Τα περί «άλωσης» του δυτικού πολιτισμού από τα «εκατομμύρια» προσφύγων που υποτίθεται ότι φιλοξενούνται σε ευρωπαϊκό έδαφος αποτελούν κοινό τόπο για τις διάφορες ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες, οργανώσεις και κόμματα που έχουν ξεπηδήσει ή αναδειχτεί στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, κάποια γνωρίζοντας μεγάλη απήχηση.

Η αλήθεια βέβαια είναι πολύ διαφορετική: Από τα σχεδόν 26 εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω πολεμικών συρράξεων, μόλις το 20% φιλοξενείται σε ανεπτυγμένες χώρες. Σύμφωνα με γράφημα που έδωσε στη δημοσιότητα η Διεθνής Αμνηστία με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, η συντριπτική πλειοψηφία τους φιλοξενείται σε αναπτυσσόμενα κράτη, κάποια εκ των οποίων είναι εξαιρετικά μικρά σε έκταση και πληθυσμό ή πολύ φτωχά.

Έτσι ο μικροσκοπικός Λίβανος φιλοξενεί 1,4 εκατομμύρια πρόσφυγες, περισσότερους από όσους η πλούσια Γερμανία που αποτελεί τη χώρα με τους περισσότερους πρόσφυγες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Τουρκία, η οποία στα εδάφη της φιλοξενεί 3,7 εκατομμύρια πρόσφυγες. Ακολουθεί η Ιορδανία με 2,9 εκατομμύρια, ο Λίβανος και το Πακιστάν με 1,4 εκατομμύρια, η Ουγκάντα με 1,1 εκατομμύριο, η Γερμανία με 1 εκατομμύριο και με αριθμούς που υπερβαίνουν τις 900.000 ανθρώπους το Ιράν, η Αιθιοπία, το Σουδάν και το Μπαγκλαντές.

Η Διεθνής Αμνηστία είναι σαφής και κατηγορηματική: «Η Ευρώπη συγκεντρώνει τον μικρότερο αριθμό προσφύγων στην παγκόσμια κλίμακα».

Σημειώνει δε ότι «από τις αρχές μόνο του 2019, έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο 519 πρόσφυγες, ανάμεσα τους γυναίκες και παιδιά. Όλα αυτά σε μία περίοδο όπου η ποινικοποίηση της διάσωσης και της αλληλεγγύης στη θάλασσα, εδραιώνεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και η Ευρώπη μετατρέπεται σε φρούριο.

»Χαμένοι/ες μέσα σε τόσες ‘’Παγκόσμιες Ημέρες’’, είναι καιρός να σκεφτούμε, πως η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα θα υψώσουν τείχος απέναντι στο ρατσισμό, τη ξενοφοβία και την μισαλλοδοξία».