Μήνυμα προς την Τουρκία, ότι είμαστε κατ’ εξοχήν υπέρμαχοι της ειρήνης και της φιλίας μεταξύ των λαών, αλλά και ανυποχώρητοι εγγυητές της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας, απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, από την Σπάρτη, όπου βρέθηκε για τα «Παλαιολόγεια 2019».

Με την ευκαιρία συμπλήρωσης 566 χρόνων από την άλωση της Πόλης, ο κ. Παυλόπουλος έθεσε και φέτος υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας τις επετειακές εκδηλώσεις στον Μυστρά για τη θυσία του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, και υπογράμμισε την σημασία της υπεράσπισης του βυζαντινού πολιτισμού, των παραδόσεων, αρχών και αξιών του.

Όπως τόνισε ο πρόεδρος «αυτόν τον πολιτισμό πρέπει να υπερασπισθούμε ιδίως σήμερα, στο πλαίσιο της μεγάλης ευρωπαϊκής μας οικογένειας, έναντι όσων επιβουλεύονται το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και τις πολιτιστικές του καταβολές. Και με βάση τις παρακαταθήκες του πολιτισμού αυτού πρέπει να στείλουμε, urbi et orbi και κυρίως προς την γείτονα Τουρκία, το μήνυμα ότι είμαστε κατ’ εξοχήν υπέρμαχοι της ειρήνης και της φιλίας μεταξύ των λαών. Είμαστε όμως, όπως είναι αυτονόητο, εξίσου υπέρμαχοι αλλά και ανυποχώρητοι εγγυητές, έναντι πάντων, του πραγματικού θεμελίου της ειρήνης, που δεν είναι άλλο από τον πλήρη και ειλικρινή σεβασμό της διεθνούς και της ευρωπαϊκής νομιμότητας, στο σύνολό τους».

Παράλληλα, επισήμανε ότι «κατά την αποφράδα ημέρα της 29ης Μαΐου 1453, “η Πόλις εάλω”. Όμως ο Μυστράς, ο σεπτός τόπος απ’ όπου ξεκίνησε ο τελευταίος Αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, παρέμεινε Ιερό Σκευοφυλάκιο και τείχος υπεράσπισης του βυζαντινού πολιτισμού, των παραδόσεών του, των αρχών και των αξιών του».

Καταλήγοντας, σημείωσε, ότι ιδίως εμείς, οι Έλληνες, οφείλουμε να συνειδητοποιούμε ότι το Βυζάντιο και ο βυζαντινός πολιτισμός όχι μόνο δεν υπήρξαν μέρος του Μεσαίωνα αλλά, όλως αντιθέτως, συνθέτοντας ιδανικά τα δεδομένα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, του πολιτισμού της Παιδείας και του Θάρρους, καθώς και της Αρχαίας Ρώμης των Θεσμών και του Νόμου, έριξαν τον «σπόρο» της Αναγέννησης. Και μαζί, τον «σπόρο» του κοινού μας ευρωπαϊκού πολιτισμού.