Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης

«Την Κυριακή αρχίζουμε» έγραφε το λιτό – κατά τα άλλα – σκηνικό της συνέντευξης Τύπου, που πιθανότατα επιλέχθηκε σε αντιπαραβολή με τον πομπώδη και πληθωρικό λόγο του Βενιζέλου.

Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης

«Την Κυριακή αρχίζουμε» έγραφε το λιτό – κατά τα άλλα – σκηνικό της συνέντευξης Τύπου, που πιθανότατα επιλέχθηκε σε αντιπαραβολή με τον πομπώδη και πληθωρικό λόγο του Βενιζέλου.

Αλήθεια, όμως, τι αρχίζει την Κυριακή; Τι μπορεί να γεννηθεί με συνταγές του χθες;

Που την ανακάλυψε τη «γιορτή της δημοκρατίας και της συμμετοχής», ο Πρόεδρος; Που την οσμίστηκε την «εκλογή από τη βάση»;

Με εκφράσεις σαν κι αυτές, κενές περιεχομένου, εξαντλεί τη ρητορική του δεινότητα ο Βενιζέλος. Κι όλα αυτά για να παρουσιάσει τη μια και μοναδική, δική του, υποψηφιότητα.

Θα ήταν προτιμότερο να μας πουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ, ότι επέλεξαν να απαλλάξουν το κόμμα από την περιττή προεκλογική εσωστρέφεια κι εμάς από μια δήθεν υποψηφιότητα του δήθεν λαϊκού ΠΑΣΟΚ. Αυτό μάλιστα. Αλλά όχι να επαναλαμβάνεται το πανηγύρι «Παπανδρέου – 2004» και να χρησιμοποιούν ως μότο το «αρχίζουμε».

Κι από τη στιγμή που συναποφάσισαν εκεί στην Ιπποκράτους ότι δεν είναι καιρός για ανούσιες «δημοκρατικές» διαδικασίες, γιατί δεν άφησαν κατά μέρος τα «προσκλητήρια στο ΠΑΣΟΚ των αγώνων, στο ΠΑΣΟΚ όλων των γενεών» να κοιτάξουν πως και πότε θα πληρώσουν το προσωπικό του «Κινήματος» που έχει μένει απλήρωτο επί μήνες;

«Λεφτά υπάρχουν» για εκλογικά πανηγύρια, όχι όμως και για τους εργαζόμενους.

Όμως η Κυριακή πλησιάζει και οι κάλπες θα στηθούν(;) σε όλη την Ελλάδα. Και θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τόσο τη συμμετοχή, όσο και το κλίμα που θα επικρατεί στα κατά τόπους εκλογικά κέντρα.

Γιατί δεν είναι λίγοι όσοι – εντός κι εκτός ΠΑΣΟΚ – φοβούνται πως αντί για ψηφοφόρους, στα εκλογικά κέντρα θα καταφτάσουν αγανακτισμένοι πολίτες. Κάτι που αν συμβεί, εκτός από τεράστιο οικονομικό, θα έχει και πολιτικό κόστος.

Αλλά δεν είναι μόνο οι απρόσμενες επισκέψεις. Στο ΠΑΣΟΚ έχουν κάθε λόγο να μην είναι σίγουροι για το τι θα φέρει η δύση του ήλιου την Κυριακή.

Οι λόγοι είναι πολλοί: Το ένα και μοναδικό ψηφοδέλτιο που διακωμωδεί επί της αρχής τη διαδικασία, ο ανεξάντλητος θυμός του κόσμου για το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου, η αποσυσπείρωση – ερήμωση των κομματικών γραφείων, τα προβλήματα σε οργανωτικό επίπεδο, ακόμα και το 2ευρώ που απαιτείται για να ψηφίσεις!

Όλα αυτά μαζί, σε συνδυασμό με τη «γενική εικόνα» στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, με τους βουλευτές που «δεν το κυνηγούν» γνωρίζοντας ότι χάνουν την έδρα τους, με την έλλειψη επιχειρηματολογίας, απαντήσεων, αλλά και υποσχέσεων για το μέλλον, διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά αρνητικό κλίμα.

Μπορεί ο Ευ. Βενιζέλος να ζήτησε «ξεκάθαρη απάντηση» των πολιτών την Κυριακή, ωστόσο αυτό προϋποθέτει πως τα πράγματα θα εξελιχθούν τουλάχιστον… συμπαθητικά για το ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα είναι σίγουρα μια ανακούφιση για τον Πρόεδρο..

Σε αντίθετη περίπτωση θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα χειριστεί την κατάσταση, πως θα ξεδιπλώσει τις ρητορικές του ικανότητες προκειμένου να μπαλώσει τις τρύπες.

Είναι σίγουρο πάντως, ότι από συνθήματα και έξυπνες ατάκες πολύς κόσμος χόρτασε. Μένει να δούμε πόσοι αντέχει το στομάχι ακόμα.

Την Κυριακή θα μάθουμε. Και είναι η πρώτη φορά, που το «αρχίζουμε» μπορεί πολύ εύκολα να γίνει «τελειώσαμε»…