Η δημοσιογράφος, που είχε πάρει αποκλειστική συνέντευξη από τον αεροπειρατή της TWA πριν από 34 χρόνια, μίλησε στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Πρωινοί Τύποι». 

Η Κική Παππά, η οποία ταξίδεψε στη Βηρυτό για λογαριασμό της εφημερίδας «Μεσημβρινή», περιέγραψε όσα συνέβησαν τότε στην εκπομπή των Νίκου Ρογκάκου και Παναγιώτη Στάθη. 

«Είμαστε στο 1985, καλοκαίρι, γίνεται η αεροπειρατεία στο αεροδρόμιο του «Ελληνικού», το αεροπλάνο της TWA, δύο Λιβανέζοι το παίρνουν και το πάνε Βηρυτό, μεταξύ των επιβατών είναι 15 Έλληνες και ο τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος μαζί. Η χώρα μας παίρνει από την Αμερική ταξιδιωτικές οδηγίες, που σημαίνει ότι  βουλιάζει τον τουρισμό. Είχαμε σε μία μέρα μέσα 1.200 ακυρώσεις. Ο τότε διευθυντής μου στη «Μεσηβρινή» με φωνάζει και μου λέει “πήγαινε στη Βηρυτό να κάνεις μία συνέντευξη στον Ντέμη Ρούσσο”.

»Εγώ μπαίνω στο αεροπλάνο και για καλή μου τύχη βρίσκω έναν Έλληνα φωτορεπόρτερ, τον Τέλη Σαρηκώστα και μου λέει έλα μαζί μου να μείνουμε στο Κόμοντορ, ένα εμβληματικό ξενοδοχείο στο κέντρο του Λιβάνου που έμεναν όλοι οι ξένοι ανταποκριτές και είχε βομβαρδιστεί περίπου 20 φορές. Όταν φθάνω εγώ στη Βηρυτό φθάνω στην πρεσβεία και μου λένε ότι οι Έλληνες όμηροι και ο Ντέμης Ρούσσος αφέθηκαν ελεύθεροι… Άρα δεν μπορούσα εκ των πραγμάτων να κυνηγήσω το θέμα “Ντέμης Ρούσσος”.

»Πήρα, έτσι, ένα αυτοκίνητο της πρεσβείας με οδηγό και συνοδό να κάνω μία βόλτα στην πόλη. Του λεώ εγώ με αφέλεια αλλά πολύ πονηρά να πάμε στην πρώτη γραμμή να δω πώς είναι. Πάμε στην πρώτη γραμμή, κατέβασα τον τζάμι και άρχισα να φωτογραφίζω και ξαφνικά με κατεβάζουν με τη βία και μου κολλάνε το καλάσνικοφ στα πλευρά, μου παίρνουν τη φωτογραφική μηχανή Σιίτες, οι οποίοι δεν μιλoύσαν αγγλικά και στην απελπισία μου τους λέω «Look», και του δείχνω ότι είμαι από την ελληνική πρεσβεία.

»Tότε η Ελλάδα είχε πολύ καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο και έτσι με άφησαν να φύγω. Γυρνάω λοιπόν, το αεροδρόμιο είναι κλειστό λόγω αεροπειρατείας και όταν ανοίγει εγώ δεν είχα χρήματα να πληρώσω εισιτήριο α’ θέσης μιας και τα οικονομικά εισιτήρια είχαν εξαντληθεί. Πάω στον πρέσβη του λέω κ.πρέσβη “σας παρακαλώ αφήστε με να ταξιδέψω και θα σας τα δώσω μόλις φθάσω Αθήνα. Όντως πηγαίνω στο αεροδρόμιο όπου εκεί βρίσκονται και οι αεροπειρατές και κάποια στιγμή βλέπω έναν να κατεβαίνει τη σκάλα, να ανεβαίνει σε ένα τζιπ και να έρχεται προς το μέρος μας.

»Αφήνω το σακ-βουαγιάζ, τρέχω προς το μέρος του και αρχίζω να του φωνάζω ότι είμαι Ελληνίδα δημοσιογράφος, αλλά δεν καταλάβαινε. Βρίσκω έναν Έλληνα που ήξερε αραβικά και του λέω “σας παρακαλώ κάντε τον μεταφραστή”. Στη συνέχεια έρχεται ο αεροπειρατής και το πρώτο που τον ρώτησα ήταν “γιατί διαλέξατε το Eλληνικό;” και αυτός που απαντά ότι η συγκυρία ήταν τέτοια που τους βόλευε. Σε ερώτηση μου “γιατί κάνατε την αεροπειρατεία”, μου απαντά “δεν σας είδα να συγκινήστε όταν το ίδιο συνέβη με το Ισραήλ όταν πήρε 1000 δικούς μας από το στρατόπεδο και τους μετέφερε στο Ισραήλ, θέλουμε να απελευθερωθούν οι σύντροφοί μας και να απελευθερώσουμε και εμείς τους ομήρους”.

»Τον ρώτησα “πώς μπορέσατε να περάσετε με τόση ευκολία τα μέτρα ασφαλείας” και εκεί μου λέει με αρκετή ειρωνεία “τη συνταγή δεν τη λέμε την εκτελούμε”».

Η ματωμένη πτήση 847 της TWA

Η ιστορία του 65χρονου Λιβανέζου από τη Βυρηττό ξεκινά στα μέσα της δεκαετίας του 80. Συγκεκριμένα, ήταν Ιούνιος του 1985 όταν στα αεροδρόμια της Αθήνας και της Ρώμης σήμανε συναγερμός, καθώς στην πτήση 847 της TWA, από Αθήνα προς Ρώμη οι Αρχές λαμβάνουν σήμα για αεροπειρατεία. Οι δράστες που είχαν σχέση με τη Χεσμπολαχ αρχικά κατηύθυναν το αεροπλάνο στη Βυρηττό όπου άφησαν ελεύθερους κάποιους επιβάτες ως ανταλλαγή για τον εφοδιασμό με καύσιμα κι έπειτα, αφού έκαναν ένα πέρασμα από την Αλγερία, επέστρεψαν στο Λιβανο.

Εκεί, όταν ένας δύτης του Αμερικανικού Ναυτικού, ο Ρόμπερτ Στέθεμ αντιστάθηκε, οι τρομοκράτες τον πυροβόλησαν πετώντας το πτώμα του στον αεροδιάδρομο. Το αεροσκάφος παρέμεινε μέχρι τις 30 Ιουνίου στη Βυρηττο όπου μετά από διαπραγματεύσεις οι όμηροι αφέθησαν ελεύθεροι.

Πηγή: ant1, Πρώτο Θέμα