Ήταν 1979 όταν η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων της τότε Σοβιετικής Ένωσης αποφάσιζε να δώσει το πράσινο φως για τη δημιουργία ενός μαχητικού που θα διασφάλιζε το μέλλον της πολεμικής αεροπορίας της χώρας για τη δεκαετία του 1990, αλλά και πέρα από αυτή.

 

Τα βασικά χαρακτηριστικά του σκάφους είχαν περιγραφεί στην εντολή δημιουργίας του και περιλάμβαναν stealth ιδιότητες, υπερευελιξία χειρισμών, βελτιωμένη απογείωση-προσγείωση και δυνατότητα πτήσης με υπερηχητική ταχύτητα για μεγάλη χρονική διάρκεια.

 

Η εταιρεία που έλαβε την εντολή της δημιουργίας του πέμπτης γενιάς μαχητικού της ΕΣΣΔ ήταν η Μικογιάν, η εταιρία που κατασκευάζει τα MiG, το 1983, ωστόσο, η άλλη εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών, η Σουχόι, επέμενε ότι το δικό της project, το Su-37, ήταν καλύτερο και φθηνότερο.

Τα πράγματα εξαρχής ήταν δύσκολα για το MiG-1.44, όπως ονομάστηκε το αεροσκάφος, καθώς το πρώτο σχέδιό του εγκρίθηκε μόλις το 1991, ενώ τα περισσότερα τεχνικά χαρακτηριστικά του παραμένουν σκεπασμένα με μυστήριο, εκτός από την εμβέλειά του (4.500 χιλιόμετρα) και τη δυνατότητά του να μεταφέρει όλα τα οπλικά συστήματα της πολεμικής αεροπορίας.

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης οδήγησε σε πάγωμα του προγράμματος το 1994 και σε αναστολή του το 1997, αν και η Μικογιάν δοκίμασε ένα πρωτότυπο MiG-1.44 το 2000. Ωστόσο, η δοκιμή ήταν καταστροφική και αποτέλεσε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του MiG-1.44.

 

Πλέον, το μαχητικό 5ης γενιάς της Ρωσίας είναι το Su-57, το οποίο βρίσκεται στα τελικά στάδια ανάπτυξής του.

 

Πηγή: National Interest