Η Ιταλία θυμάται σήμερα τις τραγικές στιγμές του σεισμού στη Λ’ Άκουιλα τον Απρίλιο του 2009, που άφησε πίσω του 309 νεκρούς, 1.600 τραυματίες και δεκάδες χιλιάδες αστέγους. Σήμερα προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια της.

Πέρασαν δέκα χρόνια από τον τραγικό σεισμό της Λ’ Άκουιλα. Τριακόσιοι εννέα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ανάμεσά τους και ο Έλληνας φοιτητής Βασίλης Κουφολιάς. Χίλιοι εξακόσιοι οι τραυματίες, πάνω από 80.000 άνθρωποι έμειναν χωρίς σπίτι.

Όλη η Ιταλία σήμερα θυμάται εκείνες τις τραγικές στιγμές. Η πόλη ερήμωσε, 55 νέοι πέθαναν κατά την κατάρρευση της φοιτητικής εστίας. Οι συναγερμοί που είχαν σημάνει κάποιοι γεωλόγοι και σεισμολόγοι δεν αξιολογήθηκαν ίσως με την πρέπουσα σοβαρότητα. Την περασμένη νύχτα όλοι οι συγγενείς των θυμάτων, μεγάλο μέρος των κατοίκων και οι τοπικές αρχές, συμμετείχαν σε πορεία μνήμης μέχρι το κέντρο της πόλης. 309 χτύποι της καμπάνας για τις αδικοχαμένες ζωές στην πρωτεύουσα της περιφέρειας του Αμπρούτσο.

Η Λ’ Άκουιλα μετά από δέκα χρόνια προσπαθεί να σταθεί και πάλι στα πόδια της, με πολλά προβλήματα και κάποιες επιτυχίες. Σχεδόν όλο το κέντρο της έχει ξαναχτιστεί. Αλλά τα γύρω χωριά ουσιαστικά είναι εγκαταλειμμένα και στις περιφερειακές συνοικίες τα έργα προχωρούν με αργούς ρυθμούς.

Ελπιδοφόρα μηνύματα δέκα χρόνια μετά

Το πανεπιστήμιο λειτουργεί και η αρνητική τάση άρχισε να αντιστρέφεται: αρχικά οι εγγραφές είχαν μειωθεί κατά 20%, αλλά φέτος κάποιες σχολές (όπως εκείνη των πολιτικών μηχανικών, η οποία θεωρείται ιδιαίτερα αξιόλογη) άρχισαν να σημειώνουν αύξηση. Τα σχολικά κτήρια όμως ακόμη δεν έχουν αποκατασταθεί και υπάρχουν μαθητές που κοντεύουν να τελειώσουν το λύκειο, και δεν έχουν μπει ποτέ τους σε μια κανονική σχολική αίθουσα. Έκαναν μάθημα μόνον σε κοντέϊνερ και λυόμενα.

Πολλές οικογένειες (ηλικιωμένοι γονείς με τα παιδιά τους) ζουν μέσα σε 60 με 70 τετραγωνικά μέτρα, στα ξύλινα, προσωρινά σπίτια ή στις μικρές πολυκατοικίες που είχε φτιάξει η κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Το θαύμα της ανοικοδόμησης σε χρόνο ρεκόρ, που είχε διαφημίσει ο Καβαλιέρε, έμεινε μόνον μια υπόσχεση . Ορισμένοι νέοι πάντως επέστρεψαν και άρχισαν να καλλιεργούν τα χωράφια των παππούδων τους. Παράγουν ότι μπορούν -συχνά γευστικά φασόλια- και πωλούν τα προϊόντα τους στην τοπική αγορά.

Η πόλη αυτή που πριν από δέκα χρόνια χτυπήθηκε από τον Εγκέλαδο αυτή την στιγμή είναι το μεγαλύτερο εργοτάξιο της Ευρώπης. Αλλά οι ογδόντα έμποροι που βρήκαν το θάρρος να ανοίξουν και πάλι μαγαζιά στο ιστορικό κέντρο, απευθύνουν την δική τους έκκληση: να μπορέσουν να επιστρέψουν όλοι οι κάτοικοι για να ξαναρχίσει -επιτέλους- μια κανονική ζωή. Για να ξαναβρεθεί το νήμα που χάθηκε στις 6 Απριλίου του 2009.

Πηγή: Deutsche Welle