◆ Προαναφώνημα!◆ Έτσι λοιπόν είχε η υπόθεση.◆ Ο Ντε Βιλπάν ήταν πρωθυπουργός με πρόεδρο τον Σιράκ και τον Σαρκοζί υπουργό Εσωτερικών. Και οι δυο αγαπούσαν τρελά εκείνη την πλανεύ τρα με τα μεγάλα μάτια. Εξουσία, τη λέγαν οι στερημένοι. Προεδρία, οι χορτάτοι.◆ Άρα ο κοντός τον μισεί.◆ Με την υπόθεση «Κλιάρ στριμ», ο Σαρκοζί πίστεψε ότι χτύπησε την αχίλλειο πτέρνα του Ντε Βιλπάν, εξαφανίζοντάς τον από την πολιτι κή ζωή και κυρίως από τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας το 2012.

◆ Προαναφώνημα!

◆ Έτσι λοιπόν είχε η υπόθεση.

◆ Ο Ντε Βιλπάν ήταν πρωθυπουργός με πρόεδρο τον Σιράκ και τον Σαρκοζί υπουργό Εσωτερικών. Και οι δυο αγαπούσαν τρελά εκείνη την πλανεύ τρα με τα μεγάλα μάτια. Εξουσία, τη λέγαν οι στερημένοι. Προεδρία, οι χορτάτοι.

◆ Ο Ντε Βιλπάν είναι ακριβώς όπως δεν είναι ο Σαρκοζί. Ψηλός, όμορφος, με φοβερές σπου δές, από καλή οικογένεια, κολλητός του Σιράκ και συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή κυρίως τον Ναπολέοντα.

◆ Άρα ο κοντός τον μισεί.

◆ Με την υπόθεση «Κλιάρ στριμ», ο Σαρκοζί πίστεψε ότι χτύπησε την αχίλλειο πτέρνα του Ντε Βιλπάν, εξαφανίζοντάς τον από την πολιτι κή ζωή και κυρίως από τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας το 2012.

◆ Η υπόθεση αυτή αφορά κάποιες λίστες με ονόματα Γάλλων που έβγαζαν χρήματα στο εξωτερικό. Μέσα σ’ αυτά ήταν και το όνομα του Σαρκοζί. Από λάθος!

◆ Ο Γάλλος πρόεδρος σε μια συνέντευξη το φθινόπωρο, λαλώντας ως μεγαλοπρεπής πετεινός, φωτογράφισε τον ένοχο.

◆ Έγινε χαμός, τον κατηγόρησαν πως προδικάζει το αποτέλεσμα και επηρεάζει τους δικαστές.

◆ Η τελική απόφαση βγήκε τη μέρα των γενε θλίων του Σαρκοζί. Ο Ντε Βιλπάν αθωώθηκε πανηγυρικά, δηλώνοντας ότι η δικαιοσύνη υπερίσχυσε της πολιτικής.

◆ Αντιθέτως, η Μεγαλειότητα της ακροστασίας, μη περιμένοντας αυτήν την εξέλιξη, δήλωσε πως σέβεται την απόφαση και δεν θα ασκήσει το δικαίωμα της εφέσεως.

◆ Αλλά εισαγγελείς και δικαστάδες, υπογείως υποκινούμενοι, απ’ ό,τι λένε οι κακές γλώσ σες, από τον βραχύσωμο, θα ξαναδιαβάσουν τα κείμενα.

◆ Γιατί ο αυτοκράτωρ είναι ο κοντός και κανείς άλλος!

◆ Όσο για το κτήριο της Σεβινί στο Μαρέ, είναι the place to be, όπως είναι η ελληνική απόδο ση του «ιδανικού μέρους», για τους εραστές της κατακαημένης γλώσσας Η κατάληψη συ νεχίζεται και όλος ο καλός πολιτικός κόσμος περνάει από ’κεί, όχι τόσο για να συμπαραστα θεί, αλλά για να γίνει μέρος της επικαιρότητας.

◆ Και ενώ συνέχιζα να απασχολώ το μυαλό μου με τις απίστευτες ιστορίες των κραταρχών, μου ήρθε στο νου μια φράση της γιαγιάς της Κυριακούλας, όταν έβγαινε η ξαδέρφη μου στον δρόμο.

◆ «Άλλαξες βρακί, μάτια μου»; Και τότε μικρός, πίστευα ότι εξυμνούσε την καθαρι ότητα. Τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα ότι εξυμνούσε τις συνευρέσεις των αισθήσεων.

◆ Κι αυτός ο Σαμαράς τι ξεπατικωτούρα είναι. Ασύλληπτο! «Δεν χρωστάω σε κανέναν και τίπο τα». Δεν γίνεσαι πρωθυπουργός, βρε Αντώνιε, αναμασώντας τις ίδιες φράσεις με τον Γεώργιο. Περνά ο καιρός, περνούν κι οι μέλισσες παραδί πλα.

◆ Δεν χρωστά ο ένας, δεν χρωστά ο άλλος. Μόνο εγώ χρωστώ παντού και ολούθε. Ουδείς μεγαλοσχήμων!

◆ «Τυχερή η Ελλάδα που έχει έναν πρωθυπουργό αφοσιωμένο», αναφέρει ο Αμερικανός νομπελί στας Στίγκλιτς. Και απορώ γιατί είμαι τυχερός με την εφαρμογή του αυτονόητου. Ίσως γιατί δεν εφαρμόζεται ποτέ!

◆ Κατά τα άλλα, την έκλεψε την παράσταση ο Παπανδρέου και, όπως έχουν διαμορφωθεί τα σφυρίγματα, θα παίρνει το πρωτάθλημα για πολλά χρόνια.

◆ Επίρρημα!

◆ Και ενώ ο Ήλιος έπαιζε κι ο κόσμος καιγό ταν, η μισή Ελλάδα ασχολείται με τις διακοπές των δεσμών και η άλλη μισή με τίποτα. Είναι να τραβάς ό,τι μπορεί να ξεχωρίσει.

◆ Μεσημέρια και Άγιος ο θεός.

◆ Κι εκείνη η θύελλα που περιμένω μέρες τώρα να έρθει, ακόμα να φανεί. Κάπου θα κοντοστάθηκε, μονολόγησα, αφήνοντας τη σκέψη μου να ασελγήσει, συλλογιζόμενος εκείνη την κρυμμένη ξανθιά μπούκλα!

Υπόλοιπο αισθήσεων

Πράσινο μήλο. Δαγκωμένο μήλο. Και η απουσία βιαστική φρόντισε το πέ ταμα στο άδειο σιντριβάνι της μεγάλης πόλης.

Πιο πέρα δυο αποτσίγαρα ενισχύουν την παρακαταθήκη της στιγμής. Και μια Δανάη δεν περιμένει πια τη βρο χή από το σκέπασμα του ουρανού. Γιατί οι μεταμορφώσεις του απρόσμενου είναι οι χρυσές σταγόνες που κάνουν τον νου να σφαδάζει από τον πόνο.

Απουσία του σώματος. Ενέχυρο αφήσαν οι αισθήσεις τη γεύση και απομονώθηκαν. Και το υπόλοιπο της διαδικασίας μονα χικό καταγίνεται καταρρακωμένο στο έδαφος. Και ο όφις ο κατηραμένος, των πειρα σμών η μεταμφίεση, ανοίγει την πόρτα της σημαντικότητας των πεταμένων σημείων.

Στο τσιμέντο εκεί που περιφέρεται η οδύνη των αχθοφόρων των σωμάτων του περιττού. Και ενώ στο απέναντι παγκάκι στην άκρη της πλατείας ένας Δίας γυροφέρνει τα ζωηρά μάτια του εφήμερου, ντύνοντας το σύννεφο με ένα χαμόγελο χρυσής βροχής.

Μυογράφημα

Έπιασα τις φωνές από το απέναντι μπαλκόνι.

Εκείνη, ευτραφής και τσαχπίνα, φο ρούσε ένα διάφανο λευκό και άφηνε τις δίπλες της να πέσουν και να κάνουν πλι σέ το απέριττο. Εκείνος μουστακαλής, άπλυτος, με κοιλιά που έκρυβε το λουρί και μια οδοντογλυφίδα στο στόμα.

Στο σαλόνι. Μια σιδερώστρα, μια λεκάνη με σώβρακα, σεντόνια και κάτι κιλότες σατέν με άστρα και φεγγάρια, για να φτιάχνουν τη φαντασίωση μετά το βραδινό κατσικάκι με πατάτες στον φούρνο.

Στο πλάι ένα σκρίνιο. Μια φωτο γραφία με μια καρδιά και μέσα το αρσε νικό. Ενθύμιο από τον στρατό. Παράση μο βαρβατίλας της εθνικής οδού.

Απέναντι η τηλεόραση, οθόνη γίγαντας, να μεγαλώνουν οι εκπομπές, να νιώθεις ότι είσαι μέσα. Να αναπνέεις με την οικοδέσποινα, να αναστενάζεις με τον πόνο της.

Σίδερο, μάσημα της οδοντογλυφί δας και επιφωνήματα. Απόηχοι εντυπώ σεων.

Κάτι ρεψίματα, αναστεναγμοί από το αρσενικό προκαλούν μάλλον την αδι αφορία στην τροφαντή που προσηλωμέ νη μια στα ρούχα, μια στο κουτί αναλί σκεται σε μορφασμούς αναλυτικούς για τη ζωή της διπλανής παρουσιάστριας.

Εικονική ορθογώνια πραγματικότη τα μέσα στις εποχές της ανάπτυξης των τηλεοπτικών ιδεών.

Και στα περίπτερα αναρτημένοι τίτ λοι προσέγγισης, εικόνες πρωτοσέλιδες των τραγικών γεγονότων που διαδραμα τίσθηκαν σε κάποια πολυτελή βίλα, με πισίνα και κάμποσα εκατομμύρια.

«Μου έφαγες τη ζωή, χαμένη πήγα» στριγγλίζει η χοντρή την ώρα που το σίδερο έκαιγε τη μανταρισμένη κάλτσα.

Η οδοντογλυφίδα πετάχτηκε, ένα άι σιχτίρ ακούστηκε.

Και στην οθόνη άρχισαν οι διαφη μίσεις της όμορφης ζωής που διατρέ χουμε.