Πριν ένα μήνα το ΜέΡΑ25 με κάλεσε να είμαι υποψήφιος στις εθνικές εκλογές στον Δυτικό Τομέα απέναντι στην περιβαλλοντική υποβάθμιση και για την υπεράσπιση της ποιότητας ζωής. Είπα το «ναι» για να δώσω τη μάχη για τους 500.000 κατοίκους της Δυτικής Αθήνας και για όλη την Ελλάδα.

 

Είναι μια μάχη για την πολιτιστική κληρονομιά. Για να μπει η Δυτική Αθήνα στο επίκεντρο, να γίνει ένας από τους βασικότερους τουριστικούς προορισμούς της Αθήνας. Για να μην υπάρχει επισκέπτης της πόλης που δεν θα περπατήσει την Iερά Oδό, από τον Βοτανικό Κήπο στο Χαΐδάρι έως την Μονή Δαφνίου, το ιερό της Αφροδίτης, τα αρχαία σπήλαια και την λίμνη Κουμουνδούρου. Το όραμά μου είναι να γίνει αυτός ο μεγάλος αρχαιολογικός περίπατος της Αθήνας.

 

Είναι μια μάχη για την υγεία και το δικαίωμα στον καθαρό αέρα και νερό. Απέναντι στην υγειονομική βόμβα του ΧΥΤΑ Φυλής που πρέπει να κλείσει. Απέναντι στην ανεξέλεγκτη λειτουργία του και στην επικίνδυνη λύση της καύσης που προωθείται και θα επιβαρύνει περαιτέρω την ποιότητα του αέρα με διοξίνες. Σε ένα ΧΥΤΑ που κατά καιρούς έχουν καταγγελθεί παράνομες εναποθέσεις επικίνδυνων αποβλήτων. Που έχει κορεστεί και όμως συνεχίζουμε να εναποθέτουμε σκουπίδια ακόμη και πάνω σε αποκατεστημένους χώρους/κύτταρα. Τέσσερα εκατομμύρια πολίτες στέλνουν τα σκουπίδια τους στην Φυλή. Η λύση δεν μπορεί να έρθει παρά με την τοπική διαχείριση των σκουπιδιών, με την ολοκληρωμένη ανακύκλωση, κομποστοποίηση και το θάψιμο των υπολειμμάτων τοπικά.

 

Είναι μια μάχη για το δικαίωμα σε ανθρώπινες υποδομές. Για ένα πραγματικό μητροπολιτικό πάρκο Τρίτση. Που θα μετατραπεί σε υπερτοπικό πνεύμονα πρασίνου. Που θα προσφέρει διεξόδους αναψυχής σε οικογένειες και παιδιά. Που θα είναι το κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης όλης της Αθήνας. Αυτή τη στιγμή η διαχείριση του νερού, το ιδιοκτησιακό καθεστώς και οι χρήσεις γης αποτελούν επείγοντα ζητήματα για το μέλλον του Πάρκου και πρέπει να λυθούν άμεσα.

 

Είναι η μάχη για την ποιότητα ζωής. Με την μετατροπή του όρους Αιγάλεω και Ποικίλου σε ένα δάσος – πνεύμονα ζωής, ανάχωμα για την βιομηχανική ρύπανση του Θριάσιου. Με την καθιέρωση, ζωνών απόλυτης προστασίας, ζωνών δάσους και αναψυχής, ανάδειξη μονοπατιών, μέτρα διαχείρισης για την αποφυγή πυρκαγιών και καθαρισμό των ανεξέλεγκτων χωματερών μπάζων.

 

Είναι η μάχη για την προστασία του δημόσιου χώρου, απέναντι στο μητροπολιτικό ναό Λαμίας, που διεκδικεί 35 χώρους πρασίνου στο Περιστέρι και στην Πετρούπολη. Έχει μάλιστα κερδίσει πρωτόδικά μιας και εκπρόσωποι του δημοσίου δεν παρευρέθηκαν στην δίκη να υπερασπιστούν την δημόσια περιουσία.

 

Η Δυτική Αθήνα είναι ο τόπος πέρα από το θαμμένο ποτάμι, τον Κηφισό. Ένας τόπος με πολύ περιβαλλοντική υποβάθμιση και συγκλονιστικές προσπάθειες για να αλλάξει. Με μοναδικές ευκαιρίες που μπορούν να ανατρέψουν την περιβαλλοντική υποβάθμιση και να χτυπήσει η καρδιά της Αθήνας Δυτικά.