Ένα νέο πολιτικό τοπίο υπάρχει από την περασμένη Κυριακή το βράδυ, ύστερα από τη μεγάλη νίκη της Ν.Δ. με 9,3 μονάδες διαφορά από τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ και την ήδη αναγγελθείσα προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών από τον Αλέξη Τσίπρα για τις 7 Ιουλίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε ποτέ να κάνει ντέρμπι την ευρωκάλπη και η συντριπτική του ήττα βάζει νέα δεδομένα στο τραπέζι, καθώς το κυβερνών κόμμα δεν μπορεί να ελπίζει σε ανατροπή αυτού του βαρύτατου αποτελέσματος, ενώ η Ν.Δ. έχει πατήσει σε «βατήρα» αυτοδυναμίας. Γι’ αυτόν τον λόγο ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να εμφανίσει ένα άκρως συναινετικό προφίλ και να εμπεδώσει την εικόνα ενός «πρωθυπουργού όλων των Ελλήνων».

Από την πλευρά του ο Τσίπρας έχει το βάρος της πολιτικής και… ψυχολογικής ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε τις επόμενες λίγες εβδομάδες να καλύψει όσο χαμένο έδαφος είναι δυνατόν. Σε πολύ σύντομο χρόνο πρέπει να εντοπίσει ποια ήταν τα σημαντικότερα αδύναμα σημεία στην προηγούμενη αναμέτρηση, να ιεραρχήσει ποια από τα λάθη που καταλογίζονται έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο στο εκλογικό αποτέλεσμα και να αξιολογήσει ποιες από τις εισηγήσεις που του γίνονται μπορούν να βοηθήσουν στην προσπάθεια ανασύνταξης.

Ο Μητσοτάκης, στην παρούσα φάση, επιχειρεί να ελέγξει λεκτικές ακρότητες ακόμη και με διαγραφές στελεχών για χυδαίες δηλώσεις, στελέχη με θορυβώδη παρουσία αυτολογοκρίνονται και ταυτοχρόνως είναι προφανής η προσπάθεια να μην γίνεται πολύς λόγος επί του προγράμματος της Ν.Δ., όχι βεβαίως για να μην… διαστρεβλωθεί, αλλά για να μην τρομάξει τους «δύσκολους» ψηφοφόρους που απαιτούνται για την αυτοδυναμία.

Από την πλευρά του ο Τσίπρας έχει να διαχειριστεί, εν όψει της ανασυγκρότησης, την οργή παλαιών του ψηφοφόρων, οι οποίοι, θυμωμένοι από τη βαριά φορολόγησή τους, από καθεστωτικές συμπεριφορές υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, από τη Συμφωνία των Πρεσπών και άλλες αιτίες, είτε εγκατέλειψαν το κόμμα ψηφίζοντας άλλα κόμματα είτε έμειναν στο σπίτι τους τη μέρα των ευρωεκλογών. Αυτή η δεύτερη κατηγορία θεωρείται σαφώς πιο προσεγγίσιμη από την πρώτη.

Κέρδη και απώλειες

Για να αποκτήσουμε μια καλύτερη εικόνα των εκλογικών στόχων του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., ας ρίξουμε μια ματιά στα εκλογικά δεδομένα σε απόλυτους αριθμούς, κάνοντας μερικές συγκρίσεις με τα αποτελέσματα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015, καθώς τα δύο μεγάλα κόμματα είχαν δώσει αμιγώς εσωτερικό (διλημματικό) χαρακτήρα στην αναμέτρηση των ευρωεκλογών, με τη σημείωση ότι χρησιμοποιούμε τα σχεδόν τελικά αποτελέσματα (ενσωμάτωση 99,5%):

● Κατ’ αρχάς οι ψηφίσαντες την Κυριακή είναι αυξημένοι κατά 325.000 περίπου συγκριτικά με τον Σεπτέμβριο του 2015, φτάνοντας τα 5,9 εκατομμύρια έναντι 5,5 εκατ. το 2015.

● Η Ν.Δ. κέρδισε περίπου 340.000 ψήφους.

● Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε περίπου 590.000 ψήφους.

● Το ΚΙΝΑΛΛ είναι κερδισμένο περίπου κατά 94.000.

● Το ΚΚΕ έχει – με διαφορά δεκάδων – τις ίδιες ψήφους.

● Η Χρυσή Αυγή υπέστη σοβαρή απώλεια 105.000 ψήφων από τις 380.000 που είχε το 2015.

● Η Ελληνική Λύση (Βελόπουλος) μάζεψε περίπου 235.000 ψήφους και έβγαλε ευρωβουλευτή.

● Το νεοεμφανισθέν ΜέΡΑ25 του Βαρουφάκη με περίπου 168.000 ψήφους έφτασε στο 2,99% και για ελάχιστες ψήφους δεν εξέλεξε ευρωβουλευτή.

● Η Ένωση Κεντρώων, με απώλεια 105.000, το Ποτάμι με απώλεια 137.000 και οι ΑΝΕΛΛ με απώλεια 155.000 πρακτικά έχουν χάσει κάθε ελπίδα επανεισόδου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ένα εκατομμύριο «σκόρπιοι»

Με αυτά τα δεδομένα μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι, εκτός από τη Ν.Δ., τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛΛ και το ΚΚΕ, που έχουν σίγουρη τη συμμετοχή τους στην επόμενη Βουλή, τα ερωτήματα που τίθενται είναι αν η Χρυσή Αυγή θα ξεπεράσει την κρίση που υπάρχει στο εσωτερικό της ή θα αποσυσπειρωθεί περαιτέρω με κίνδυνο εξόδου, αν ο Βελόπουλος θα διατηρήσει τις δυνάμεις του και θα μπει, αλλά και αν ο Βαρουφάκης θα θελήσει – και θα καταφέρει – να κερδίσει στην Ελλάδα την έδρα που έχασε στην Ευρώπη.

Με βάση το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης, εξαιρουμένων των τριών προαναφερθέντων κομμάτων έχει αξία να δούμε ότι τα λεγόμενα λοιπά (όσα δεν έχουν καμιά σοβαρή πιθανότητα εισόδου στην ελληνική Βουλή δεδομένου ότι πήραν κάτω από 100.000 ψήφους) έλαβαν συνολικά 1,01 εκατομμύριο ψήφους – αριθμός που αντιστοιχεί στο 18% των εγκύρων.

Ενδέχεται καταρχάς μεγάλο μέρος αυτών των κομμάτων να μην κατέβει καν στις εκλογές ή να συνεργαστεί με άλλα ισχυρότερα. Ήδη το Ποτάμι των 85.000 ψήφων (1,5%) είναι βέβαιο ότι δεν θα κατέβει, είναι εξαιρετικά πιθανό το ίδιο να συμβεί και με τους ΑΝΕΛΛ των 45.000 ψήφων (0,8%), ενώ είναι άγνωστο τι θα κάνει η Ένωση Κεντρώων των 82.000 ψήφων (1,4%), η Πλεύση Ελευθερίας των 90.000 (1,6%), ο Νότης Μαριάς των 80.000 (1,2%), ο ΛΑΟΣ των 79.000 (1,2%), οι Πολίτες του Ηλία Ψινάκη των 51.000 (0,9%), οι Οικολόγοι Πράσινοι των 48.000 (0,8%) κ.λπ.

Σε αυτή τη θάλασσα διεσπαρμένων ψηφοφόρων απλώνουν ήδη τα δίχτυα τους Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι φιλοδοξούν, σε ένα κατακερματισμένο – λόγω χαλαρής ευρωπαϊκής ψήφου – εκλογικό τοπίο να προσεταιριστούν τους ψηφοφόρους που είναι αναγκαίοι για την επίτευξη των εκλογικών τους στόχων. Η Ν.Δ. λογικά θα θελήσει να εκμεταλλευτεί με ήπιους τόνους το ρεύμα του νικητή, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να καταβάλει πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια…