Τηλεόραση «κρύσταλλο» και πρόγραμμα θολούρα

Τηλεόραση «κρύσταλλο» και πρόγραμμα θολούρα

Χαράμι πάει το νέο ψηφιακό και πεντακάθαρο γυαλί άμα οι εκπομπές είναι μπιχλιμπίδια για αυτόχθονες

Ήρθε και η νέα, εκτός ΕΡΤ, ψηφιακή πλατφόρμα. Καλώς τηνε. Εδώ και μια εβδομάδα εκπέμπουν πλέον ψηφιακά και επτά ιδιωτικά κανάλια (Mega, Antenna, Alpha, Star, Alter, Mακεδονία TV και Σκάι). Πειραματικά τώρα στην αρχή, δηλαδή σε μια μικρή περιοχή της Κορινθίας και της Στερεάς Ελλάδας, αλλά με προοπτική η εταιρεία Digea, την οποία συνέστησαν οι «επτά», να επεκταθεί ραγδαία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Λάρισα και τελικά σε όλη την Ελλάδα. Το είχε αποφασίσει ήδη από το 2006 η Ευρωπαϊκή Ένωση: μέχρι το 2012 εικόνα και ήχος θα είναι «τζάμι» στις τηλεοράσεις μας. Θα τρως Βάσια Λόη, Τατιάνα, Ψινάκη, δελτία μπλα μπλα με τέσσερις-πέντε ειδήσεις και δελτία του προφέσορα Μαλέλη εναλλακτικά, «Χ Factor», πρωινές μαρμελάδες και μεσημεριανά πιλάφια κατακέφαλα, χωρίς παράσιτα, χωρίς η εικόνα να κάνει «νερά». Χώσε το χέρι στην τσέπη. Θα πρέπει να αγοράσεις συσκευή «αποκωδικοποιητή» ή μια καινούργια τηλεόραση με «ενσωματωμένο ψηφιακό δέκτη». Αν δεν το κάνεις, έχασες. Κάποια στιγμή θα κατεβάσουν τον διακόπτη και το ξεπερασμένο αναλογικό σήμα θα κοπεί μαχαίρι. No television! Το αντέχεις; – πες την αλήθεια! Εντυπωσιακή «πρόοδος». Πώς περάσαμε από τους γρατζουνισμένους και σκονισμένους δίσκους βινυλίου στα λαμπικαρισμένα cd; Τέτοια είναι η διαφορά, σου λέει. Τι να το κάνεις το γυαλί άμα δεν έχεις πρόγραμμα; «Τι να το κάνω τ’ όχημα / μετά από τέτοιο τράκο;» καταπώς αναρωτιότανε παλιά ο στιχουργός Μανώλης Ρασούλης, πριν απομακρυνθεί κι αυτός από τα τρέχοντα του κόσμου τούτου και αρχίσει να συνομιλεί μονάχος του με την Ιστορία – αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Γιατί βέβαια η λεωφόρος που οδηγεί στην τηλε-ψηφιακή εποχή αφορά μόνο το τεχνικό μέρος και όχι την ποιότητα του προγράμματος. Είκοσι χρονών έγινε πια η ιδιωτική τηλεόραση. Κοπελάρα στα ντουζένια της. Και τι απέγιναν τα ταρατατζούμ με τα οποία γιορτάσαμε όλοι εμείς οι αφελείς τα γεννητούρια της; Σκόρπιες αναμνήσεις από φρούδες ελπίδες, ότι καθώς θα έσπαγε το κρατικό μονοπώλιο στα μέσα ενημέρωσης μία λαμπρή εποχή θα ανέτελλε στον πολιτικό μας πολιτισμό και τον πολιτισμό εν γένει. Τι αφέλεια!Πολιτικάντηδες πράσινοι, μπλε και ελαφρώς κόκκινοι φτιάξανε το Ραδιοτηλεοπτικό και μοιράσανε τις άδειες, τις οποίες ακόμη κρατάνε γερά, με το πρωτοφανές καθεστώς της «προσωρινής αδειοδότησης» – από τη συγκυβέρνηση και την οικουμενική του 1989 μέχρι τους Καραμανλήδες και τους Παπανδρέου τους νεότερους. Λεβεντογιάννηδες και λεβεντογιαννάκια στήσανε τις ειδήσεις. Μαστοράκηδες και μαστοράκια στήσανε τα προγράμματα. Μετά μας φταίνε οι Γερμανοί του RTL που «ρίχνουν το επίπεδο», λέει, φέρνοντας στην Ελλάδα το αυθεντικό light που όλοι αυτοί αντιγράφουνε συστηματικά και σερβίρουνε καθημερινά εδώ και 20 χρόνια! Θα ξεπαρθενευτεί η ξεπάρθενη και το χωριό τσιρίζει υποκριτικά. Το επικοινωνιακό αντάρτικο είναι η μόνη λύση. Δεν μιλάμε για βία, μιλάμε για το λαμπρό πεδίο μάχης που θα απλωθεί μπροστά στην παγκοσμιοποιημένη ελληνική κοινωνία όταν οι δύο οθόνες σήμερα (του υπολογιστή και της τηλεόρασης) και οι τρεις οθόνες αύριο (και του κινητού τηλεφώνου) γίνουν μία. Τότε, η πλημμυρίδα των κακορίζικων εκπομπών και της ατέρμονης βλακολογίας θα υποχωρήσει, έστω ελαφρώς. Στο ψηφιακό πέλαγος θα εμφανισθούν νησίδες ψυχαγωγίας και ενημέρωσης, παιδείας και τέχνης. Μικρές έστω, αλλά αρκετές για να τις κατοικήσουν καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, επιστήμονες, ακτιβιστές, αληθινοί πολίτες. Για να ζήσουν κάποια από τα παιδιά μας σαν άνθρωποι κι όχι σαν τρελαμένα από το ζάπινγκ «καθιστόζωα» του καναπέ, όπως έγραψε ο Νίκος Καρούζος.

 Γιώργος Ι. Αλλαμανής [[email protected]]