4 Φεβρουαρίου. Εβδομάδα γελοιοτήτων. * Ποιον χωρισμό να διαλέξω; Της Ελένης ή της Τζούλιας; * Μήπως ν’ ασχοληθώ με την Αντζελίνα και τον Μπραντ που είναι πιο σικ;

* 4 Φεβρουαρίου. Εβδομάδα γελοιοτήτων. * Ποιον χωρισμό να διαλέξω; Της Ελένης ή της Τζούλιας; * Μήπως ν’ ασχοληθώ με την Αντζελίνα και τον Μπραντ που είναι πιο σικ; * Ωραία μίντια έχουμε! * Εδώ ο κόσμος καίγεται και οι ξανθές των β΄ ρόλων καιροφυλακτούν για κανένα ρετάλι, σε είδηση, των άλλων ξανθών, που όμως είναι πρωταγωνίστριες. * Μόνο εγώ δεν τοποθετήθηκα για το «εθνικό» μας διαζύγιο. * Μέχρι και η Καλομοίρα είπε τη γνώμη της! * Σ’ αυτές τις περιπτώσεις κλείνεις την τηλεόραση και βγαίνεις στην πόλη. * Δεν κοιτάς τα περιοδικά που κρέμονται στα περίπτερα, γιατί κι εκεί σ’ την έχουν στημένη, και σφυρίζεις αμέριμνα. * Είναι όντως 2010; * Είδα στο Θέατρο Χώρα μια εξαιρετική παράσταση και σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα. * Η «Πέτρα της υπομονής», αρχικά ήταν βιβλίο του Ατίκ Ραχίμι, αλλά τώρα είναι παράσταση σε διασκευή-σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη. * Μια γυναίκα εξομολογείται στον άνδρα της –που είναι σε κώμα– τις φοβίες της, τις επιθυμίες, τις διαψεύσεις, τα ψέματά της, τις ανάγκες της… * Η εσωτερική ζωή φανερώνεται και η πληγή ανοίγει. * Η Νεκταρία Γιαννουδάκη είναι τόσο τραγική και τόσο μινιμαλιστική όσο χρειάζεται για να απογειώσει τον ρόλο της Αφγανής που τολμά να σηκώσει κεφάλι. * Η μουσική βοηθάει πολύ τη φόρτιση συναισθήματος και η σκηνοθεσία του Νανούρη (πρώτη του δουλειά το επίσης πετυχημένο «Εδώ») δεν αφήνει τον θεατή να μείνει έξω από την ιστορία. * Μια σφιχτή παράσταση 70 λεπτών, με εντάσεις, ανατροπές και πολύ δυνατό φινάλε. * Αντιθέτως, η παράσταση του Θωμά Μοσχόπουλου, στο Θέατρο Αλίκη, είναι ένα big θέαμα τεσσάρων ωρών, συν τα διαλείμματα, αν φυσικά επιλέξετε να δείτε και τις δυο παραστάσεις μαζί («Τι είδε ο μπάτλερ» και «Δωδεκάτη νύχτα»). * Ένας εικαστικός θρίαμβος επί σκηνής, με τους ηθοποιούς σε πολύ καλές επιδόσεις – κυρίως στο έργο «Τι είδε ο μπάτλερ». * Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, που σκηνοθέτησε και τα δυο έργα, άφησε τη φαντασία του να καλπάζει και παρέδωσε στον θεατή μια υψηλότατη αισθητικά δουλειά, απ’ αυτές που σου δημιουργούν ευφορία με το που ανοίγει η αυλαία. * Πολλές ενστάσεις μπορεί να εγείρει ένας εξειδικευμένος θεατής. * Πού αρχίζει η φάρσα και πού τελειώνει η κωμωδία κ.λπ., κ.λπ. * Ίσως πράγματι η τόση εικαστική επιτήδευση να «κατάπιε» εν μέρει τα έργα. * Όμως, σαν πταίσματα θα τα έλεγα, όταν μπορείς να δεις μια τόσο φροντισμένη δουλειά. * Διαβάζω το βιβλίο του Ορχάν Παμούκ, το τελευταίο του, «Το μουσείο της αθωότητας», τόσο απλό και τόσο βαθύ. * Ένα βιβλίο για τον έρωτα, την αφοσίωση, το πάθος, τη φιλία, το χρόνο, το δικαίωμα στην ευτυχία. * Θέλετε τίποτα άλλο από ένα ανάγνωσμα; * Μην περιμένετε τις διακοπές για να διαβάσετε. * Άλλωστε, τώρα που οι τηλεοράσεις ή σου σπάνε τα νεύρα με τις ηλιθιότητες ή σε φοβίζουν με τις καταστροφολογικές προβλέψεις, ένα βιβλίο σε ταξιδεύει μακριά. * Το συγκεκριμένο, δίπλα στην Ιστανμπούλ. * Ένα τσιγάρο δρόμος. * Κι ένας πολιτισμός… μακριά. * Πέμπτη, Τσικνοπέμπτη. * Όλα στα κάρβουνα… * Εκτός απ’ αυτά που πρέπει!

Άννα Βλαβιανού