Υπάρχει μια οργάνωση που λέγεται CitizenGo, η οποία δραστηριοποιείται στην Ευρώπη εν όψει ευρωεκλογών στηρίζοντας υποψηφίους. Μέσω μιας διαδικτυακής καμπάνιας «ενημερώνει» για τα ακανθώδη θέματα – που είναι βασικά σημεία αιχμής της Ακροδεξιάς –, όπως η έκτρωση και οι γάμοι ομόφυλων ζευγαριών, με στόχο να «ψηφίσουν σωστά» οι ψηφοφόροι σε ευρωεκλογές, τοπικές και περιφερειακές εκλογές στην Ε.Ε.

Η οργάνωση, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες που παρουσιάζουμε σήμερα, λειτουργεί ως ομάδα πίεσης διά χρηματοδότησης προωθώντας συγκεκριμένη ακροδεξιά και εν γένει ευρωδιχαστική ατζέντα.

Οι αποκαλύψεις γίνονται από τον ιστότοπο OpenDemocracy.com και αποτελούν σαφέστατη ένδειξη του ότι υπάρχει διάθεση συγκεκριμένων κέντρων να επηρεάσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες στην Ευρώπη και, κυρίως, να αλλοιώσουν το δημοκρατικό DNA των ευρωπαϊκών θεσμών.

Είναι οι ίδιοι κύκλοι που βύθισαν το Ηνωμένο Βασίλειο στο χάος του Brexit με ψέματα και διχαστικά μηνύματα, το δημοψήφισμα για τις αμβλώσεις στην Ιρλανδία ανάμεσα σε άλλα. Το CitizenGo έχει «οπλοστάσιο» αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων και το μέγα ερώτημα είναι «ποιος είναι ο χρηματοδότης» και γιατί το κάνει.

Τα στοιχεία, τα οποία είναι εν γνώσει της Κομισιόν στο ανώτατο δυνατό επίπεδο, έχουν ένα ακόμα ενδιαφέρον: τα χρήματα και τον συντονισμό τον έχουν μέλη της καμπάνιας Τραμπ σε συνεργασία με Ρώσους ακροδεξιούς που θέλουν στη Βουλή κόμματα όπως το ισπανικό Vox, το κόμμα των φρανκιστών, κάτι που πέτυχαν.

Άλλα αγαπημένα τους κόμματα είναι η ιταλική Λέγκα (του Ματέο Σαλβίνι) και το Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία. O ίδιος ο διευθυντής της κίνησης παραδέχτηκε σε δημοσιογράφους ότι έχουν επεξεργαστεί τρόπους για να αλλοιώσουν τις κατά τόπους εκλογικές νομοθεσίες για να ξεπεράσουν τις προβλέψεις του νόμου. Μάλιστα, στέλεχος με επαφές και πείρα στην καμπάνια του Τραμπ λειτουργεί ως σύμβουλος εξειδικευμένος σε στρατηγικές τύπου Cambridge Analytica.

Το CitizenGo λειτουργεί συντονιστικά για την ακροδεξιά Διεθνή, κυρίως για την κοινή πανευρωπαϊκή καμπάνια των αδελφών κομμάτων, με έμφαση σε διχαστικά, αντιμεταναστευτικά και ευρωφοβικά συνθήματα και ατζέντα.

Στα στελέχη της CitizenGo περιλαμβάνεται και Ρώσος σύμβουλος ολιγάρχη που φημίζεται για τις «δράσεις» του εναντίον της διαφορετικότητας και χαρακτηρίζεται αρχιτέκτονας της απόσχισης της Κριμαίας από την Ουκρανία. Τέλος, σημαντικό στέλεχος είναι ο Πάτρικ Σιμ, γιος του Μεξικανού κροίσου των τηλεπικοινωνιών.

 

Στο όνομα της δημοκρατίας

Όλα αυτά συμβαίνουν με απίστευτη ευκολία σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που παραπαίει και αναζητεί τις δικές της (εσωτερικές) ισορροπίες. Την ίδια στιγμή, η μεγαλύτερη απειλή είναι η αποχή. Δηλαδή οι πολίτες να μην πάνε στην κάλπη και άρα να αφήσουν τις συνέπειες της πλειοψηφίας της μειοψηφίας στους λίγους, φανατικούς οπαδούς της λαϊκίστικης και ευαίσθητα επικίνδυνης Άκρας Δεξιάς.

Σημαντική διάσταση στο ίδιο πρόβλημα είναι και αυτή που βλέπουμε σε έρευνα του έγκριτου Pew Centre, που καταγράφει την απογοήτευση των πολιτών για το πώς λειτουργεί η δημοκρατία στις χώρες τους.

Οι ερωτώμενοι σε 27 χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα συναρτούν ευθέως την πίστη και την ικανοποίησή τους για τη δημοκρατία με τις επιδόσεις της οικονομίας σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο, χωρίς αυτό κατ’ ανάγκην να καταγράφεται σε διεθνείς δείκτες. Σημασία για τους πολίτες έχει η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας.

Για παράδειγμα στην Ελλάδα το 7% των ερωτηθέντων λέει ότι βελτιώθηκε η οικονομική κατάσταση της χώρας – ύστερα από μια δεκαετία κρίσης – και το 84% λέει ότι είναι απογοητευμένο από τη λειτουργία της δημοκρατίας.

 

Και μετά τις παραδοχές;

Αυτά είναι τα δεδομένα. Τα οποία δεν έχουν καμία ουσία αν δεν μετατρέπονται σε δράσεις, αντιδράσεις και γενικότερα κινήσεις εξισορρόπησης της παρούσας κατάστασης. Οι κοινωνίες, που έλκονται από τον λαϊκισμό και έχουν ένα ιδεολογικό κομμάτι ακραίων (όλου του φάσματος), παραδέχονται κάτι εξαιρετικά σημαντικό: «It’s the economy stupid».

Με άλλα λόγια ο αδηφάγος καπιταλισμός χρειάζεται μια ακραία πολιτική για να μπορέσει να διατηρήσει την παντοδυναμία του και να δικαιολογήσει τις αδικίες που παράγει, πολλές φορές νομοθετώντας για να τις νομιμοποιήσει. Στον αντίποδα λαϊκίστικες μειοψηφίες σαμποτάρουν τις ευρωπαϊκές αξίες με μόνο στόχο όχι τελικά να πολεμήσουν τον αδηφάγο καπιταλισμό, τον οποίο τάχα μάχονται, αλλά για να σπρώξουν τους πολίτες στην ευκολία των άκρων.

Δηλαδή η Λεπέν και ο Μελανσόν δεν πολεμάνε τον Μακρόν. Με τη στάση τους και με ενεργούμενα τους «αθώους» που φοράνε κίτρινα γιλέκα παίζουν το παιχνίδι των ισχυρών σε κάθε πλευρά του Ατλαντικού και κυρίως στις παγωμένες στέπες της Ρωσίας, όπου θέλουν «ελευθερία κατά περίπτωση» και «οικονομική εξαθλίωση ως εργαλείο καθησυχασμού».

Άρα η αδιαφορία και η αποχή από τις κάλπες δεν είναι η λύση, αλλά το ευκταίο για τους σκοτεινούς κύκλους που συμπεριλαμβάνουν όλους όσοι δεν θέλουν ο φαινότυπος της δυτικού τύπου δημοκρατίας να εξαφανιστεί και να υπερισχύσουν σχήματα στα οποία η δημοκρατία θα ταυτίζεται με τον εθνικισμό, τον ευρωσκεπτικισμό και τη μη ανοχή της διαφορετικότητας.

Με την ελπίδα ότι οι διεκδικητές για την προεδρία της Κομισιόν δεν θα βλέπουν μόνο… «Game of Thrones», η συμμετοχή και η ψήφος με αρχές – σε κάθε εκλογική μάχη που έρχεται – είναι το μόνο ισχυρό όπλο της δημοκρατίας (των πολιτών).