Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 92 ετών άφησε το μεσημέρι της Τρίτης ο θρύλος της οινικής ιστορίας της Νεμέας, Αθανάσιος Παπαϊωάννου.

Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη στις 5 μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέα στην Αρχαία Νεμέα.

Ο Θανάσης Παπαϊωάννου ήταν ένας από τους πρώτους «μικρούς παραγωγούς». Η σοδειά του 1981 έδωσε το πρώτο εμφιαλωμένο κρασί με το όνομά του -μέχρι τότε βρισκόταν πίσω από μερικά από τα πιο πετυχημένα ελληνικά κρασιά.

Ακολουθούν όσα είχε πει ο ίδιος για τον εαυτό του σε μία συνέντευξη στο in2life.gr:

«Λίγο πριν το τέλος του χρόνου, στο πλαίσιο μιας έρευνας που έκανα γύρω από σημαντικές προσωπικότητες της νεότερης ιστορίας του Ελληνικού κρασιού, άρχισα να ψάχνω για ένα βιογραφικό του μεγάλου Νεμεάτη οινοποιού, Θανάση Παπαϊωάννου. Μη μπορώντας να βρω κάτι έτοιμο, που να καλύπτει τις συγκεκριμένες απαιτήσεις της έρευνάς μου, απευθύνθηκα στον ίδιο, θεωρώντας ότι θα έχει σίγουρα κάτι που έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν, για να μου το στείλει. Θεώρησα λάθος όμως… Εκείνος, όχι μόνο δεν μου έστειλε κάτι έτοιμο, αλλά έκατσε και έγραψε επί τούτου το βιογραφικό του από την αρχή για μένα, εμπλουτίζοντάς το με ιστορικά στοιχεία, αλλά και με διδαχές από τη ζωή του, από αυτές που πρόθυμα και γενναιόδωρα ξέρει πάντα να μοιράζεται με τους νεότερούς του. Εγώ εντυπωσιάστηκα από το κείμενο που έλαβα, πάνω απ’ όλα όμως θεώρησα τεράστια τιμή μου αυτήν του την πράξη. Έτσι, αφού ξεχώρισα κάποια στοιχεία του βιογραφικού του για τη δουλειά για την οποία τα χρειαζόμουν, ζήτησα την άδειά του για να δημοσιεύσω το κείμενο που μου έστειλε, αυτούσιο. Μου την έδωσε πρόθυμα και είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να φιλοξενώ την ανεκτίμητη αυτή ιστορική αναδρομή στην πρώτη δημοσίευση του 2017 για αυτή την σελίδα! Σας παραθέτω το κείμενο παρακάτω. Είναι τόσο άμεσο και εξαιρετικό, που δεν θα τολμούσα να το κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου. Σας προσκαλώ να το διαβάσετε και να το μοιραστείτε ελεύθερα με κάθε οινόφιλο που γνωρίζετε. Πιστέψτε με, θα σας είναι ευγνώμων, όπως είμαι κι εγώ στον μεγάλο αυτό οινοποιό μας και άνθρωπο. Κύριε Θανάση, σας ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου!».