Η χθεσινή απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας και η επικείμενη αποφυλάκιση Κορκονέα, καταδεικνύει για μια ακόμη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου, την χαώδη απόσταση που διασχίζει την ελληνική δικαιοσύνη, με την ελληνική κοινωνία.

 

Οι δικαστές δρουν μέσα στο χώρο και στο χρόνο που ζουν και οι δικαστικές αποφάσεις για τόσο εμβληματικά γεγονότα στην κοινωνία, δεν μπορούν να ερμηνευτούν έξω από τις διεργασίες που συντελούνται εντός αυτής.

 

Είναι μια άκρως πολιτική απόφαση η οποία δεν χωράει σε νομικά στεγανά.

 

Για να μπορέσει να την ερμηνεύσει κανείς θα πρέπει να ανατρέξει στο όχι και τόσο μακρινό 2008.

 

Δεκέμβρης 2008:Το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα της χώρας εμφανίζει έντονα σημάδια σήψης και αναζητά να αποδράσει από τις ευθύνες του με κάθε τρόπο. Η φούσκα του χρηματιστηρίου, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η πλασματική ευμάρεια, η κρίση παραγωγικής ταυτότητας και ένα παρασιτικό σύστημα ολιγαρχίας που κυβερνά τη χώρα επί 40 σχεδόν χρόνια περιφέρεται σαν ζόμπι ρουφώντας τις τελευταίες σταγόνες από το αίμα των πιο παραγωγικών στρωμάτων της κοινωνίας.

 

Η νεολαία βράζει και ως το πιο προωθημένο τμήμα του λαού, τίθεται για άλλη μια φορά επικεφαλής, εμπροσθοφυλακή,κόντρα στις ορδές του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, που σαν οδοστρωτήρας έτοιμος από καιρό, σαρώνει δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών.

 

Η νεολαία σαν να ξέρει τι ξέρει τι έρχεται λίγα χρόνια μετά, προσπαθεί να αντιδράσει…

 

Η αρχή είχε ήδη γίνει λίγο πριν, με την επιχείρηση συνταγματικής αναθεώρησης του αρ. 16 που αναγκάζει την Κυβέρνηση Καραμανλή να αναδιπλωθεί.

 

Το φοιτητικό κίνημα νικά.

 

Τον Δεκέμβρη μια νεαρή παρέα βρίσκεται αντιμέτωπη με την καταστολή και δεν το βάζει στα πόδια. Διεκδικεί το δικαίωμα της για ζωή. Και το κάνει με το πιο εμφατικό τρόπο, απέναντι στο πιστόλι που σηκώνεται για να επιβάλει το νόμο και την τάξη.

 

Την ίδια μέρα της δολοφονίας τα γεγονότα παίρνουν το χαρακτήρα γενικευμένης εξέγερσης.

 

Ο Δεκέμβρης για όσους τον ζήσαμε από κοντά, αποτελεί την αρχή του τέλους της μεταπολίτευσης. Η συνέχεια είναι γνωστή…

 

Κουμής,Κανελλοπούλου,Καλτεζάς,Τεμπονέρας,Γρηγορόπουλος,Φύσσας και τόσοι άλλοι λαϊκοί αγωνιστές πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, σαν μπροστάρηδες στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

 

Η επικείμενη αποφυλάκιση Κορκονέα όπως και η αποφυλάκιση Καλαμπόκα (επίσης αναγνωρίστηκαν παρόμοια ελαφρυντικά στο εφετείο και αποφυλακίστηκε 7 χρόνια μετά), στηρίχτηκε στην ειλικρινή μεταμέλεια, στον σύννομο βίο πριν την φυλακή, αλλά και στην καλή διαγωγή εντός αυτής. Την ίδια ώρα ο Κορκονέας λίγους μήνες πριν δήλωνε στο δικαστήριο ότι δεν θα απολογηθεί για ένα 15χρονο!

 

Και οι δύο δολοφόνοι εργάστηκαν στη φυλακή και αφού «αναμορφώθηκαν» επέστρεψαν ή αναμένεται να επιστρέψουν στην κοινωνία.

 

Ο Καλαμπόκας με τα ίδια ελαφρυντικά και με άλλο Ποινικό Κώδικα, προήχθη σε τραπεζικό στέλεχος και έκτοτε ζει στο Βόλο.

 

«Μετάνιωσε» βέβαια τόσο πολύ για τη δολοφονία Τεμπονέρα, για την παρακρατική του δράση και τις φασιστικές του ιδέες, που λίγα χρόνια μετά την αποφυλάκιση του, «συνελήφθη» από φοιτητές και μέλη αντιφασιστικών οργανώσεων, να πίνει ουζάκια στο Βόλο με τον εκλεγμένο τότε βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ.Ηλιόπουλο…

 

Ειλικρινής μεταμέλεια…».