγούμενη εβδομάδα πως η ανάπτυξη της χώρας δεν πρόκειται να ξεπεράσει το 1%. Τις προβλέψεις αυτές συμμερίζεται και η Ένωση Βιομηχάνων της χώρας, η οποία κάνει επίσης λόγο για μηδενική ανάπτυξη. «Χρειάζονται άμεσα επενδύσεις στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα» δήλωσε την Τετάρτη ο διευθυντής της Τράπεζας της Ιταλίας Ινιάτσιο Βίσκο.

Η «θεαματική πρόοδος και ανάπτυξη» που υποσχέθηκε η ιταλική κυβέρνηση τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων μέχρι τώρα δεν έχει γίνει πραγματικότητα, ενώ αιτία της διόγκωσης του ιταλικού δημοσίου ελλείμματος φαίνεται να αποτελεί και το λεγόμενο «βασικό εισόδημα» ή αλλιώς «εισόδημα του πολίτη», κύρια προεκλογική υπόσχεση, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή από την ιταλική κυβέρνηση.

Πάνω από 500.000 Ιταλοί και μετανάστες έχουν ζητήσει μέχρι αυτή τη στιγμή το «εισόδημα του πολίτη». Πρόκειται για σχεδόν 800 ευρώ τον μήνα, τα οποία στηρίζουν οικογένειες ανέργων. Σύμφωνα με την κυβέρνηση Κόντε, με τον τρόπο αυτό θα τονωθεί και η εσωτερική ζήτηση.

Παρ’ όλα αυτά, δεν έχει καταφέρει να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας που υπολόγισε η κυβέρνηση ως αποτέλεσμα της εσωτερικής κατανάλωσης, καθώς δεν είναι εύκολο να υπάρξουν ξαφνικά τόσες προτάσεις εργασίας για εκατομμύρια ανέργους, από τη στιγμή που δεν έχει γίνει μια πραγματική αναδιοργάνωση των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών. Να σημειωθεί ωστόσο ότι στην Ευρώπη όλες οι χώρες έχουν ένα δικό τους «εισόδημα του πολίτη». Οι μόνες εξαιρέσεις, μέχρι τώρα, ήταν η Ιταλία και η Ελλάδα.

Τα απογοητευτικά οικονομικά στοιχεία της Ρώμης οδηγούν αναλυτές στην υπόθεση πως θα χρειαστούν έκτακτα οικονομικά μέτρα. Η Λέγκα του Βορρά και τα Πέντε Αστέρια διαψεύδουν αυτό το ενδεχόμενο ποντάροντας στο ότι δύσκολα μπορεί να επιβληθούν κυρώσεις στην Ιταλία για υπερβολικό έλλειμμα λίγο πριν από τις κρίσιμες ευρωεκλογές του Μαΐου.

Το άνοιγμα στην Κίνα

Ίσως τα αναιμικά αυτά μεγέθη της μεσογειακής χώρας να οδήγησαν στο άνοιγμα προς την Κίνα και το φιλόδοξο πρότζεκτ του ασιατικού γίγαντα «Μια ζώνη, ένας δρόμος». Η Κίνα βρίσκεται σε εμπορική διένεξη με τις ΗΠΑ τη στιγμή που η Ιταλία γίνεται το πρώτο μέλος των G7 αλλά και η πρώτη μεγάλη χώρα της Ε.Ε. που έκλεισε συμφωνίες με την Κίνα στο πλαίσιο του μεγαλεπήβολου κινεζικού επενδυτικού πρότζεκτ, τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού».

Η προσέγγιση των δυο χωρών χαρακτηρίζεται ως μια κατάσταση win-win, γεγονός που προβληματίζει έντονα εδώ και καιρό Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον. Στο μεταξύ στις 9 Απριλίου έχει προγραμματιστεί η Σύνοδος Ε.Ε. – Κίνας με θέμα τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού».

Ωστόσο η Ιταλία δεν επιθυμούσε να περιμένει υπογράφοντας μνημόνιο συνεργασίας που περιέχει περίπου τριάντα συμφωνίες, με ιδιαίτερη έμφαση στο εμπόριο και στις νέες τεχνολογίες, προσβλέποντας σε κινεζικές επενδύσεις δισεκατομμυρίων το συντομότερο δυνατόν. Τα οφέλη, ωστόσο, σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, δεν αναμένεται να ξεπεράσουν τα 2,5 δισ. ευρώ.

Το κινεζικό επενδυτικό σχέδιο «Μια ζώνη, ένας δρόμος» (Βelt and Road) εστιάζει επίσης σε επενδύσεις σε υποδομές: δρόμους, λιμάνια, σιδηροδρομικές συνδέσεις, αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, έργα από τα οποία θα επωφεληθεί η Ρώμη λόγω των ελλείψεων σε υποδομές και της απουσίας οικοδομικής δραστηριότητας των τελευταίων ετών. Επιπλέον στην Κίνα η ιταλική κυβέρνηση βλέπει και νέες ευκαιρίες για την τόνωση των ιταλικών εξαγωγών, αλλά και αύξηση της κίνησης στα λιμάνια, ιδίως της Γένοβας και της Τεργέστης.

Επιφυλάξεις και μουρμούρες

Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσιγκτον διατηρούν επιφυλάξεις βλέποντας τη συνεχή προσπάθεια αύξησης της επιρροής του ασιατικού γίγαντα στην ευρωπαϊκή ήπειρο, σε μια προσπάθεια να ξαναμοιράσει την παγκόσμια τράπουλα και να επενδύσει στο μερίδιο που θεωρεί ότι του αναλογεί.

Βέβαια, από τα φιλόδοξα επενδυτικά του σχέδια λείπει η διαφάνεια, καθώς δεν πληρούνται οι διεθνείς κανόνες, τα περιβαλλοντικά στάνταρντ καθώς και κανόνες αποφυγής αθέμιτου διεθνούς ανταγωνισμού, ούτε γίνονται ανοιχτές προκηρύξεις διαγωνισμών, προϋποθέσεις απαραίτητες για μια χώρα – μέλος της Ε.Ε. Οι φωνές που βλέπουν με σκεπτικισμό το κινεζικό εγχείρημα δεν λείπουν ωστόσο ούτε από το εσωτερικό της κυβέρνησης.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι τονίζει ότι οι κινήσεις που θα γίνουν πρέπει να είναι προσεκτικές και ότι η Ιταλία δεν επιδιώκει να γίνει «κινεζική αποικία». Υπογραμμίζει επίσης ότι σε όποια μελλοντική επένδυση σε βασικές υποδομές, όπως λιμάνια ή σιδηροδρόμους, θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι ο έλεγχος θα ανήκει σε ιταλικά χέρια.

Εξάλλου είναι γνωστές οι σχέσεις που διατηρεί ο αρχηγός της Λέγκας του Βορρά με τον πλούσιο Βορρά, στον οποίο έχει υποσχεθεί μερίδιο ανάληψης πρότζεκτ υποδομών και βιομηχανικών έργων.

Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε δηλώνει ότι η Ιταλία δεν έχει να φοβάται κάτι από την Κίνα, ως ήδη οικονομικά ανεπτυγμένη χώρα, επιχειρώντας να διαψεύσει τα σενάρια που βλέπουν τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού» ως δούρειο ίππο με στόχο την αύξηση της κινεζικής οικονομικής και πολιτικής επιρροής σε πολλές περιοχές του πλανήτη.