Η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης «ξεκλείδωσε» τους Ιρλανδούς ως λαό. Παρότι μέχρι πρότινος ήταν αρκετά εσωστρεφείς και ξενοφοβικοί, παρότι οι εσωτερικοί τους δεσμοί (αίματος, καταγωγής, θρησκείας κ.λπ.) καταλάμβαναν πολύ υψηλές θέσεις στο αξιακό τους σύστημα, ξαφνικά τα μαγαρισμένα τα λεφτά, τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης, τους κατέστησαν περισσότερο επιρρεπείς σε ευρύτερους δανεισμούς και μιμητισμούς.

Η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης «ξεκλείδωσε» τους Ιρλανδούς ως λαό. Παρότι μέχρι πρότινος ήταν αρκετά εσωστρεφείς και ξενοφοβικοί, παρότι οι εσωτερικοί τους δεσμοί (αίματος, καταγωγής, θρησκείας κ.λπ.) καταλάμβαναν πολύ υψηλές θέσεις στο αξιακό τους σύστημα, ξαφνικά τα μαγαρισμένα τα λεφτά, τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης, τους κατέστησαν περισσότερο επιρρεπείς σε ευρύτερους δανεισμούς και μιμητισμούς. Ειδικά με μας τους Έλληνες συνέβη κάτι το μαγικό. Θαρρείς και αδελφοποιήθηκαμε εν μία νυκτί. Για την ακρίβεια, ενώ εμείς είχαμε γίνει αδελφές πολλούς μήνες νωρίτερα, εκείνοι αναπλήρωσαν τον χαμένο χρόνο και ταυτίστηκαν μαζί μας σούμπιτοι. Οι μικρές αλλαγές στη μενταλιτέ τους είναι εύγλωττες της νέας, υπερβατικής συγγένειας μεταξύ Ελλάδας και Ιρλανδίας.

To ουίσκι παξιμάδι…

«Και τόσους αιώνες που ξεροσταλιάζαμε πάνω από τα βαρέλια σαν ταμένοι συμβασιούχοι και περιμέναμε το σκασμένο το ουίσκι να ωριμάσει, τι καταλάβαμε; Να κάνουμε το κριθάρι και τη βρώμη κρίθινες κουλούρες και πλιγούρι, να τη βγάλουμε καθαρή στα δύσκολα…». Ωσάν την ελληνική κυβέρνηση, οι ηττοπαθείς Ιρλανδοί θυσιάζουν πλέον την ανάπτυξή τους και τις εξαγωγές τους στο όνομα της μαύρης αγοράς. Το εγχώριο ουίσκι απέθανε. Ζήτω ο στασιμοπληθωριστικός επιούσιος! Γέμισαν τα ιρλανδικά κελάρια εφήμερους ντάκους και λοιπά παξιμαδοειδή. Πιο πιθανό είναι στο εξής να εισάγουν ουίσκι από την Κρήτη παρά να ξαναπαρασκευάσουν δικό τους.

Ο άιρις κόφι της παρηγοριάς

Ως γνωστόν, ο ιρλανδέζικος καφές ήταν ανέκαθεν καφές – υπερπαραγωγή με θερμαντικές και αγχολυτικές ιδιότητες. Εμπεριείχε ικανοποιητική δόση ουίσκι (απ’ αυτό που στο εξής θα αποτελέσει είδος εν ανεπαρκεία), μπόλικη καλοχτυπημένη ζάχαρη κι ήταν και στεγανοποιημένος με μια στρώση συμπαγούς κρέμας. Για να τον καταναλώσει ο χρήστης έπρεπε να καταστήσει διαπερατή την κρέμα, δίνοντας σώφρονα κλίση στο ποτήρι και «φορώντας» προσωρινώς λευκά αφρώδη μουστάκια, τα οποία εν συνεχεία εξάλειφε γλειφόμενος. Εδώ και μερικές μέρες όμως, ο άιρις κόφι σερβίρεται σκέτος, με το υποκατάστατο ουίσκι (κονιάκ ενάμιση αστέρος, ρετσίνα Μπουτάρη κ.λπ.) σε ποτηράκι χωριστά και με ημίγλυκο παξιμαδάκι. Τη νέα εκφυλισμένη πατέντα την εισήγαγε κατά μία εκδοχή ο ιδιοκτήτης παμπ Jimmy Papahatziharalampouson, αυτόχθων Ιρλανδός από τον καιρό των Σταυροφοριών, με μακρινή καταγωγή από τη Μακρακώμη Φθιώτιδος. Η καταγεγραμμένη στην κυτταρρική του μνήμη εμπειρία της «συχώρεσης» προκάλεσε αυτή την πολιτισμική παρέμβαση στη βόρεια εθιμοτυπία του καφέ. Κατά μία άλλη εκδοχή, όμως, ο irish coffee εξέπεσε σε «ελληνικό της παρηγοριάς» λόγω τιμής. Η σκέτη από καφέ με το (αμφισβητούμενης καθαρότητας) οινοπνευματώδες από δίπλα και το συνοδευτικό εδώδιμο παξιμαδάκι κοστίζει μισή τιμή… Έτσι η επικαιροποίηση είναι μνημονιακού χαρακτήρα κι όχι μνημοσυνιακού…

Άιρις λάβερς…

Οι Ιρλανδοί θεωρούνταν ανέκαθεν οι πιο θερμοί μεταξύ των ψυχρών. Το νησί τους θα μπορούσε να είναι ένα μεσογειακό νησί που, όταν ο Θεός πιτσίλαγε με νησιά τον χάρτη, λοξοδρόμησε και κόλλησε σε λάθος θάλασσα. Κι επειδή ο Θεός διέπει κυρίως την Οικονομία, οι Ιρλανδοί, εκτός από το να ρίχνουν τους κέλτικους ρούνους, βρέθηκαν να συγκαταλέγονται στους οικονομικώς γουρούνους (PIΙGS), με τα γνωστά αποτελέσματα. Η προσφυγή τους στον μηχανισμό στήριξης, ωστόσο, διεύρυνε τη μεσογειακή τους αντίληψη των πραγμάτων. Η όλη κουβέντα περί της επιμήκυνσης του χρέους της Ελλάδας (με δεδομένo de facto το δικό τους μάκρος), επενέργησε αφροδισιακά. Αν έχετε παρατηρήσει την αγάπη και την προστατευτικότητα με την οποία τους περιβάλλουν οι προαιώνιοι πολέμιοί τους, οι Άγγλοι και οι Αγγλίδες, αυτόν τον καιρό, ίσως να σας φανεί από τούδε περισσότερο εξηγήσιμη. Οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν λάβει σεξουαλικό «ελευθέρας» και κάθε νύχτα επισκέπτονται το ιρλανδικό μπορντέλο…

Ελληνικά ενοχικά σύνδρομα…

Ξεθύμανε η ιρλανδική αγωνιστικότητα των πρώτων ημερών. Όπως δήλωσε στο νεοσύστατο Mega Ιρλανδίας ο ίδιος ο καραμανλικής κατατομής πρωθυπουργός Μπράιαν Κόουεν… τον σταματούν στον δρόμο οι μετανοημένοι πολίτες και του λένε: «…και το επίδομα ανεργίας μου ακόμα σου στέλνω με κούριερ και έξοδα δικά μου, αν είναι να αποπληρώσουμε μια ώρα αρχύτερα τα δανεικά. Άλλωστε, μην κωλώνεις να το πεις… we ate it all together…»