search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 00:00
MENU CLOSE

Μετανάστης στο Αγαθονήσι

08.02.2010 20:18
Μετανάστης στο  Αγαθονήσι - Media

Από τον ρεπόρτερ του δρόμου Αλέξη Καζαντζίδη:

Βραχονησίδα Νερονήσι. Ειρωνεία των πραγμάτων. Νερό δεν υπαρχει πουθενά. Τη σιωπή της ερημιάς σπάει το κλάμα μωρών παιδιών. Τα ρούχα όλων έχουν βραχεί ως το κόκαλο και το το κρύο δεν αντέχεται. «Πού βρίσκομαστε;», αναρωτιούνται οι περισσότεροι. Την ίδια ώρα, αντιδρούν: απλώνουν τα ρούχα τους στα κοφτερά βράχια για να στεγνώσουν, ανάβουν όπως- όπως φωτιά για να ζεσταθούν και ελπίζουν. Τι; Μήπως κανείς τους εντοπίσει. Είναι ναυαγοί μετανάστες.

Βραχονησίδα Νερονήσι. Ειρωνεία των πραγμάτων. Νερό δεν υπαρχει πουθενά. Τη σιωπή της ερημιάς σπάει το κλάμα μωρών παιδιών. Τα ρούχα όλων έχουν βραχεί ως το κόκαλο και το το κρύο δεν αντέχεται. «Πού βρίσκομαστε;», αναρωτιούνται οι περισσότεροι. Την ίδια ώρα, αντιδρούν: απλώνουν τα ρούχα τους στα κοφτερά βράχια για να στεγνώσουν, ανάβουν όπως- όπως φωτιά για να ζεσταθούν και ελπίζουν. Τι; Μήπως κανείς τους εντοπίσει. Είναι ναυαγοί μετανάστες.

Βέβαια, κάθε που η θάλασσα είναι αγριεμένη κανείς δεν βγαίνει στ’ ανοιχτά από το διπλανό Αγαθονήσι. Ούτε οι ψαράδες. «Άντε να δούμε πόσοι θα μας περιμένουν σήμερα απέναντι», ψελλίζουν οι ντόπιοι. Και αν τα κύματα πέφτουν ορμητικά πάνω στα βράχια, οι κραυγές των (ερήμην τους ) «επισκεπτών» τα σκεπάζουν: “Help!”.

Το φίδι απ’ την τρύπα πασχίζει να το βγάλει η τοπική κοινωνία. Θλιβερή κατάσταση. Όσο στυφή είναι η γεύση της εξαθλίωσης στα χείλη των ξεριζωμένων τόσο είναι της απογοήτευσης των κατοίκων από την κρατική εγκατάλειψη στο Αγαθονήσι. Οι μόνοι που δεν τους έχουν εγκαταλείψει είναι οι πλανώδιοι Τούρκοι που σουλατσάρουν πάνω από το νησί, όπως κάποιος στην αυλή του με τον αέρα των «συμμάχων Ομπάμα» και των άλαλων Ελλήνων κυβερνώντων.

Με άλλα λόγια, «των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν» (εμείς τραγουδάμε, ενώ τα σπίτια μας καίγονται). Όταν ενίοτε, λειτουργεί το σύστημα, τότε τα αποτελέσματα του είναι «σκοτεινά». Σκοτενά, όπως και το μαρκάρισμα στο χέρί που περιμένει κάθε ναυαγό, σαν να πρόκειται για τους τρόφιμους στα ναζιστικά στρατόπεδα. Δεν εξαιρούνται ούτε τα πιτσιρίκια. Φαίνεται ότι για την γραφειοκρατία, ο ειδεχθής τίτλος «λαθρομετανάστες» προηγείται της έννοιας «μικρά παιδιά» ΄στον δυτικό μας πολιτισμό του Νομπελ Ειρήνης σε εκείνον που επεκτείνει τον πόλεμο και μαζί τους πρσοφυγές (του).

Το νησί, ωστόσο, ανθίσταται, κόντρα στα τηλεοπτικά ρεπορταζ εθνικής «καθαριότητας». Πολλοι κάτοικοι έχουν, άλλωστε, επωμιστεί το έργο να φροντίσουν κάθε φορά τους πεινασμένους ξένους που σκόρπισαν στο πουθενά οι χορτασμένοι «σωματέμποροι». Καλυπτουν, έστω τα βασικά: γάλα και κρέμες για τα παιδιά. Ρούχα και παπούτσια για τους μεγάλους.

Μόλις κοπάσει ο αέρας, κάποιος καπετάνιος θα σπεύσει να κάνει το καϊκι του σανίδα σωτηρίας. «Πηγαίνουμε και η ευθύνη δική μας». Μόλις οι πρόσφυγες ακούσουν τον θόρυβο της μηχανής, ανεμίζουν ρούχα, σαν σήμα ότι είναι εδώ, ζωντανοί (όχι στη σκηνή) μα πάνω στις κοφτερες πέτρες. Μέσα στα αδιέξοδα, τους χαμογελούν. Αυτοί ξέρουν. «Εδώ είστε καλοί άνθρωποι.», λέει πάντοτε ένας απ’ τους μετανάστες. Μα, προτου σφίξουν το χερί στον καπετάνιο, δε λησμονούν να τον παρακαλέσουν: «Κάντε μας ό,τι θέλετε. Μόνο πίσω μη μας γυρίζετε!»

Για τη (ανά) μετάδοση, Αλέξης Καζαντζίδης, 24 χρόνων, Καλλιθέα Αττικής

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 23:59